Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Μητσοτάκης: Κοροϊδεύει με τον κατώτατο μισθό και την ακρίβεια – Αβυσσος μεταξύ λαικών αναγκών και οικονομίας των λίγων

Με την δημιουργία κάλπικων προσδοκιών περί «σημαντικής αύξησης του κατώτατου μισθού», στη βάση όμως του κατάπτυστου νόμου Βρούτση – Αχτσιόγλου..

Με την δημιουργία κάλπικων προσδοκιών περί «σημαντικής αύξησης του κατώτατου μισθού», στη βάση όμως του κατάπτυστου νόμου Βρούτση – Αχτσιόγλου που τον κρατάει καθηλωμένο, επιχειρεί η κυβέρνηση να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων και των λαϊκών οικογενειών οι οποίοι βλέπουν το εισόδημα τους να δέχεται την χαριστική βολή από το μεγάλο κύμα ακρίβειας.

Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης σε τηλεοπτική του συνέντευξη («ΑΝΤ1») δήλωσε πως την 1η Μάη θα δοθεί μια νέα αύξηση στον κατώτατο μισθό. Για ευνόητους λόγους απέφυγε να δεσμευτεί για συγκεκριμένο ποσοστό, περιοριζόμενος στην έωλη διαβεβαίωση πως η νέα αύξηση «θα είναι πολύ μεγαλύτερη από την αύξηση του 2% που είδαν οι εργαζόμενοι από 1ης Ιανουαρίου του 2022»…

Ήδη, πάντως οι αυξήσεις του 2% (0,50 λεπτά την ημέρα), που ισχύουν από την 1η Γενάρη, έχουν γίνει «ατμός» από τις σαρωτικές ανατιμήσεις, και το ίδιο θα συμβεί με την όποια αύξηση δοθεί το Μάη. Ο νόμους Βρούτση – Αχτσίογλου που προβλέπει ότι ο μισθός θα καθορίζεται από το κράτος, ανάλογα με τις «αντοχές» της καπιταλιστικής οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, εγγυάται γι’ αυτό.

Ο συνδυασμός δε αυτού του άθλιου νόμου με το συνολικό αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο της κατάργησης των Συλλογικών Συμβάσεων, των απλήρωτων υπερωριών, της 10ωρης εργασίας, της πανσπερμίας ελαστικών εργασιακών σχέσεων, των εργολαβικών και των «μπλοκάκηδων», της μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης ευθύνονται για την καθήλωση και μείωση των μισθών, για την παραπέρα συρρίκνωση του λαϊκού εισοδήματος σε συνθήκες μεγάλης ακρίβειας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα σε ένα έτος (Δεκέμβρης 2021 – Δεκέμβρης 2020), με βάση τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν χθες από την ΕΛΣΑΤ, το φυσικό αέριο ανατιμήθηκε κατά 135,7%, το ηλεκτρικό ρεύμα κατά 45%, το πετρέλαιο θέρμανσης κατά 34,1% και τα καύσιμα κατά 21,7%. Οι ανατιμήσεις αυτές βάζουν φωτιά στο λαϊκό εισόδημα, συμπαρασύρουν δεκάδες άλλα προϊόντα και δεν αντισταθμίζονται από τα ψίχουλα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για την επιδότηση του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου, πόσο μάλλον από τα αντίδωρα του κατώτατου μισθού.

Στην ίδια συνέντευξη, ο Κυρ. Μητσοτάκης απέρριψε το ενδεχόμενο να μειωθεί ο ΦΠΑ στα είδη ευρείας κατανάλωσης, που θα έδινε έστω μια μικρή ανακούφιση στις λαϊκές οικογένειες.

«Η πρώτη μας προτεραιότητα αυτή τη στιγμή είναι να μην έχουμε από τον Ιανουάριο φαινόμενα εκτροχιασμού της δημοσιονομικής μας πολιτικής», είπε ο πρωθυπουργός. Μάλιστα, όχι μόνο εμφανίστηκε απορριπτικός, αλλά δήλωσε πως «έχουμε να κάνουμε μια σημαντική προσαρμογή το 2022, δεν θα υπήρχαν πάντα οι εποχές όπου θα μπορούμε να έχουμε πολύ σημαντικά ελλείμματα», προαναγγέλλοντας κλιμάκωση της αντιλαϊκής δημοσιονομικής πολιτικής από τη νέα χρονιά, καθώς ο λαός θα φορτωθεί στις πλάτες του τα έκτακτα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου που δόθηκαν την περίοδο της πανδημίας.

