ΘΥΜΑΣΤΕ σίγουρα τη «μαφιόζικη» επιχείρηση που έγινε εδώ και 12 χρόνια που οι νταλίκες κρυφά, παράνομα, άδειαζαν το Τατόι, από τους θησαυρούς που είχε συγκεντρώσει εκεί η λαομίσητη φάρα των Γλίξμπουργκ την οποία, σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, πρέπει τώρα να την πληρώσουμε 4,6 δισ. δραχμές για τη λεγόμενη βασιλική περιουσία…
ΗΤΑΝ τότε στον Πειραιά ένα καράβι… Σαν πειρατικό, μ’ αναμμένες μηχανές περίμενε τα αυτοκίνητα – νταλίκες, στις οποίες δίχως κανέναν απολύτως έλεγχο έβγαινε ένας μοναδικός τεράστιος εθνικός θησαυρός, που είχαν λαφυραγωγήσει οι Γλίξμπουργκ και που αδιαφιλονίκητος ιδιοκτήτης ήταν ο ελληνικός λαός. Να θυμίσουμε, για να μη ξεχνιέται πως οι κρατικές υπηρεσίες βρέθηκαν τότε σε ρόλο «τσιλιαδόρου» για να διευκολύνουν τη φυγάδευση.
ΚΑΜΙΑ σχέση δεν είχαν οι Γλίξμπουργκ με την Ελλάδα. Πάντοτε υπηρέτησαν ξένα συμφέροντα και θησαύρισαν λαφυραγωγώντας ένα λαό θεόφτωχο. Με τις παχυλές χορηγίες, τις εξωφρενικές παροχές, τα προκλητικά προνόμια, τις διάφορες κομπίνες, τα πεσκέσια και τις πασίγνωστες προίκες. Παλάτια και πολυτελείς επαύλεις, ακόμη και βυζαντινές εκκλησιές έγιναν, τότε, «αναπαυτήρια» για τη Φρειδερίκη. Στα χέρια τους αρχαιολογικοί θησαυροί αμύθητης αξίας, που έπρεπε να βρίσκονται στα μουσεία μας…
ΤΟΣΑ ΠΛΟΥΤΗ αμύθητα πώς τα μάζεψαν; Και μάλιστα σε μια χώρα που την έδερνε η πείνα και λιμοκτονούσε; Ηταν οι δουλόφρονες και διεφθαρμένοι πολιτικοί, οι οποίοι ολόκληρο αιώνα πρόσφεραν ό,τι τους ζητούσε το παλάτι, χρήμα, κτήματα, προνόμια και μάλιστα με πλειοδοσία προσφοράς για να εξασφαλίζουν έτσι την εύνοια και την εξουσία. Είναι ενδεικτικά της διαρπαγής και της λεηλασίας μερικά νούμερα. Στα χρόνια της 4ης Αυγούστου ο Γεώργιος ο Β’ έκανε λογαριασμό και για τα χρεωστούμενα (που ήταν διωγμένος) και εισέπραξε πάνω από 300 εκατ. προπολεμικές δραχμές… Αρπαξε επίσης άλλα 100 εκατ. για το οικοπεδάκι των βασιλικών στάβλων, όπου βρίσκεται σήμερα το Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Εισπράξεις και «δικαιώματα» από κάθε μεριά και όλα αυτά στο «άψε – σβήσε» τα βγάζανε στους λογαριασμούς, που το παλάτι είχε σε ξένες τράπεζες.
«Ο ΑΡΧΗΓΟΣ της συμμορίας της 4ης Αυγούστους Γλίξμπουργκ διπλασίασε σχεδόν τη βασιλική επιχορήγηση… κι έπειτα σαν καλός αδελφός προικοδότησε με το αίμα και τον ιδρώτα του ελληνικού λαού το διάδοχό του τον Παύλο… Του αγόρασε μέγαρα. Και του έδωσε και 2 εκατ. το χρόνο επιχορήγηση. Κι όταν γεννήθηκε ο γιος του του έκοψε κι αυτουνού 1 εκατ. δρχ. το χρόνο για να πληρώνει το μωρό την παραμάνα του… Προικοδότησε ακόμη και την αδελφούλα του την Κατερίνα με 500 χιλιάδες χρυσές λίρες, κι άλλα τόσα έδωσε για προίκα και στη Μαρίνα…».
ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΗ του 1941 με το φευγιό στην Κρήτη, ο Ι. Διάκος που εξακολουθούσε να είναι δίπλα στο Γεώργιο είχε αναλάβει σαν έμπιστος τη μεταφορά του χρυσαφιού του παλατιού. Πάνω στη βιασύνη του όμως, ξέχασε στο τελωνείο μια από τις πολλές βαλίτσες με τα αρχικά του, που όταν αργότερα ανοίχτηκε, ο τελωνειακός διαπίστωνε έκπληκτος πως το περιεχόμενό της ήταν άκοπο χρυσάφι, και πως με τη βιασύνη να φύγουν την είχαν ξεχάσει στο τελωνείο.
Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ του εθνικού πλούτου δε σταματά βέβαια στα χρόνια της βασιλομεταξικής δικτατορίας… Εχει και στα κατοπινά χρόνια μπόλικες και μάλιστα «χοντρές» καταγραφές… Μόνο ο στόλος του παλατιού διέθετε 14 θαλαμηγούς και φυσικά στη διάθεσή του για τις βασιλικές κρουαζιέρες οι εφοπλιστές προσέφεραν αμέσως τα πλοία τους για να γλεντοκοπήσουν οι γαλαζοαίματοι της Ευρώπης προσκαλεσμένοι της Φρειδερίκης…
ΡΗΜΑΞΕ τη χώρα μας η δανική ακρίδα, όπως ακριβώς το ίδιο είχε γίνει και με τη βαυαρικική… Και σαν να μην έφτανε η φοβερή αυτή άγρια λαφυραγώγηση που ολόκληρο αιώνα έχουμε υποστεί, τώρα με την απόφασή μας ζητάνε και τα ρέστα. Η Ελλάδα ούτε μια δραχμή δε χρωστάει στη φάρα των Γλίξμπουργκ… τους έχει πληρώσει, κι όχι μόνο με χρυσάφι… Αλλά με αίμα και δάκρυα… Μας χρωστούν πολλά και δεν τους χρωστάμε… Ούτε μια δεκάρα, λοιπόν, στους Γλίξμπουργκ. Αυτός είναι ο ξεκάθαρος λογαριασμός του λαού κι όχι αυτά που θέλησαν να σερβίρουν σχετικά με την απόφαση, ο κ. Σημίτης και η αντιπολίτευση. Ο λαός δεν του χρωστά ούτε δεκάρα…
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ
