“Εφυγε” από τη ζωή η Μυρσίνη Ζορμπά, η οποία είχε διατελέσει Υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (Αύγουστος 2018-Ιούλιος 2019), ευρωβουλευτής (2000-2004) και πρώτη διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (1995-1999).
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο Αθηνών (1968-1972), ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στη Φιλοσοφία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ρώμης La Sapienza (υπότροφος της Ιταλικής Κυβέρνησης). Η διδακτορική της διατριβή έχει τίτλο «Η κρατική πολιτική για το βιβλίο» (Πάντειον Πανεπιστήμιο, 1992). Δίδαξε θεωρία και πολιτική του πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1992-1995 και 2005-2007) και στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (2006-2012) και διετέλεσε διευθύντρια του Βιομηχανικού Μουσείου Σύρου (2008-2009).
Υπήρξε συνεκδότρια του εκδοτικού οίκου Οδυσσέας (1973), διηύθυνε τη μαρξιστική και πανεπιστημιακή σειρά βιβλίων και, στη συνέχεια, τη λογοτεχνική και τη σειρά βιβλίων για παιδιά. Στη δεκαετία 1970-80 μετέφρασε μεγάλο αριθμό έργων των θεωρητικών του μαρξισμού στα ελληνικά (μεταξύ των οποίων A. Gramsci, P. Togliatti, κ.ά.) καθώς και τη μνημειώδη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Μάριο Βίττι (Οδυσσέας 1978).
Σε ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ «εκφράζει τη λύπη του για τον θάνατο της πανεπιστημιακού, πρώην υπουργού και ευρωβουλευτή Μυρσίνης Ζορμπά.
Η Μυρσίνη Ζορμπά χαρακτηρίστηκε σε όλη της τη ζωή από την πολιτική της δράση, μαζί με το μεγάλο ενδιαφέρον της για τα θέματα του Πολιτισμού και ιδιαιτέρως του βιβλίου, ως η πρώτη διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και συνεκδότρια του εκδοτικού οίκου ”Οδυσσέας”. Συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της».
Ο ΣΥΡΙΖΑ στο συλλυπητήριο μήνυμά του “αποχαιρετά μια ξεχωριστή γυναίκα που σημάδεψε με τη σκέψη και τη δράση της τη νεότερη ελληνική ιστορία. Αγωνίστρια του αντιδικτατορικού κινήματος στις γραμμές της ανανεωτικής αριστεράς, μεταφράστρια και εκδότρια του έργου του Αντόνιο Γκράμσι, συμμέτοχος στα συλλογικά εγχειρήματα που άλλαξαν το πνευματικό τοπίο της χώρας, η Μυρσίνη Ζορμπά συνδύαζε το ασίγαστο πάθος για κοινωνική δικαιοσύνη με το βαθύ στοχασμό γύρω από τον κόσμο που μας περιβάλλει”.
