Με τη συμμετοχή γυναικών από τους Συλλόγους και τις Ομάδες, εκπροσώπων από εργατικά συνδικάτα, ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, φοιτητικούς συλλόγους και άλλους φορείς ξεκίνησαν το Σάββατο το πρωί οι εργασίες της ημερίδας της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών, σε αίθουσα της Νομικής Σχολής στο κέντρο της Αθήνας.
«Αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών στην εργασία, στην Εκπαίδευση, στην οικογένεια, ενάντια στη βία των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της προσφυγιάς»: Κάτω από τον τίτλο αυτό, το πρόγραμμα της ημερίδας περιλαμβάνει ομιλίες και παρεμβάσεις που εστιάζουν σε πολλές και διαφορετικές όψεις του φαινομένου της πολύμορφης βίας που σκιάζει τη ζωή των γυναικών.
«Σήμερα, παγκόσμια, σηκώνουμε τη σημαία του αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών», τόνισε ανοίγοντας τις εργασίες η Μαιρήνη Στεφανίδη, αντιπρόεδρος της ΟΓΕ. Ευχαρίστησε ιδιαίτερα για την παρουσία της την εκπρόσωπο της παλαιστινιακής πρεσβείας, Suha Dorkhom, τις βουλευτίνες, τις δημοτικές και περιφερειακές συμβούλους που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση, τις γυναίκες που διετέλεσαν τα προηγούμενα χρόνια στελέχη της Ομοσπονδίας και του Διοικητικού της Συμβουλίου, μεταξύ αυτών την Αλέκα Παπαρήγα, ιδρυτικό μέλος της ΟΓΕ.
Δυναμώνουμε τον συλλογικό αγώνα ενάντια στη βία, διεκδικούμε τις ανάγκες μας, παλεύουμε για την ισοτιμία
«Με πυξίδα τον ριζοσπαστικό προσανατολισμό μας, αποκαλύπτουμε όλα τα πρόσωπα της βίας κατά των γυναικών που κρύβουν οι εκμεταλλευτές του μόχθου μας», υπογράμμισε η πρόεδρος της ΟΓΕ, Χριστίνα Σκαλούμπακα. Στην εισηγητική της ομιλία στηλίτευσε την επιλεκτική προβολή από κυβερνήσεις, ιμπεριαλιστικές ενώσεις, οργανώσεις, ορισμένων μόνο μορφών βίας με αφορμή την 25η Νοέμβρη. Σε αντιπαράθεση με την τακτική αυτή, στάθηκε ιδιαίτερα στις γυναίκες και τα παιδιά της Γάζας και ολόκληρης της Παλαιστίνης που βιώνουν «την πιο βάναυση μορφή βίας, αυτή των ιμπεριαλιστικών πολέμων», εδώ και χρόνια. Στην κατεύθυνση αυτή, υπογράμμισε ότι η ΟΓΕ θέτει στο επίκεντρο της φετινής Παγκόσμιας Μέρας τη σφαγή του παλαιστινιακού λαού και απαιτεί την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα πολεμικά σχέδια, του Ισραήλ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.
Όσον αφορά το έδαφος πάνω στο οποίο ριζώνει το φαινόμενο της βίας, η Χριστίνα Σκαλούμπακα έκανε λόγο για φαινόμενο που πηγάζει από την ίδια τη φύση της σημερινής κοινωνίας, της κοινωνίας της εκμετάλλευσης, του ανελέητου ανταγωνισμού, της γυναικείας ανισοτιμίας. Έτσι, ξεκαθάρισε πως το πρόβλημα δεν αφορά στενά και μόνο μια ατομική ανδρική συμπεριφορά, αλλά έχει να κάνει με το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εκδηλώνεται η συμπεριφορά αυτή, το πλαίσιο μέσα στο οποίο εκδηλώνονται και οι μορφές ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας.
Όσο οι όροι της ζωής και της δουλειάς επιδεινώνονται, διαπίστωσε, τόσο οι γυναίκες θα δυσκολεύονται να καταγγείλουν τη βία σε βάρος τους, να απεγκλωβιστούν από παθογόνες και βίαιες διαπροσωπικές σχέσεις. Έτσι, ο φαύλος κύκλος της βίας παραμένει, ενώ οι μορφές του φαινομένου εμπλουτίζονται με νέες, όπως για παράδειγμα η διαδικτυακή παρενόχληση, η δημοσιοποίηση προσωπικών φωτογραφιών και βίντεο γυναικών στο διαδίκτυο, η λεγόμενη “εκδικητική πορνογραφία”».
«Οι όποιες νομοθετικές αλλαγές δεν είναι ικανές από μόνες τους να προστατεύσουν τις γυναίκες από τέτοια αποτρόπαια εγκλήματα», σημείωσε η Χριστίνα Σκαλούμπακα. Όπως εξήγησε, από το 2018 έως το 2021 έχει καταγραφεί υπερδιπλασιασμός του αριθμού των γυναικών που κατήγγειλαν ενδοοικογενειακή βία, και την ίδια στιγμή το υποτυπώδες δίκτυο δομών είναι διάτρητο: Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όλη τη χώρα λειτουργούν μόλις 17 ξενώνες φιλοξενίας, με δραματικά λιγότερες κλίνες από αυτές που χρειάζονται, προσωπικό που δουλεύει με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, λειψή χρηματοδότηση που κι αυτή έχει ημερομηνία λήξης.
«Τίποτα δεν μπορεί να κερδηθεί χωρίς συλλογικούς αγώνες», τόνισε η πρόεδρος της ΟΓΕ, προσθέτοντας ότι η καταγγελία κάθε μορφής βίας «δεν είναι ατομικό ζήτημα της γυναίκας», αλλά υπόθεση του μαζικού λαϊκού κινήματος. Όπως υπόθεση κάθε συλλόγου, εργατικού σωματείου, μαζικού φορέα, είναι η πάλη συνολικά για τις ανάγκες των γυναικών.
