Ο τρόπος με τον οποίο σήμερα (24/2) ο Κυριάκος Μητσοτάκης «έκλεισε» την ομιλία του στο Υπουργικό Συμβούλιο, αποτελεί την επιτομή του τι πραγματικά συμβαίνει τους τελευταίους 12 μήνες. Δηλαδή το τι πραγματικά σημαίνει γι’ αυτήν την κυβέρνηση η πανδημία του Covid 19 και πως μετατρέπει την υγειονομική κρίση σε νεοφιλελεύθερη ευκαιρία.
Αυτή είναι ίσως η πλέον διαχρονική είδηση της ημέρας, παρότι – σε έναν βαθμό λογικά – «χάθηκε» κάπου μεταξύ της ανακοίνωσης για παράταση του lockdown και τη στήριξης στην Λίνα Μενδώνη για την υπόθεση Λιγνάδη.
Ας παραθέσουμε ακριβώς τη ακροτελεύτια αναφορά του πρωθυπουργού:
«Να πω μόνο ότι παρά την πανδημία το νομοθετικό μας έργο προχώρα ανεμπόδιστα. Στη Βουλή συζητούνται αυτή τη στιγμή τέσσερα νομοσχέδια, έχουμε άλλα επτά που είναι έτοιμα προς κατάθεση, τέσσερα στη διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης, ενώ παράλληλα ξεδιπλώνονται δεκάδες άλλα δράσεις των Υπουργείων σε κάθε τομέα κυβερνητικής πολιτικής. Είναι ένας ρυθμός τον οποίον όχι απλά θα τον κρατήσουμε αλλά και θα τον επιταχύνουμε, για να μπορέσουμε να είμαστε συνεπείς με τον προγραμματισμό τον οποίο έχουμε συμφωνήσει σε επίπεδο Υπουργικού Συμβουλίου για την περίοδο 2020-2021».
Αναρωτιέται κανείς πόσο πιο ωμά θα μπορούσε να ομολογήσει ένας πρωθυπουργός το τι ακριβώς κάνει η κυβέρνηση του.
Γιατί όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης λέει πως «παρά την πανδημία το νομοθετικό μας έργο προχώρα ανεμπόδιστα», προφανώς δεν εννοεί κάτι του είδους … «ευτυχώς που δεν πάσχουν από κορωνοϊό οι 158 βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας».
Άλλωστε ακόμη κι αυτό αν συνέβαινε έχουν προνοήσει. Ως γνωστόν οι ψηφοφορίες στην Βουλή, ακόμη κι αν είναι ονομαστικές, γίνονται με … e-mail. Τα συγκεντρώνει ο γραμματέας κάθε Κοινοβουλευτικής Ομάδας και πηγαίνει το τελικό αποτέλεσμα στο προεδρείο της Βουλής (αφού πρώτα το «τσεκάρει» μήπως βρεθεί κανείς εκτός γραμμής). Εκεί γίνονται οι απαραίτητες προσθαφαιρέσεις και προκύπτει το τελικό αποτέλεσμα.
Για άλλα «εμπόδια» μιλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης: Όταν έχεις μια κοινωνία σε υποχρεωτική καραντίνα, ανθρώπους που λειτουργούν υπό το καθεστώς της απειλής και του φόβου τότε μπορείς να … «κάνεις καλύτερα την δουλειά σου». Ίσως το κράτος να πληρώνει σήμερα «κατι τις» με τις πενιχρές αποζημιώσεις των 534 ευρώ και την παράταση των επιδομάτων ανεργίας, να καθυστερεί λίγο την είσπραξη φόρων με τις επιστρεπτέες προκαταβολές και τις μεταφορές ημερομηνιών πληρωμής, όμως το αντισταθμίζει. Πώς; Με το να ψηφίζει νομοσχέδια «με την σέσουλα» ικανοποιώντας σχεδόν όλα τα τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου. Ιδίως μάλιστα αυτά με τα οποία έχει προνομιακές σχέσεις.
