Υπάρχει ο θεωρητικός βίος και πράγματι, μπορεί να διαβάζει κανείς όλη του τη ζωή και να μη τελειώνει, μακρόπνοα κείμενα ακόμα και για τις εκάστοτε πολιτικές συγκυρίες, κείμενα που απέχουν παρασάγγες από τα παραπολιτικά σχόλια και επιχειρούν την μακρο-πολιτική προσέγγιση.
Με ατελείωτες αφορμές, αντιλαμβάνεσαι πως η νόηση αγωνίζεται να κρατήσει ανοιχτά τα περιθώρια, που οι επιλογές αυτοσυντήρησης, όλο και τα εξαντλούν
Όπως αυτές οι εκλογές , όπως και όλες οι προηγούμενες, έχουν το κυρίαρχο πρόταγμα τους, πάνω από κάθε άλλο ιδεολογικό, τη διαιώνιση του πελατειακού κράτους.
Μια αυτοαποκαλούμενη αριστερά, απέδειξε ότι έχει τη θέληση, ακόμα και με τις άγριες μνημονιακές απαιτήσεις για αποψίλωση του δημόσιου ιστού, να τηρήσει τις παραδόσεις. Όσοι παρακολούθησαν και παρακολουθούν τον αγώνα αποκατάστασης των “δικών” μας, αυτούς τους μήνες , έχουν μείνει εμβρόντητοι με την καταπάτηση και των προσχημάτων.
Σχετικές υπογραφές πέσαν και με εντολές από τον Τσίπρα αλλά και ιδιοχείρως, από την συναγωνίστρια της Ραχήλ Μακρή , Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Η τραγωδία της ύπαρξης, του να μην έχεις που να σταθείς, αν δεν συνεργαστείς με κάποιο μαγαζί, όχι μόνο δεν άλλαξε σε τίποτα, αλλά με την συστημική αλλοτρίωση της Αριστεράς, απέκτησε κι αυτό το επαχθές και μη βιώσιμο ιδεολογικό πρόσχημα.
Η ταξική πάλη, έγινε η πάλη του διορισμού και της καρέκλας.
Αυτή την Κυριακή δεν είναι δημοψήφισμα, είναι εκλογές. Μην τα συγχέουμε. Δεν ψηφίζουμε ούτε για το μνημόνιο, ούτε για την Ευρώπη, ούτε για τα- χαιρετίσματα στην εξουσία- κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Ψηφίζουμε, για να συντηρήσουμε την ελπίδα της επιβίωσης του καθενός, μέσα στο αναλλοίωτο και ακατανίκητο συστημικό και πελατειακό κράτος.
Τα άλλα που έχουν να κάνουν με την ελαστική μας συνείδηση, με την έτσι κι έτσι διάθεση μας να αλλάξουμε τον κόσμο στο καλύτερό του, να επαναστατήσουμε και να αγανακτήσουμε, σε κοινοβουλευτικά πλαίσια, δεν τα πιάνουμε ποτέ τις Κυριακές.
Οι Κυριακές είναι για να κορδώνεται το παλιό που ντύνεται και μοστράρεται σαν καινούργιο. Και για τους απ΄ έξω της συνδιαλλαγής είναι οι Κυριακές που ο σισύφειος Μανωλιός αλλάζει και βάζει τα ρούχα του αλλιώς.
[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/EyLi5RLFzyY”]
