Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Γιώργος Μορφέσης: «Ολα στηρίζονται στο μεράκι κάποιων λίγων…»

Η συνέχεια της έρευνας μας για τον αθλητικό Πειραιά έρχεται να επιβεβαιώσει τις συνεχείς διαψεύσεις των υποσχέσεων που έδωσαν κατά..

Η συνέχεια της έρευνας μας για τον αθλητικό Πειραιά έρχεται να επιβεβαιώσει τις συνεχείς διαψεύσεις των υποσχέσεων που έδωσαν κατά καιρούς όσοι διαχειρίζονται τις τύχες της πόλης. Αυτό συνέβη και με τις υποσχέσεις και τις εξαγγελίες που περιλαμβάνονταν στη μπροσούρα που είχε κυκλοφορήσει επί Χρήστου Αγραπίδη, ο οποίος τότε υποσχόταν “λαγούς με πετραχήλια”  για την ενίσχυση και ανάπτυξη των αθλητικών υποδομών στην πόλη του Πειραιά (διαβάστε εδώ).

Πρόεδρος μάλιστα τότε του Αθλητικού Οργανισμού Πειραιά ήταν ο Τάσος Μητρόπουλος ο γνωστός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, ο οποίος με είχε διαβεβαιώσει προσωπικά για την υλοποίησή τους. μάλιστα με είχε διαβεβαιώσει ότι ο τότε Υπουργός Αθλητισμού κ. Γεώργιος Ορφανός, είχε εξασφαλίσει την χρηματοδότηση των παραπάνω έργων. “Όμορφος κόσμος ηθικός αγγελικά πλασμένος΄΄ όπως λέει ο ποιητής μας. Πως θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας μέσα σε έναν τέτοιο κόσμο γεμάτο από ψέματα;

Αυτά αλλά και άλλα πολλά επιβεβαιώνονται και από τη συνέντευξη του σπουδαίου προπονητή μας, της Εθνικής Πόλο Γυναικών Γιώργου Μορφέση.

Γιώργος Μορφέσης: «Ολα στηρίζονται στο μεράκι κάποιων λίγων… »

Μια εντελώς ξεχωριστή περίπτωση προπονητή γυμναστή στο χώρο του υγρού στίβου και πιο συγκεκριμένα στο άθλημα του πόλο γυναικών είναι ο σαρανταπεντάχρονος Γιώργος Μορφέτης. Ένας άνθρωπος ερωτευμένος, παθιασμένος με αυτό που κάνει. Έχει κερδίσει με τις Εθνικές Ομάδες Γυναικών, νέων γυναικών και νεανίδες από το 2004 μέχρι σήμερα εννέα μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, σε Παγκόσμιους Αγώνες, σε Πανευρωπαϊκούς Αγώνες. Είναι αυτό που λένε προπονητικό ταλέντο.

Σήμερα λοιπόν ο Γιώργος Μορφέσης είναι προπονητής όλων των Εθνικών Ομάδων Γυναικών στο πόλο.

Λοιπόν Γιώργο πως πάμε;

– “ Νίκο, κοίταξε, λόγω της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας και ιδιαίτερα στο χώρο του αθλητισμού, όπως καταλαβαίνεις, η Ομοσπονδία Κολύμβησης δεν έχει τις δυνατότητες να προσλάβει κι άλλους προπονητές ώστε να έχουμε κάποια βοήθεια, έτσι είμαι μόνος μου.΄΄

Πως τα φέρνεις βόλτα;

– “Κανονίζω ωράρια. Όταν τελειώνει μια δουλεία π.χ. όταν τελειώνω με την Εθνική γυναικών τρέχω στην Εθνική Νέων Γυναικών ή στην Εθνική των νεανίδων. Έχω εθελοντές προπονητές γυμναστές οι οποίοι δεν πληρώνονται, μαθαίνουν κοντά μου τα μυστικά του αθλήματος, π.χ. όταν εγώ λείπω στο εξωτερικό με μια από τις Εθνικές μας ομάδες, οι βοηθοί μου έχουν τις άλλες Εθνικές.΄΄

Έχουμε Γιώργο, όπως βλέπω μεγάλες επιτυχίες.

