*Με αφορμή την επιμονή της Κυβέρνησης για την ηλεκτρονική ψηφοφορία – παρωδία για τους Αιρετούς των Υπηρεσιακών Συμβουλίων Εκπαίδευσης…για την υστεροβουλία της να εφαρμόσει αντίστοιχες μεθόδους και σε άλλες εκλογικές- συλλογικές διαδικασίες, αλλά κυρίως για την ιδεολογική- πολιτική στόχευση πάνω στην οποία αυτή η επιμονή και η υστεροβουλία βασίζονται …
Δεν ξέρω αν έχετε ακούσει για τα «Long Distance Sex Toys». Όχι; Ακούστε λοιπόν… Η ιδέα είναι πολύ απλή! Το μόνο που χρειάζεστε είναι έναν υπολογιστή με σύνδεση στο διαδίκτυο, ελεύθερες θύρες usb για να συνδέσετε τα ηλεκτρονικά ερωτικά σας gadgetακια, δεξί κλικ, μετά αριστερό, λίγο enter προς το τέλος και… αυτό ήταν! Απόλαυση! Δεν χρειάζεστε ούτε καν τον/την σύντροφο δίπλα σας, και, ακόμα καλύτερα, δεν χρειάζεται ούτε καν να τον/την γνωρίζετε. Όλα από την ασφάλεια του σπιτιού σας, εξ αποστάσεως, και χωρίς επαφή. Μετά από αυτή την ψηφιακή ερωτική πράξη μπορείτε να παραγγείλετε φαγητό , οn-line πάντα, και μετά, αφού κοιμηθείτε , να ξυπνήσετε το πρωί και να τηλε- εργαστείτε, από τον ίδιο καναπέ, αυτόν δηλαδή που κάνατε τηλε-ερώτα, και που φάγατε το τηλε-φαγητό σας το προηγούμενο βράδυ. Κάποια στιγμή, και όταν σας ζητηθεί να ψηφίσετε για εκλογές, απλά θα σας στείλει το υπουργείο ένα link, θα πατήσετε πάνω του και, από τον ίδιο καναπέ πάλι, θα ασκήσετε το δημοκρατικό σας δικαίωμα. Δεν είναι ανάγκη να ξέρετε πραγματικά τους υποψηφίους, ούτε βέβαια και τις θέσεις τους, απλά να ακούτε τι σας λένε στα κανάλια οι δημοσιογράφοι, και να βλέπετε και τις ρετουσαρισμένες φωτογραφίες τους στο διαδίκτυο που εκπέμπουν «στημένη» οικειότητα και αποφασιστικότητα. Πως θα φάνε και οι image makers ; Κλέφτες θα γίνουν; Όμορφα πράγματα όμως ε; ! Πρόοδος! Δεν πιστεύω να είστε τίποτα τεχνοφοβικοί, παλαιολιθικοί, συντηρητικοί, αριστεροί κτλ και να μην σας αρέσουν αυτά που περιγραφώ.
Όσο αστεία και να ακούγονται τα παραπάνω δυστυχώς δεν είναι, αφού, με αυτά τα επίθετα, περιγράφουν τα κυβερνητικά παπαγαλάκια, και τα διαδικτυακά trolls, τους εκπαιδευτικούς και τα σωματεία τους για την άρνηση τους να υλοποιήσουν την υποχρεωτική τηλε-ψηφοφορία για την εκλογή των Αιρετών των Υπηρεσιακών Συμβουλίων Εκπαίδευσης. Με μια πρώτη ματιά τα δεδομένα δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την εμμονή της Υπουργού Παιδείας, και της Κυβερνώσης της, για την εφαρμογή της λεγόμενης «ηλεκτρονικής ψηφοφορίας». Η δια ζώσης εκλογές δεν έχουν κανένα επιπλέον δημοσιονομικό κόστος, για να το επικαλεστεί η Κυβέρνηση, ούτε βέβαια οι τηλε-εκλογές γίνονται για να προστατευτούν οι εκπαιδευτικοί από τον Covid, όπως η Υπουργός λέει, αφού, αν η ίδια, και η Κυβέρνηση της, νοιάζονταν πραγματικά για την υγεία των εκπαιδευτικών και των μαθητών δεν θα τους ένοιαζε το δεκάλεπτο που διαρκεί η δια ζώσης παρουσία του ψηφοφόρου στο εκλογικό κέντρο, τηρώντας τα μέτρα του ΕΟΔΥ, αλλά πρώτα και κύρια οι εκατοντάδες χιλιάδες ώρες που είναι στοιβαγμένοι , εκπαιδευτικοί και μαθητές , 25+ άτομα, μέσα σε τάξεις-κλουβιά ακόμα και σε περιοχές, όπως η Κοζάνη, που βρίσκονται επίσημα σε καραντίνα. Άλλωστε θα μπορούσε να δοθεί παράταση στις θητείες των Αιρετών όπως ζητήθηκε και από την ΟΛΜΕ και από την ΔΟΕ, και έχει ήδη γίνει σε άλλες περιπτώσεις. Το μόνο που θα μπορούσε κάποιος να καταλάβει είναι το κυβερνητικό επικοινωνιακό πυροτέχνημα του «να μη χάνονται διδακτικές ώρες λόγω των εκλογών των εκπαιδευτικών» , πράγμα το όποιο όμως, αφενός είναι υποκριτικό το να το λέει μια Κυβέρνηση που με τις πολιτικές της «φροντίζει» ώστε να χάνονται δεκάδες χιλιάδες ώρες μαθημάτων λόγω της μη πρόσληψης εκπαιδευτικού προσωπικού, αλλά και αφετέρου είναι άνευ περιεχομένου αφού, έτσι κ αλλιώς, οι εκπαιδευτικοί, έχουν ήδη απαντήσει και ζητήσει, επίσημα, μέσω της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, οι εκλογές να γίνονται, ναι μεν καθημερινή και δια ζώσης, αλλά χωρίς άδεια, δηλαδή χωρίς να χάνονται ώρες μαθήματος! Γιατί λοιπόν αυτή η εμμονή με την e- ψηφοφορία; Γιατί απλά είναι πολίτικη και ιδεολογική επιλογή της Κυβέρνησης.
