Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Το παρασκήνιο της υπόθεσης Λούκου κι ο ρόλος του κομπάρσου

Είναι γνωστός ο Λούκος, όπως γνωστό είναι και το έργο του στο Φεστιβάλ Αθηνών. Εκείνο όμως που έχει ενδιαφέρον είναι..

Είναι γνωστός ο Λούκος, όπως γνωστό είναι και το έργο του στο Φεστιβάλ Αθηνών. Εκείνο όμως που έχει ενδιαφέρον είναι το σκοτεινό παρασκήνιο με στόχο την ανατροπή του. Μοιάζει λίγο πολύ με το σκηνικό που στήνανε φιλόδοξοι παραγοντίσκοι, μέτριας εμβέλειας, μέσα από τους μηχανισμούς του, πάλαι ποτέ, κραταιού ΠΑΣΟΚ. Ντάλε κουάλε, σε περιεχόμενο και αισθητική, καιροφυλακτούσαν όπως και τότε, έτσι και σήμερα, τα ετεροθαλή, ή εξ αγχιστείας, πολιτικά  απόβλητα..

Κατ αρχάς: ´Όποια κυβέρνηση έρχεται στην εξουσία, αποτελεί πια… εθιμικό δίκαιο, να αποπέμπει στελέχη τής προηγούμενης, όσο ικανά και αν αποδείχτηκαν, για να τοποθετήσει στη θέση τους δικά της. Κι αυτό, επικαλούμενη το επιχείρημα ο,τι χωρίς τους δικούς της ανθρώπους, δεν είναι δυνατόν να υλοποιήσει την πολιτική της. Άσχετα με το αν αυτό συνηθίζεται ακόμα, μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες. Έστω όμως, ακόμα κι έτσι, είναι τίμιο η πολιτική ηγεσία ενός υπουργείου, εν προκειμένω του Πολιτισμού, να αναλάβει ευθέως την ευθύνη αποπομπής του Λούκου, χωρίς να απαιτείται μια υπερβολική έως και άδικη επιχείρηση διασυρμού του. Έλα όμως, που ειδικά στην περίπτωση του Γιώργου Λούκου διαγκωνίζονται κάμποσες μωροφιλοδοξίες. Η υπόθεση έχει βάθος λοιπόν…

Ξεκινά από τότε που βρέθηκε, σύμβουλος του Λούκου, κάποιος ενθουσιώδης νεαρός, ονόματι Παναγιώτης Δούρος, αδερφός της κυρίας Δούρου. Ο κύριος φαίνεται ότι πάντα είχε την φιλοδοξία να υπερκαλύψει το Λούκο και η ευκαιρία του εδόθη με το που ανέλαβε το πόστο του στο υπουργείο Πολιτισμού. Έλα όμως που ο Λούκος δεν ήταν πρόσωπο εύκολου χειρισμού, γιατί δεν είχε τις αδυναμίες του Χατζάκη. Από τότε, ο κ. Δούρος είχε δείξει πόσο φιλόδοξος ήταν. Απάντησε στο Χατζάκη αντί του υπουργού του κ. Ξυδάκη, τον οποίο μ΄ αυτή του την ενέργεια εξέθεσε.

Αλλά, ούτε ο Μπαλτάς κατάφερε να τον συμμαζέψει. Έτσι κατάφερε να στήσει ένα σενάριο ισχυρής αμφισβήτησης του Λούκου, με αφορμή την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, αν και ΟΦΕΙΛΕ να γνωρίζει ότι ο Λούκος είχε ενεργήσει τα δέοντα για την προστασία του Οργανισμού. Και η μέθοδος αμφισβήτησης του Λούκου βρέθηκε με τη …διαρροή του Γενικού Λογιστηρίου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» συντάκτης της οποίας ανέλαβε τον ρόλο αποδόμησης του Διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών!

Μόνο που κάθε φορά που ο Λούκος ζητούσε ακρόαση από τον υπουργό κ. Μπαλτά, προσέκρουε στον κ. Δούρο. Έτσι ο Μπαλτάς δεν έμαθε ποτέ πόσες φορές τον αναζήτησε…

Πριν όμως τα πράγματα φτάσουν στα εντυπωσιακά δημοσιεύματα της «Εφημερίδας των Συντακτών», ο Λούκος είχε ήδη απομακρύνει από τις υπηρεσίες του Φεστιβάλ Αθηνών τα στελέχη εκείνα που είχε θεωρήσει υπεύθυνα για τις παραλείψεις, ανάμεσα σ΄ αυτά και τον Οικονομικό Διευθυντή κ. Χαραλαμπίδη, που κατείχε πριν την ίδια θέση στο Μέγαρο Μουσικής. Κι όλες αυτές τις παρεμβάσεις τις έκαμε ακόμα και υπό το κράτος…απειλών. Παρά ταύτα, αυτός ήταν που εμφανίστηκε στα δημοσιεύματα ως ο αποδιοπομπαίος τράγος.

Εκείνο που δεν έχει γίνει γνωστό είναι το εξής: Πολύ πριν προκληθεί ο θόρυβος εναντίον του Λούκου, εκλήθη στό υπουργείο από τον κ. Δούρο, ο οποίος τον ενημέρωσε για τις…τροποποιήσεις που ετοιμάζει στον κανονισμό του Φεστιβάλ Αθηνών. Τροποποιήσεις οι οποίες στόχο έχουν να κηδεμονεύει το υπουργείο (όρα Δούρος) το Φεστιβάλ (όρα Λούκος). Αυτό ήταν κάτι που ο Λούκος δεν απεδέχθη και αποχώρησε. Και τότε ήταν που ξεκίνησε η δεύτερη φάση εξανδραποδισμού του..

Αυτό λοιπόν είναι όλη ή ουσία της πολεμικής εναντίον του Λούκου. Η φιλοδοξία του αδερφού της κυρίας Δούρου. Κι αυτό αποτελεί επικίνδυνο φαινόμενο ευνοιοκρατίας και οικογενειοκρατίας σ΄ ένα Κόμμα. Άνθρωποι σαν τον κ. Δούρο είναι πολιτικοί όζοι που αν δεν εκριζωθούν έγκαιρα, τότε εξελίσσονται σε επικίνδυνες κακοήθειες για ένα κόμμα και πολύ περισσότερο για ένα πολιτικό σύστημα. Βέβαια συνωθούνται κάμποσοι μετριάρχηδες, πίσω από τον κ. Δούρο. Είναι γνωστοί. Ξέρουμε και ονόματα. Είναι οι ίδιοι που τους συναντάμε ευκαιριακούς χειροκροτητές της κάθε εξουσίας. Είναι πολιτικοί γλειψοκώληδες παντός καιρού. Είναι οι μεταστάσεις του όζου. Αν γνωρίσεις αυτούς εκτιμάς τον…Μιχαλολιάκο. Γιατί είναι αυτοί πού ανοίγουν το δρόμο και προλειαίνουν το έδαφος για τον φασισμό.

Σχετικά θέματα

Απόψεις