Τα νομοσχέδια
Ας μην ξεχνάμε ότι από τα 113 νομοσχέδια που ψηφίστηκαν το 2020 άπαντες εξυπηρετήθηκαν. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Τους εφοπλιστές: Αφού – μεταξύ άλλων – νομιμοποιήθηκε το να μην ισχύει η Συλλογική Σύμβαση των ναυτεργατών για την σύνθεση των πληρωμάτων. Δεδομένο που μειώνει το εργατικό κόστος και αποτελούσε πάγιο αίτημα των πλοιοκτητών.
Τους βιομήχανους – επενδυτές: Με το περίφημο νομοσχέδιο για το περιβάλλον του Κωστή Χατζηδάκη. Ανάμεσα σε άλλα προέβλεπε ότι οι «επενδυτές» θα επιλέγουν την εταιρία που θα τους ασκήσει έλεγχο για την λήψη περιβαλλοντικής άδειας.
Τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών καναλιών: Με την περίφημη νομοθεσία για απευθείας αναθέσεις κρατικής διαφήμισης ύψους 20 εκατομμυρίων ευρώ για την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι» αλλά και με την «εξαφάνιση» του τέλους συχνοτήτων όπως και της υποχρέωσης να έχουν συγκεκριμένο αριθμό προσωπικού.
Τους σχολάρχες και τα κολέγια: Με το σύνολο των νομοσχεδίων της Νίκης Κεραμέως, ιδίως με την μείωση των εισακτέων στα πανεπιστήμια αλλά και την περίφημη ρύθμιση που υποχρεώνει τα επιμελητήρια να κάνουν δεκτούς και τους απόφοιτους κολεγίων.
Εκτός όμως από αυτές τις εξυπηρετήσεις η πανδημία αποτέλεσε την αφορμή για να ψηφιστούν νομοθετήματα και να νομιμοποιηθούν πρακτικές που βάλουν ευθέως κατά των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Κάπως έτσι μας προέκυψε το αντίγραφο του νόμου της χούντας για τις κινητοποιήσεις που έφερε στην Βουλή ο Χρυσόχοϊδής και το νομοσχέδιο για την αστυνομία στα πανεπιστήμια που ψηφίστηκε στις 11 Φεβρουαρίου.
Με πρόσχημα την Δημοκρατία
Όπως διαπιστώνει κανείς από την τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο υπουργικό Συμβούλιο υπάρχει ειδικός νομοθετικός προγραμματισμός που αφορά τα έτη 2020-2021 κι αυτός πρόκειται να συνεχιστεί με τους ίδιους ρυθμούς. Εν ολίγοις η κυβέρνηση υπολογίζει να έχει ψηφίσει περίπου 200 νομοσχέδια μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Το πιο αστείο όμως το κρατάμε για το τέλος: Οι κυβερνώντας υποστηρίζουν ότι ακολουθούν τον συγκεκριμένο σχεδιασμό γιατί … έχουν πίστη στην Δημοκρατία. Δηλώνουν πως αν δεν προωθούσαν το νομοθετικό τους έργο (που βρίσκει «απέναντι» την κοινωνία) τότε είναι σαν να «κλείνουν την Βουλή», αφού όπως λένε γι’ αυτά τα νομοσχέδια ψηφίστηκαν τον Ιούλιο του 2019.
Αυτά ενώ όλοι γνωρίζουν (ακόμη και οι κυβερνώντες) πως άλλα είναι αυτά που «έταξαν» στους ψηφοφόρους. Ιδίως αυτούς της περίφημης «μεσαίας τάξης», δηλαδή τους μικρούς επαγγελματίες. Εκείνους που άκουσαν την Ν.Δ να τους λέει για μειώσεις φόρων και δανειακές ενισχύσεις και σήμερα καταστρέφονται συνειδητά, αφού μέσα στην πανδημία προτεραιότητα έχουν τα κέρδη των μεγάλων ομίλων.
Ο πρωθυπουργός – όπως φαίνεται από αυτά που είπε – θεωρεί ότι προχωράει δίχως εμπόδια. Μάλλον γιατί στο Μέγαρο Μαξίμου δεν έχουν καταλάβει πως τα «εμπόδια» είναι μπροστά και ολοένα μεγαλώνουν.