– “ Πράγματι. Η Εθνική Ομάδα Γυναικών όπως ξέρουμε όλοι, έχει κερδίσει αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Τότε ήμουνα συνεργάτης προπονητής του Κούλη Ιωσηφίδη. Μετά το 2010 πήραμε αργυρό μετάλλιο στους Πανευρωπαϊκούς. Το ίδιο μετάλλιο πήραμε και στους Πανευρωπαϊκούς το 2012. Ξέχασα να σου πω ότι το 2010 και το 2012 εγώ ήμουνα ο πρώτος προπονητής. Στη συνέχεια η Εθνική Γυναικών έχει κερδίσει πολλά μετάλλια στην Παγκόσμια λίγκα πόλο που γίνεται κάθε χρόνο. Στη συνέχεια το 2012 οι νέες γυναίκες κέρδισαν παγκόσμιο χρυσό μετάλλιο. Μετά, το 2012 και το 2013 στους Πανευρωπαϊκούς η Εθνική Ομάδα Νεανίδων κέρδισε χρυσό μετάλλιο και φέτος κέρδισαν χρυσό οι Νεανίδες στο Πανευρωπαϊκό της Ρώμης.΄΄

Γιώργο για πες μου δυο λόγια για τον εαυτό σου. Πως ξεκίνησε η καριέρα σου;

– “ Κατάγομαι από αθλητική οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν αθλητής του ιστορικού Σωματείου του Εθνικού. Μην ξεχνάς ότι ο Εθνικός είναι η ιστορία στο Ελληνικό πόλο. Τελείωσα τη Γυμναστική Ακαδημία αλλά επειδή δεν ήμουνα καλός παίκτης του πόλο γιατί δεν είχα τα ανάλογα σωματικά προσόντα που χρειαζόντουσαν, έτσι προσανατολίστηκα στο επάγγελμα του προπονητή από 21 έτους. Η πρώτη δουλειά που ανέλαβα ήταν οι υποδομές του Εθνικού. Στη συνέχεια η πρώτη μου δουλειά επίσημα ήταν στην Καστέλα, μετά πήγα στον Πανιώνιο. Στη συνέχεια έγινα βοηθός του Μουδάτσιου στην Εθνική Ομάδα και μετά του Κούλη Ιωσηφίδη. Από το 2008 είμαι πρώτος προπονητής σε όλες τις Εθνικές Ομάδες όπως είπαμε και παραπάνω, με τις οποίες έχω κερδίσει εννέα μετάλλια. Σήμερα είμαι σαρανταπέντε ετών και έχω ένα πολύ πλούσιο βιογραφικό. Αυτή είναι η σύντομη ιστορία μου.΄΄

Γιώργο από ταλέντα αυτή η χώρα έχει πάρα πολλά.

– “ Νίκο, όπως γνωρίζεις πολύ καλά υπάρχει άφθονο υλικό σε όλα τα αθλήματα. Εμείς ιδιαίτερα στο χώρο του υγρού στίβου έχουμε μια πολύ καλή φουρνιά αθλητριών γεννημένες το 1995-1998, αυτές είναι που παίζουν τα τελευταία χρόνια. Και θα σου πω ακόμα ότι έρχονται συνέχεια νέα παιδιά παρόλο ότι η κατάσταση που επικρατεί στον Ελληνικό Αθλητισμό και ιδιαίτερο στον υγρό στίβο δεν είναι καθόλου καλή όπως ξέρεις.΄΄

Αυτό ασφαλώς θα οφείλεται και στις επιτυχίες που έχει το άθλημα.