Η επιλογή που η ιδεολογική της βάση παρουσιάστηκε από τους «πατέρες» του λεγόμενου «φιλελευθερισμού», Hobbes και τον Locke, και οι οποίοι άσκησαν σφοδρή κριτική στον Αριστοτέλη για την άποψή του ότι ο άνθρωπος είναι «φύσει πολιτικό ζώο», συνεχίστηκε με την νέο-φιλελεύθερη Θάτσερ η οποία δήλωνε ότι «δεν υπάρχει κοινωνία αλλά μόνο άτομα» και συνεχίζεται και σήμερα, ακόμα πιο αυταρχικά ,με την ολομέτωπη επίθεση του συστήματος σε οτιδήποτε κοινωνικό και συλλογικό… . εφαρμόζοντας πολιτικές που έχουν σαν σκοπό να μετατρέψουν, με το ζόρι, τον άνθρωπο από μέλος της Κοινωνίας σε… άτομο – «καλαμιά στο κάμπο».
Οι εκλογές όμως, και η συμμετοχή στα κοινά, όσο και να το θέλουν κάποιοι, δεν είναι ούτε reality ούτε talent show για να ψηφίζουν παθητικά τα άτομα- τηλεθεατές ποιός θα μείνει, και ποιος θα αποχωρήσει. Οι εκλογές είναι ενεργή συλλογική, κοινωνική διαδικασία, είναι συζήτηση , ανταλλαγή απόψεων και διαφωνία. Η εμμονή της κυβέρνησης για την τηλεψηφοφορία- παρωδία φανερώνει ακόμα και στους πιο καλοπροαίρετους τους σκοπούς που κρύβονται πίσω από αυτή της την επιλογή. Να δημιουργήσει δηλαδή πολίτες που η συμμετοχή τους στην κοινωνική και πολιτική ζωή θα εξαντλείται στο πάτημα. …του αριστερού κλικ του ποντικιού του υπολογιστή τους! Πολίτες δηλαδή που από τον καναπέ τους με το λάπτοπ τους, ή από την τουαλέτα τους με το κινητό τους, θα νιώθουν ότι κάνουν το καθήκον τους και συνεισφέρουν σε αυτό που ονομάζεται Δημοκρατία, όσο οι Κυβερνήσεις θα αλωνίζουν ανενόχλητες εφαρμόζοντας όλες τις αντιλαϊκές πολιτικές που έχουν στην ατζέντα τους. Πολίτες που όσο πιο πολύ τους κόβουν το μισθό δεν θα κάνουν απεργίες και διαδηλώσεις, ούτε θα συμμετέχουν στα σωματεία τους, αλλά θα πατάνε δυνατά και «μαχητικά» το enter στο πληκτρολόγιό τους, πολίτες που για όσο μεγαλύτερο διάστημα μένουν άνεργοι τόσο περισσότερες angry φατσούλες θα κάνουν στις αναρτήσεις στο facebook, και που όσο πιο πολύ τους κόβουν την δωρεάν υγεία και παιδεία τόσο θα τους «κατευνάζουν» δίνοντάς τους πιο γρήγορο δωρεάν internet, για να συνεχίσουν, ακίνδυνοι για το σύστημα, να «ζουν» την ιδιωτική τηλε-ζωή τους.
Η αναφορά σε «ψηφιακή εποχή», «ψηφιακή διακυβέρνηση», και σε άλλες τέτοιες αντίστοιχες μπαρούφες, γίνεται εκ του πονηρού. Η τεχνολογία δεν είναι φάρμακο για πάσα νόσο, και η χρήση της τεχνολογίας δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή όταν αυτή δεν διευκολύνει απλά, αλλά υποκαθιστά, βασικές συνιστώσες της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Επί της ουσίας λοιπόν, και για τις εκλογές των Αιρετών Εκπαίδευσης, αλλά και για οποιαδήποτε υστερόβουλη σκέψη υπάρχει για επέκταση αυτής της διαδικασίας, η απόσυρση των ψηφοδελτίων και η αποχή από την παρωδία της τηλε-ψηφοφορίας δεν είναι ούτε νεολουδισμός, ούτε μονολιθικότητα, ούτε συντήρηση, αλλά ο μοναδικός τρόπος που έχουν, και οι υποψήφιοι αλλά και οι ψηφοφόροι, για να αντιδράσουν απέναντι στην ιδιώτευση, και στην κοινωνική απομόνωση, που συνειδητά και σκόπιμα προωθούν οι κυβερνώντες.
Αιρετός στο ΠΥΣΔΕ Κέρκυρας
με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών
