Τελικά, ποιος ευθύνεται για τον προχθεσινό ξαφνικό θάνατο του νεαρού αθλητή στην Θεσσαλονίκη ;
Τσιμουδιά… Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
Και δεν είναι ο πρώτος θάνατος αθλούμενου.
Λυπάμαι, γιατί στη χώρα μας, η αθλητιατρική είναι «άγνωστη επιστήμη», αφού δεν υπάρχει έδρα στο Πανεπιστήμιο, από το 1833 έως το 2018, δηλαδή για 185 χρόνια!
Μέσα σε αυτά τα χρόνια κανείς από εμάς δεν είχε σωστή ιατροφαρμακευτική παρακολούθηση. Όλα στον αέρα…
Ο αθλητισμός ήτανε (και είναι) από τα μεγαλύτερα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά ζητήματα όλων των εποχών. Το ερώτημα είναι: Γιατί στη χώρα μας, μέχρι σήμερα, δεν αντιμετωπίστηκε με τη σοβαρότητα που έπρεπε, από καμία κυβέρνηση;
Παραδείγματος χάριν: Γιατί ο πολιτισμός και η άθληση δεν έγιναν ποτέ μάθημα; Γιατί τα σχολεία μας δεν έχουν χώρους για πολιτισμό και άθληση; Γιατί το κράτος δίνει τα δικά μας λεφτά στα αφεντικά των πολυεθνικών- βιομηχανικών-ποδοσφαιρικών επιχειρήσεων, για την κατασκευή ιδιωτικών γηπέδων, αντί αυτά τα οικόπεδα, σε συνεργασία με τους δήμους, να γίνουν Πολιτιστικά και Αθλητικά Κέντρα, με τι συμμετοχή χιλιάδων παιδιών, κάθε μέρα ;
Ποιος ευθύνεται λοιπόν για το θάνατο του αθλητή, αλλά και για την μέχρι σήμερα ανεπίτρεπτη συμπεριφορά προς τον Αθλητικό κόσμο;
Ένας και μοναδικός είναι ο υπεύθυνος για ότι συμβαίνει: Το κράτος, η εκάστοτε κυβέρνηση, η εκάστοτε αθλητικά ηγεσία.
Στην προκειμένη περίπτωση, αυτοί έχουν την ευθύνη για το θάνατο του νεαρού αθλητή.
Και υπάρχει ακόμα ένα ερώτημα: Τα αθλητικά σωματεία, οι αθλητικές ομοσπονδίες, οι σύλλογοι των προπονητών και των αθλητών, η ΕΑΣΑ, δεν θα έπρεπε κάτι να πουν;
Τα πολιτικά κόμματα ; Οι πολιτικές νεολαίες;
Το έγκλημα είναι ολοκάθαρο. Μάρτυρες όλοι οι Έλληνες λοιπόν;