– “ Ασφαλώς, και στο γεγονός ότι υπάρχουν παραδοσιακά σωματεία που δουλεύουν στις μικρές κατηγορίες όπως είναι η Βουλιαγμένη και ο Ολυμπιακός και πιο παλιά ήταν η Γλυφάδα και ο Εθνικός. Η Γλυφάδα έχει ξεκινήσει πάλι μια μεγάλη προσπάθεια και από την επαρχία ο “Ηρακλής” Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς τα Χανιά σταμάτησαν για λόγους οικονομικούς. Κάτι πάει να ξεκινήσει στο Ρέθυμνο. Ο “Πανιώνιος΄΄ ο οποίος είχε κάνει πολύ μεγάλη προσπάθεια τα τελευταία χρόνια σταμάτησε και αυτός για οικονομικούς λόγους. Ο “Νηρέας” Χαλανδρίου, εκτός από τα οικονομικά προβλήματα που παρουσίασε το σωματείο, παρουσίασε προβλήματα και το κολυμβητήριο. Τα ίδια και ο “ Τρίτωνας” Αμαρουσίου.

Πολλά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σωματεία. Η πολιτική της υποχρηματοδότησης και υποβάθμισης του αθλητισμού έχει τεράστιες συνέπειες και στη λειτουργία των αθλητικών εγκαταστάσεων.

– “ Έτσι είναι Νίκο όπως τα λες. Όλα στηρίζονται στο μεράκι κάποιων λίγων παραγόντων, στους προπονητές και κυρίως στους γονείς. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε τίποτα και βέβαια στους αθλητές μας και στα ταλέντα μας και στη δουλειά που γίνεται στα πλαίσια των Εθνικών Ομάδων.΄΄

Το κακό Γιώργο είναι ότι δεν υπάρχουν μηχανισμοί ανεύρεσης των ταλέντων. Όλα είναι συμπτωματικά.

– “ Ακριβώς, στηριζόμαστε στη σύμπτωση. Δεν υπάρχει τίποτα οργανωμένο, όλα είναι στον αέρα. Στηριζόμαστε στη δουλειά που γίνεται στα σωματεία.΄΄

Όλα εκεί στηρίζονται. Στη χώρα μας ο αθλητισμός από το 1896 μέχρι σήμερα στηρίζεται στο αθλητικό σωματείο. Από τότε καμιά κυβέρνηση δεν φρόντισε να βάλει τον αθλητισμό στο σχολείο. Χάρις στους μικροπαράγοντες και τους γονείς έχουμε αθλητισμό.

– “ Έτσι όπως τα λες είναι. Δεν θα είχαμε τίποτα αν δεν υπήρχαν αυτοί.΄΄

Για πες μου Γιώργο από υλικοτεχνική υποδομή τι υπάρχει;

– “ Απολύτως τίποτα. Είμαστε εντελώς γυμνοί. Με τόσα μετάλλια, με τόσες διακρίσεις για τη χώρα μας, και ψάχνουμε να βρούμε κολυμβητήριο για να γυμναστούμε. Το καταλαβαίνεις αυτό που σου λέω; Είναι εξωφρενικό. Π.χ. Τα κολυμβητήρια του Αγ. Κοσμά σχεδόν δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν βάρδιες για να τα λειτουργήσουν, στη Γλυφάδα μας βάζουν για δύο εβδομάδες μετά φεύγουμε γιατί τα σωματεία που γυμνάζονται εκεί έχουν σχολές και πρέπει να βγάλουν χρήματα. Στο Ζάππειο στο άλλοτε Ολυμπιακό Κολυμβητήριο, εκεί γίνεται χαμός από κόσμο. Στο Παπαστράτειο περίπου τα ίδια. Και σε ρωτάω Νίκο, είναι δυνατόν οι Εθνικές Ομάδες Πόλο με τόσες διακρίσεις, να μην έχουν ένα δικό τους χώρο για να γυμνάζονται;΄΄

Η Ομοσπονδία τι λέει;

