Ψάχνεις επί ματαίω να βρεις τις τοποθετήσεις εκείνες που να μην είναι αφελείς, να μην είναι καιροσκοπικές , να μην βάζουν μπροστά τις μικροκομματικές επιδιώξεις , να μην είναι εμπεριστατωμένες μόνο για να δικαιώσουν τον ναρκισσισμό του γράφοντος . Μιλώντας με τον κόσμο αντιλαμβάνεσαι ότι παρά το ανερμάτιστο και το χαοτικό της πληροφόρησης που δέχεται , ελάχιστοι είναι όσοι καλλιεργούν φρούδες ελπίδες , οι περισσότεροι – και δικαίως- κρατούν μικρό καλάθι. Και είναι περιττό να υπερθεματίζει κανείς ότι με τον Σύριζα δεν θα έχουμε κομμουνισμό, γιατί δεν τον ψήφισε κανείς για κάτι τέτοιο.
Το πόσο θα διευρυνθούν, και αν, τα πλαίσια των κοινωνικών διεκδικήσεων εξαρτάται από πολλά, και κυριότερα απ΄ το πόσο θα υπερβούμε το συντεχνιακό πνεύμα και πόσο ειλικρινείς θα είμαστε τουλάχιστον με τον εαυτό μας, αλλά και το πόση πίστη και εμπιστοσύνη μπορούμε να αισθανθούμε σε κοινούς αγώνες. Για την ώρα τίποτα ανάλογο δεν φαίνεται Στην πραγματικότητα, ένας ψευδο- ρεαλισμός αιχμαλωτίζει τους πάντες στα επιχειρήματα τους, αλλά οι ώρες περνάνε γρηγορότερα πια, τα διλήμματα αγγίζουν βαθύτερα νευραλγικές περιοχές και τίποτα δεν μπορεί πραγματικά να υπεραπλουστεύει τις καταστάσεις εκτός από δημαγωγικά τεχνάσματα και επιχειρήματα βιτρίνας, βιτρίνας της ιδεολογίας , βιτρίνας του εαυτού. Εξυπακούεται ότι εν τω μεταξύ το τεχνολογικά προωθημένο νοικοκυρίστικο μοντέλο βάζει τα δυνατά του για ένα μέλλον διασφαλισμένο στην κυριαρχία των golden boys σε κάθε τομέα και όχι μόνο τον χρηματοπιστωτικό, εξάλλου και η αριστερά αναδεικνύει τα δικά της golden boys συνθέτοντας από πολλά υβριδικά και μεταλλαγμένα τα ιδεολογικά της προϊόντα.
Η ευχή είναι να μην κερδίσει η βία, η βία που καιροφυλακτεί στην επιθυμία μας για το καλύτερο, γιατί η ιστορία συχνά φέρνει στο προσκήνιο, ότι το καλύτερο είναι η απαλλαγή μας απ΄ τον άλλον , κάτι που έχει μόνο αφετηρία. Κάποτε ίσως κατανοήσουμε ότι πίσω από τον σκοταδισμό που αναδεικνύει η κάθε ιδεολογική μας παραλλαγή, υπάρχουμε μόνο εμείς , γυμνοί από προσχήματα, με φόβους, άγχη, που δεν θέλουν και πολύ να παραβιάσουν τις όποιες πεποιθήσεις μας και αφόρητα μόνοι και ανυπόφορα μαζί
