Λύση των προβλημάτων εξωτερικής πολιτικής δεν μπορεί να βρεθεί στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Άνωσης. Αντιθέτως, η παραμονή της Ελλάδας σ΄ αυτούς τους οργανισμούς ενισχύει την προοπτική μιας «διευθέτησης» εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της. Γνωρίζουμε πολύ καλά (υπάρχουν και τα σχετικά τεκμήρια) ότι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε έχουν εκπεφρασμένη γνώμη για τη «λύση» των ελληνοτουρκικών διαφορών και του Κυπριακού. Ο χωρίς θαλάσσια σύνορα χάρτης του Αιγαίου, που εξέδωσε το αμερικανικό Πεντάγωνο, αλλά και το «Σχέδιο Ανάν», που παραμένει «πιλότος» για τη λύση του Κυπριακού, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες σχετικά με το που οδηγεί ο «ευρωατλαντισμός». Συνδιαχείριση στο Αιγαίο και διχοτόμηση- συνομοσπονδία στη Κύπρο.
Πλησιάζει η ώρα που τα παραπάνω θέματα θα τεθούν υπό μορφή διλημμάτων: Συνδιαχείριση, ή πόλεμος; Διχοτόμηση, ή πόλεμος;
Και όμως, αν το καλοσκεφθείτε, υπάρχει και μια τρίτη απάντηση: Ούτε συνδιαχείριση, ούτε διχοτόμηση, ούτε πόλεμος!
Μόνο που η απάντηση αυτή προϋποθέτει την έξοδο από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε, με την άσκηση μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, με την αναζήτηση διεθνών ερεισμάτων στη βάση της ισοτιμίας, της αμοιβαίας αναγνώρισης, ενός διεθνούς δικαίου που, όμως, έχει καταντήσει κουρελόχαρτο στα χέρια των «συμμάχων».
Ποια είναι λοιπόν η ρεαλιστική απάντηση;