– “Τι να πει; Τι μπορεί να κάνει; Είναι ανήμπορη, ψάχνει κάθε μέρα για λύσεις. Τι λύσεις να βρει όταν δεν υπάρχει τίποτα; Κουβεντιάζει με τον Υπουργό Αθλητισμού, τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αλλά δεν βγαίνει τίποτα. Να σου πω και το άλλο, ότι όλες οι αθλητικές εγκαταστάσεις δεν έχουν όπως ξέρεις άδεια λειτουργίας. Είναι παράνομες. Ζούμε μια καθημερινή τρέλα.΄΄

Αυτή η ιστορία Γιώργο δεν είναι σημερινή, είναι από ιδρύσεως Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.

– “Κάτι έχω ακούσει Νίκο. Τι να πω όμως, όλα είναι αφημένα στην τύχη τους. εδώ είναι το θέατρο του παραλόγου. Ιστορίες καθημερινής τρέλας. Εμείς από την πλευρά μας και κάνουμε ότι μπορούμε. Ευτυχώς έχουμε αλλαγή του Νόμου περί “κινήτρων΄΄ και έτσι τα παιδιά έχουν στόχους.΄΄

Για να σε παρηγορήσω θα σου πω, κάτι βέβαια που το γνωρίζεις πολύ καλά ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζεις εσύ σαν Ομοσπονδία τα αντιμετωπίζουν και τα 26 Ολυμπιακά Αθλήματα.

– “ Βέβαια, το πόλο είναι απλά μια μικρογραφία του Ελληνικού Αθλητισμού. Ξέρεις, γελάω όταν έρχονται οι διάφοροι να φωτογραφηθούν μαζί μας μετά τις επιτυχίες μας. Και βέβαια βρίσκω και την ευκαιρία να τους πω κάποια πράγματα π.χ. στη νέα Δημοτική Αρχή του Πειραιά τους είπα ότι δεν είναι δυνατόν ο Πειραιάς, αυτή η αθλητομάνα να μην έχει χώρους άθλησης με μεγάλα αθλητικά σωματεία όπως είναι ο Ολυμπιακός και ο Εθνικός. Είναι δυνατόν να μην υπάρχουν κολυμβητήρια στον Πειραιά;΄΄

Γιώργο ειδικά για τον Πειραιά έχω να σου πω ότι δεν υπάρχει τίποτα ειδικά δε μετά και το “κλέψιμο΄΄ του Σταδίου Καραϊσκάκη από την ΠΑΕ Ολυμπιακός.

– “ Σχετικά με τον δικό μας χώρο μίλησα και με το Μαρινάκη και με τον Μόραλη, οι οποίοι υποσχέθηκαν ότι θα φτιάξουν κολυμβητήριο, έχουν βρει μάλιστα και τον χώρο. Εγώ Νίκο προσωπικά προσπαθώ από κει και έπειτα τι άλλο να πω.΄΄

Δεν μου λες Γιώργο σχετικά με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη πως είναι τα πράγματα; Υπάρχει ιατρικό επιτελείο που παρακολουθεί τις Εθνικές Ομάδες;

– “Όχι. Έχουμε ένα γιατρό με σύμβαση εργασίας με την Ομοσπονδία που είναι κοντά μας όποτε τον χρειαστούμε. Από εκεί και πέρα μας χρειάζονται πολλά πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να έχουμε π.χ. ηλεκτρολύτες, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες κλπ όλα αυτά είναι απαραίτητα για να ανταπεξέλθουν στη σκληρή προπόνηση των έξι και επτά ωρών την ημέρα, και με συνθήκες πολλές φορές με 35 και 40 βαθμούς θερμοκρασία. Έχουμε λοιπόν προβλήματα. Προσπαθούμε κάποια πράγματα να τα καλύψουμε με χορηγούς για να κάνουμε τη δουλειά μας. Δεν είναι εύκολο. Προστρέχουμε στην εύκολη λύση που είναι οι γονείς. Δεν είναι πάντα εύκολο, δεν έχουν όλοι να πληρώσουνε. Δυστυχώς στα θέματα υγείας χολώνουμε. Όπως όλη η χώρα άλλωστε.΄΄

