Τις αιτίες και τους υπεύθυνους για την τραγωδία στη Νέα Σμύρνη αναδεικνύουν η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων, ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων και ο Σύλλογος Δημοκρατικών Γυναικών Νέας Σμύρνης, εστιάζοντας στην ανυπαρξία δημόσιων δομών για τη στήριξη και τη φιλοξενία ανθρώπων με βαριές αναπηρίες και γενικά στη λειτουργία «ενός κράτους εχθρικού για τις ανθρώπινες ανάγκες, αφοσιωμένου σε ό,τι φέρνει κέρδος».
Τη Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη, στις 7 μ.μ., καλούν σε συγκέντρωση οργής, διαμαρτυρίας και διεκδίκησης στην πλατεία Ν. Σμύρνης (Λεωφ. Ελ. Βενιζέλου 60), για τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης και όλων αυτών που για χρόνια διαλύουν τις όποιες δημόσιες δομές υπήρχαν, στο όνομα της αποϊδρυματοποίησης και της δήθεν ένταξης.
Η Ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Αμεα Αττικής και Νήσων και του Συλλόγου Δημοκρατικών Γυναικών Νέας Σμύρνης:
Ανακοίνωση
Η τραγωδία στη Ν. Σμύρνη έχει αιτίες και υπευθύνους. Για την ανυπαρξία δημόσιων δομών, για τη στήριξη και τη φιλοξενία ανθρώπων με βαριές αναπηρίες. Η λειτουργία ενός κράτους, εχθρικού για τις ανθρώπινες ανάγκες, αφοσιωμένου σε ότι φέρνει κέρδος. Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη στις 7 μ.μ. συγκέντρωση οργής, διαμαρτυρίας και διεκδίκησης στην Πλατεία Ν. Σμύρνης (Λεωφ. Ελ. Βενιζέλου 60), για τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης και όλων αυτών που για χρόνια διαλύουν τις όποιες δημόσιες δομές υπήρχαν, στο όνομα της αποϊδρυματοποίησης και της δήθεν ένταξης.
Η τραγωδία αυτή, με τη θανάτωση από την κοπέλα με βαριά νοητική στέρηση του αδελφού της, που και εκείνος είχε νοητική στέρηση , πρέπει όλους να μας βάλει να σκεφτούμε, να οργιστούμε κ να πάρουμε αποφάσεις. Πώς γίνεται να μένουν μόνοι τους τον 21ο αιώνα, δύο αδέλφια με νοητική στέρηση, που έχουν χάσει τους γονείς τους, πριν από λίγα χρόνια; Άνθρωποι που αντικειμενικά, αδυνατούν να οργανώσουν την προσωπική τους ζωή, να ελέγξουν τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, να έχουν συνείδηση των συνεπειών των πράξεων τους. Όταν όλα αυτά δεν είναι μια εξαίρεση, και ήταν πέρα για πέρα γνωστό, στην κυβέρνηση ως πρόβλημα και ως αναγκαιότητα και το συγκεκριμένο. Στις υπηρεσίες του Δήμου, που δεν είχαν καμία δυνατότητα να παραπέμψουν, γιατί δεν υπάρχουν ανάλογες δημόσιες δομές, για την φροντίδα των ανθρώπων με νοητική στέρηση ή βαριά αναπήρων που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν.
Γονείς και κηδεμόνες μην αφήνετε την απελπισία από τα προβλήματα να σας πνίγει. Η τραγωδία της Ν. Σμύρνης, συνέχεια, άλλων παλαιότερων ας «χτυπήσει καμπανάκι». Μετατρέπουμε την απελπισία μας, την αγανάκτηση μας σε οργισμένη απόφαση για συλλογικό αγώνα, με τη συμμετοχή μας στην συγκέντρωση στη Ν. Σμύρνη. Διατρανώνουμε τη θέληση μας, να πούμε ως εδώ και μη παρέκει. Να πούμε τέρμα στο έγκλημα. Δυναμώνουμε τον Ενιαίο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων. Πυκνώνουμε τις γραμμές του αγωνιστικού αναπηρικού κινήματος, της ΣΕΑΑν και τους αγωνιστικούς συλλόγους στη γειτονιά.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
- Δημόσιες δομές φροντίδας, στήριξης, φιλοξενίας των βαριά αναπήρων.
- Δημόσιες στέγες υποστηριζόμενης διαβίωσης, ξενώνες, οικοτροφεία, πλήρως στελεχωμένα , με υψηλής ποιότητας και δωρεάν υπηρεσίες.
Έχει δικαίωμα ο γονιός, ο κάθε άνθρωπος, που έχει δουλέψει μια ζωή και έχει προσφέρει σε αυτήν τη χώρα, να ξέρει ότι, όταν δεν θα μπορεί να φροντίσει τον άνθρωπο του με βαριά αναπηρία, με την ευθύνη του κράτους και τις ανάλογες δομές, θα του εξασφαλιστεί μια ζωή με ασφάλεια και αξιοπρέπεια.
Δεν γίνεται να ζούμε μια ζωή με την αγωνία του τι θα γίνουν τα παιδιά μας, ο άνθρωπος μας, όταν θα κλείσουμε τα μάτια μας. Έχουμε απέναντι μας ένα εχθρικό κράτος που αντιμετωπίζει τα παιδιά μας με τη λογική κόστος – όφελος, που δεν βρίσκει λεφτά, για την Υγεία, την Πρόνοια, δημόσιες δομές, αλλά βρίσκει εκατομμύρια και δισεκατομμύρια να χαρίζει στους εμπόρους της υγείας, στους επενδυτές, για τις ΠΑΕ, τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και των εμπόρων της αναπηρίας.
Μόνο ο μαζικός αγώνας, μαζί με τα ταξικά συνδικάτα, τις γνήσιες λαϊκές, ριζοσπαστικές οργανώσεις , μπορούν να σταματήσουν το κακό. Να υπερασπίσουμε τους ανθρώπους μας, να αποσπάσουμε συγκεκριμένες κατακτήσεις, μέχρι να τα φέρουμε τούμπα. Για μια κοινωνία που στο κέντρο της θα είναι ο άνθρωπος και οι ανάγκες του και όχι το κυνηγητό του κέρδους. Μια κοινωνία που οι τεράστιες κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας και ο παραγόμενος πλούτος, θα είναι στη διάθεση της ευτυχίας των ανθρώπων.
Κανένας μόνος του. Δεν πάει άλλο.
Όλοι στον αγώνα
Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!
