Οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα
Κομμουνιστικό μανιφέστο
Οι χριστιανοί δεν έχουνε πατρίδα
Κοσμάς ο Αιτωλός
Στο youtube που σκέφτηκα να μας ψυχαγωγήσει σήμερα, ο Νότης Σφακιανάκης, εξαιρετικός τραγουδιστής από τις εκφραστικότερες αντρικές φωνές της εικοσιπενταετίας και χρυσαυγίτης άνθρωπος, ως γνωστόν, τραγουδά ένα εντελώς κόντρα στις αντιλήψεις του αντιεθνικιστικό κομμάτι (https://www.youtube.com/watch?v=iaQpeahdP1k).
Δεν είναι ασυνήθιστο, η τρικυμία στο κρανίο είναι το σταθερό πολιτισμικό μας υπόβαθρο. Η επίμονη, εγωπαθής και ασυνάρτητη προσπάθεια ταυτότητας λίγο να την ερευνήσεις καταλήγει στην αποσύνθεση της ταυτότητας. Και ειδικά στην εποχή που το πνευματικό επίτευγμα των ανθρώπων, όποτε, όπου και όπως συντελέστηκε και συντελείται δεν έχει εθνικούς κληρονόμους αλλά μόνο συνειδητούς αποδέκτες.
Είναι σαφές ότι είτε οι Ίωνες, είτε ο Σωκράτης, οι αριστοτελικοί , οι στωικοί, οι επικούρειοι, οι νεοπλατωνικοί δεν θα αισθάνονταν καθόλου κολακευμένοι να αναφέρονται ως πρόγονοι αστοιχείωτων εθνικιστών, το ίδιο και οι ορθόδοξοι ή οι δυτικοί καθοριστικοί χριστιανοί πατέρες.
Υπάρχει ασφαλώς μια αγεφύρωτη δογματική διαφορά μεταξύ τους σαν γενική διαχωριστική γραμμή, διάτρητη παρόλα αυτά από εξαιρέσεις ακόμα και στους τρεις αιώνες αιματηρής σύγκρουσης αρχαίου και χριστιανικού κόσμου. Μόνο που το αληθινό της σημείο ρήξης είναι κοινωνικό και όχι εθνικιστικό, είναι ταξικό και όχι φυλετικό, είναι στον σκληρό του πυρήνα η αγεφύρωτη, όπως πιστευότανε, διαφορά μεταξύ αγεωμέτρητου ανθρώπου θεολογικά υποκείμενου και επιστήμονα ανθρώπου. Αυτό δεν αφορά σε τίποτα τις συγκρούσεις των ανθρώπων των ψηφιακών σπηλαίων.
Όσον αφορά στον γεωγραφικό χώρο που προσδιορίζεται ως ελληνικός εκεί όντως επιχειρήθηκε μια τεράστια επίπονη και αιματηρή προσπάθεια ο αρχαίος και ο πιο πρόσφατος αρχαίος χριστιανικός κόσμος να συγκλίνουν , κάτι που ονοματίστηκε ελληνοχριστιανικός πολιτισμός, και που η συνειδητή του επιδίωξη θα μπορούσε να αποδώσει στους κατοίκους της περιοχής μια έγκυρη ιστορική ταυτότητα.
Η προσπάθεια όμως αυτή για έναν ελληνοχριστιανικό πολιτισμό υπονομεύθηκε από εξαιρετικά αντίξοες υλικότατες συνθήκες. Μία κυριότατη παράμετρος ήταν το ότι κοινή για όλους παιδεία ακολούθησε τον ταξικό δρόμο της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας. επιφυλάσσοντας για τα λαϊκά στρώματα την θέση του αρχαίου σκλάβου μιας ελληνικής πόλεως.
Είναι αρκετά γνωστό ότι ο σκλάβος όπως και το ζώο ότι και να υποστηρίξει θεωρητικά μιμείται τον αφέντη. Έτσι όταν οι προνομιούχοι της ελληνικής επικράτειας, γιατί κοινωνία θα ήταν υπερβολικό να την χαρακτηρίσουμε, συνειδητοποίησαν το αυτονόητο, ότι αυτό που πραγματικά τους ξεχώριζε απ΄τους πολλούς ήταν η συγκέντρωση πλούτου και όχι η γνώση, η οποία σαν ιδιωτική αγοράζεται ή εξαγοράζεται, θέμα οπτικής γωνίας και αυτό, τότε αποφάσισε να βάλει την παιδεία στη θέση της δηλαδή να την απαξιώσει, ξεχαρβαλώσει. Οι σκλάβοι δηλαδή οι μάζες δέχτηκαν παρά τα καπρίτσια τους ευχάριστα την αλλαγή ρότας από κοινωνία ίσης μεταχείρισης , σε κοινωνία ίσων ευκαιριών.
Όπως και να το κάνουμε πιο αναζωογονητική, πιο παιγνιδιάρικη είναι η ευκαιρία από την μεταχείριση, πιο τζογαδόρικη , και έτσι μιμήθηκαν ξανά τους αφέντες τους στην απαξίωση της παιδείας, χωρίς όμως να είναι ή να μπορούν να γίνουν αφέντες .Ένας Μαρινάκης, ένας Σαββίδης, ένας αρχηγός κόμματος δικαιούνταν να είναι αστοιχείωτος χωρίς αυτό να του στερεί το κοινωνικό του status και επιπλέον του ενίσχυε και τη δημοτικότητα γιατί όντας αστοιχείωτος οι σκλάβοι τον αποδέχονταν σαν δικό τους άνθρωπο που τα κατάφερε και όχι έναν απρόσιτο κουλτουριάρη που παρίστανε τον κάποιον.
Το πρόπλασμα ενός ελληνοχριστιανικού πολιτισμού αποβλήθηκε σαν έμβρυο ανεπιθύμητα συλληφθέν με μεγάλες τιμές και επισημότητα. Απέκτησε έτσι ως έκτρωμα έναν εθιμικό χαρακτήρα ένα «να ‘χαμε να λέγαμε», κάτι σαν σουβενίρ από τους Ινδιάνους, ή τους Μάο-Μάο ή τους Πυγμαίους περασμένο σε μια κλειδοθήκη γειτονιά του κραταιού και μεγάλου καπιταλιστικού πολιτισμού . Ο καπιταλισμός ξεπέρασε κάθε επιφύλαξη και αναδείχτηκε ο επικρατέστερος των πολιτισμών γιατί είχε την ευφυία να διατηρήσει το βασικό στοιχείο από τον χριστιανισμό την εξίσωση των ανθρώπων ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, θρησκεία, εθνικότητα ( με σειρά ιστορικής εμφανίσεως ) και το πρακτικό από τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό τους σκλάβους, και επιτέλους θριάμβευσε. Έτσι μετά από κάμποσους αιώνες έντονης αλλά μάλλον μάταιης αμφιβολίας αποδείχθηκε ότι οι Έλληνες ήταν σαν τους υπόλοιπους ανθρώπους αυτού του πλανήτη. Διαχειρίσιμοι.
Κατάλαβες,καλή μου Πάολα ;