Πως βλέπεις Γιώργο γενικότερα τον Ελληνικό Αθλητισμό;

– “ Σε επίπεδο πρωταθλητισμού κάθε “πέρισυ΄΄ και καλύτερα. Δεν θα ήταν δυνατόν να είναι διαφορετικά αφού και ο αθλητισμός είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας. Είναι δυστυχώς αφημένος στην τύχη του.΄΄

Ακριβώς έτσι είναι Γιώργο όπως τα λες. Ο αθλητισμός θα έπρεπε να είναι δικαίωμα για όλους και όχι πολυτέλεια για τους λίγους. Δεκάδες τα κολυμβητήρια τα τελευταία χρόνια που είναι κλειστά, αδυνατούν να λειτουργήσουν.

– “ Αυτό είναι αλήθεια. Πολλά τα κολυμβητήρια στη χώρα μας που δεν λειτουργούν΄΄

Αυτή δυστυχώς είναι η σημερινή κατάσταση. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και την έλλειψη παιδείας ακριβώς γιατί δεν υπάρχει σχολικός αθλητισμός έχουμε μια εικόνα της σημερινής κατάστασης.

– “ Χρόνια παλεύουμε να μπουν οι γυμναστές στα Δημοτικά Σχολεία. Κάτι είπε προχθές ο Υπουργός Παιδείας, ο Λοβέρδος.΄΄

Όλοι κάτι λένε. Δεν μας λέει όμως που θα τα κάνει αυτά που λέει, σε τι χώρους; Εδώ δεν έχουμε σχολεία και δασκάλους.

– “ Και εγώ Νίκο όταν ήμουνα σε κάποιο σχολείο στον Πειραιά, όταν κάναμε διάλλειμα έξι τάξεις σε μια αυλή πενήντα τετραγωνικών μέτρων με διακόσια παιδεία υπήρχε το αδιαχώρητο.¨

Ο κάθε Υπουργός πού έρχεται, εντελώς ανεύθυνα υπόσχεται διάφορα, πώς θα γίνουν αυτά, αν δεν δημιουργηθούν πρώτα οι προϋποθέσεις;

– ¨ Έτσι είναι Νίκο. Και εγώ σκέπτομαι, ότι, αν δεν μπορέσω να κάνω αυτά που θέλω , η μόνη λύση είναι να φύγω στο εξωτερικό, έχω ένα πολύ καλό βιογραφικό, από τα καλύτερα που υπάρχουν διεθνώς στην υδατοσφαίριση.¨

Πιστεύεις, ότι, τα πράγματα, είναι τόσο άσχημα, ώστε να αναγκαστείς να φύγεις για το εξωτερικό;

– ¨Μα όταν τα πράγματα, κάθε χρόνο γίνονται και χειρότερα τι να κάνω; Π.χ. Δεν με διορίζουνε, έχω μια σύμβαση με την Ομοσπονδία, έτσι δεν εξασφαλίζομαι, πως θα ζήσω;¨

Δεν ήξερα ότι είσαι αδιόριστος, ενώ είσαι κορυφή στο άθλημα σου, υπέθετα ,ότι , διδάσκεις στα ΤΕΦΑ.

– ¨Αυτό που λες, ακούγεται ωραία, λογικά έτσι θα έπρεπε, να με εκμεταλλευτεί το κράτος, πάντως μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν έχει γίνει τίποτα.¨

Αυτό , δεν είναι μέσα στις υποχρεώσεις του Υπουργείου Παιδείας; Που είναι ο κ. Λοβέρδος; Το ΤΕΦΑ λογικά δεν θα έπρεπε, να έχει τους καλύτερους προπονητές σε κάθε άθλημα, να διδάσκουν τους φοιτητές; Μήπως ζητάω  « ψύλους στα άχυρα»;

 

Απόψεις