Η βία του Ισραήλ στραγγαλίζει τις γυναίκες της Παλαιστίνης
«Όπως σε κάθε χώρα, έτσι και στην Παλαιστίνη, η βία κατά των γυναικών είναι παρούσα σε κάθε πλευρά της ζωής. Όμως, στην Παλαιστίνη υπάρχει η ισραηλινή κατοχή που περιπλέκει τα πράγματα», είπε η Suha Dorkhom, δικηγόρος και εκπρόσωπος της Παλαιστινιακής Πρεσβείας στην Ελλάδα, στον χαιρετισμό που απηύθυνε από το βήμα της ημερίδας. Μίλησε για την ευθύνη του Ισραήλ για την βαναυσότητα που ζουν οι Παλαιστίνιες. Μόλις χτες, όπως τόνισε, απελευθερώθηκαν 36 γυναίκες και παιδιά από τις ισραηλινές φυλακές, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων Ισραήλ – Χαμάς. Μια από αυτές είχε φυλακιστεί σε ηλικία 15 ετών, όταν συνελήφθη επειδή προσπάθησε να απωθήσει έναν έποικο που της τράβηξε τη μαντίλα από το κεφάλι… Το αποτέλεσμα ήταν να δεχθεί πυροβολισμούς από στρατιώτες, να κινδυνεύει η ζωή της και τελικά να καταδικαστεί σε 11 χρόνια φυλάκισης, από τα οποία εξέτισε τα 7. «Υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις σαν αυτή. Δεν θα τις ακούσετε στις ειδήσεις. Υπάρχουν 8.000 φυλακισμένοι που δεν έχουν καν δικαστεί», υπογράμμισε. «Σας καλώ να παλέψουμε για την ελευθερία για την Παλαιστίνη και τις γυναίκες της», κατέληξε και χειροκροτήθηκε θερμά.
«Η βία κατά των γυναικών είναι πλευρά του σάπιου συστήματος που γεννά την εκμετάλλευση, τους ανταγωνισμούς, τη φτώχεια, τους πολέμους, την προσφυγιά», σημείωσε στον χαιρετισμό της η Μαρία Μόσχου, μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ. Παράλληλα, μετέφερε μήνυμα αλληλεγγύης στις γυναίκες και τον λαό της Παλαιστίνης.
Πολλαπλό αποτύπωμα στην ψυχική υγεία
Στις ψυχολογικές προεκτάσεις της βίας κατά των γυναικών εστίασε η Κωνσταντίνα Τσότρα, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ. Στάθηκε ιδιαίτερα στην ψυχολογική βία και τις επιπτώσεις της, στο αποτύπωμα που αφήνει στην ψυχική υγεία η εσωτερίκευση στερεοτύπων, αλλά και στην επιβάρυνση που φέρνει η εργατική ανασφάλεια, η τηλεργασία, η αποκλειστική ευθύνη των γυναικών για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, γενικά των εξαρτημένων μελών της οικογένειας. Παράλληλα κατήγγειλε τη γενικευμένη υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των Συμβουλευτικών Κέντρων, μόλις 8 στους Δήμους της Αττικής, των Ξενώνων Φιλοξενίας, της τηλεφωνικής γραμμής SOS, αλλά και την τραγική έλλειψη παιδοψυχιατρικών κέντρων, την παντελή ανυπαρξία εξειδικευμένων κέντρων για τον βιασμό. Στο φόντο αυτό, παρουσίασε τις κρίσιμες διεκδικήσεις για εκτεταμένο δίκτυο δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών, με γενναία κρατική χρηματοδότηση και μόνιμο προσωπικό. «Όλα τα παραπάνω αποτελούν για εμάς τους Συλλόγους και τις Ομάδες της ΟΓΕ ζητήματα διεκδίκησης», υπογράμμισε.
«Κενό γράμμα» ακόμα και οι θετικές νομοθετικές ρυθμίσεις
Το νομικό πλαίσιο που σχετίζεται με το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών συνόψισε η Μαρία Χατζηδημητρίου, από το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων. «Κάθε νόμος αντανακλά τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων της κοινωνίας που επιδιώκει να ρυθμίσει, της εκμεταλλευτικής κοινωνίας», σχολίασε. Έτσι, ακόμη κι όταν νομοθετικές διατάξεις και ρυθμίσεις αναγνωρίζουν τη δυσχερή θέση του θύματος να καταγγείλει τη βία και την παρενόχληση από εργοδότες, διευθυντές και προϊστάμενος, αυτές καταλήγουν κενό γράμμα. Στην πράξη, εργαζόμενες που προχωρούν σε καταγγελίες για τέτοιες συμπεριφορές πολύ συχνά δέχονται πλήθος μηνύσεων σε βάρος τους από την εργοδοσία. Τεράστιο κεφάλαιο αποτελεί και ο προβληματικός τρόπος υποδοχής των καταγγελιών γυναικών στα αστυνομικά τμήματα, η μη τήρηση της αυτόφωρης διαδικασίας, τα περιστατικά στα οποία θύματα κακοποίησης αποτρέπονται από το να καταθέσουν μηνύσεις.
Η ημερίδα συνεχίζεται με ομιλίες και παρεμβάσεις. Στον χώρο λειτουργεί βιβλιοπωλείο με εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», συναφείς με τους αγώνες και τα δικαιώματα των γυναικών. Στη λήξη των εργασιών έχει προγραμματιστεί διαμαρτυρία στο υπουργείο Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής.
Πηγη: 902