Για την πανδημία όχι μόνο τα βρήκε όλα «καλώς καμωμένα» από την κυβέρνηση ο πρωθυπουργός, αλλά επέμεινε στη λογική της «συνεργασίας» με τον ιδιωτικό τομέα που του εξασφαλίζει πελατεία την ώρα που καταρρέουν τα Νοσοκομεία, καθώς και στο «νέο ΕΣΥ» της περισσότερης εμπορευματοποίησης, υποσχόμενος «τολμηρές παρεμβάσεις» προς αυτή την κατεύθυνση. Αντί για μέτρα προστασίας φρόντισε να καλλιεργήσει εφησυχασμό παρομοιάζοντας την μετάλλαξη «Όμικρον», σαν «ένα καλοκαιρινό μπουρίνι» που έχει  «μεγάλη ένταση, ανεβαίνει γρήγορα, αλλά φεύγει και γρήγορα», ενώ καυχήθηκε πως «κρατήσαμε την οικονομία ανοικτή»...

ΚΚΕ: Μια ακόμη επιβεβαίωση ότι υπάρχει άβυσσος ανάμεσα στις λαϊκές ανάγκες και τις προτεραιότητες της οικονομίας των λίγων

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη σημειώνει:

«Η συνέντευξη του κ. Μητσοτάκη, πέρα από τις προκλητικές ωραιοποιήσεις για όσα βιώνει ο λαός, αποτελεί μια ακόμη επιβεβαίωση ότι υπάρχει μια άβυσσος που χωρίζει τις λαϊκές ανάγκες από τις προτεραιότητες της οικονομίας των λίγων κι από το αντιδραστικό πλαίσιο της ΕΕ που υπηρετεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Συγκεκριμένα:

  • Η προστασία της υγείας από την πανδημία και η στήριξη του δημοσίου συστήματος υγείας θυσιάζεται στο βωμό των “αντοχών της οικονομίας” και της επιζήμιας “σύμπραξης με τον ιδιωτικό τομέα”, ενώ ήδη προωθείται η περαιτέρω εμπορευματοποίηση στο πλαίσιο του «νέου ΕΣΥ».

  • Η προστασία του λαού από την ενεργειακή φτώχεια θυσιάζεται για να προχωρήσουν οι “πράσινες” μπίζνες, η “απολιγνιτοποίηση” και η “απελευθέρωση της ενέργειας”.

  • Ακόμη και η μείωση του ΦΠΑ σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης για να ανακουφιστούν τα λαϊκά νοικοκυριά από την ακρίβεια δε συζητείται γιατί “προέχει η δημοσιονομική προσαρμογή”.

  • Ενώ τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας εναποτίθενται στα σχέδια των ενεργειακών κολοσσών που εκπονούνται κι αλλάζουν ανάλογα με τα συμφέροντα και τις συμμαχίες ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, όπως αποδεικνύει και η περίπτωση του αγωγού East Med.

  • Όσο για τις υποσχέσεις για τον κατώτατο μισθό εκεί η πρόκληση ξεπέρασε κάθε όριο. 10 χρόνια μετά την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της καθιέρωσης επιβολής του κατώτερου μισθού με υπουργική απόφαση, που στη συνέχεια υλοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται ο πρωθυπουργός να εμφανίσει ως επιτυχία μια μικρή αύξηση του κατώτατου μισθού, στα επίπεδα του 2009 και μάλιστα σε συνθήκες τεράστιας ακρίβειας που τσακίζει το λαϊκό εισόδημα. Όμως, ο καθορισμός του κατώτατου μισθού ως βάση για αυξήσεις, πρέπει να είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων κι όχι της εκάστοτε κυβέρνησης, ανάλογα με τις «αντοχές της οικονομίας», δηλαδή τα κέρδη του κεφαλαίου, συμπιέζοντας προς τα κάτω το μέσο μισθό κι αποφασίζοντας τελικά με κριτήριο τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής και αξιοποιώντας αυτό του νομοθετικό πλαίσιο που συνδιαμόρφωσαν όλες οι κυβερνήσεις την προηγούμενη δεκαετία, έχουμε φτάσει στο σημείο ο σημερινός μέσος μισθός να είναι στα επίπεδα που βρίσκονταν ο κατώτατος πριν μια δεκαετία.

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση της ΝΔ βρίσκεται στην αντίπερα όχθη των λαϊκών αναγκών, όπως και κάθε άλλη κυβέρνηση που κινείται στις παραπάνω ράγες.

Σήμερα είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς με κατάργηση των αντεργατικών νόμων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, επαναφορά της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης και πλήρη αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων. Να διεκδικήσουν την κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης που έχουν οδηγήσει 1 στους 3 εργαζόμενους να αμείβονται πολύ κάτω και από αυτό τον κατώτερο μισθό.

Γι’ αυτό και η πολιτική αλλαγή που χρειάζεται για το λαό δεν μπορεί να προέλθει από το ανακάτεμα του σημερινού σάπιου πολιτικού συστήματος, αλλά από την πάλη του, που θα ιεραρχεί τις δικές του ανάγκες και θα ανοίγει το δρόμο για την ικανοποίηση τους, γιατί τελικά μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να σώσει το λαό!»

Πηγη: 902

Σχετικά θέματα

Απόψεις