Τετράωρη στάση εργασίας από τις 10 το πρωί μέχρι τη λήξη της βάρδιας, θα πραγματοποιήσουν την Τετάρτη 19 Οκτώβρη οι εργαζόμενοι της εργολαβικής εταιρείας «ΤΕΧΝΟΣΤΥΛ», στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ, στη Λάρυμνα, ενάντια στις απολύσεις δύο συναδέλφων τους.
Οι εργαζόμενοι έχοντας μαζί τους τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ και άλλους εργαζόμενους, θα μεταβούν με λεωφορεία στην έδρα της ΛΑΡΚΟ (Μαρούσι, Φραγκοκκλησιάς 27) για να διαμαρτυρηθούν και να απαιτήσουν από την Ειδική Διαχείριση: «Την επαναπρόσληψη των δύο εργαζομένων — Την καταβολή της μισθοδοσίας τους — Την απομάκρυνση του δουλεμπορικού γραφείου της «ΤΕΧΝΟΣΤΥΛ» και την ενσωμάτωσή τους στη ΛΑΡΚΟ.
Η Ανακοίνωση του Συνδικάτου Μετάλλου Φθιώτιδας:
Ανακοίνωση
Την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2022, οι εργαζόμενοι της εργολαβικής εταιρείας ΤΕΧΝΟΣΤΥΛ στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα θα πραγματοποιήσουν τετράωρη στάση εργασίας, από τις 10:00 το πρωί και μέχρι τη λήξη της βάρδιας.
Στη συνέχεια
Έχοντας μαζί τους τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ και εργαζόμενους, θα μπουν στα λεωφορεία και θα κατέβουν στην έδρα της ΛΑΡΚΟ (Μαρούσι, φραγκοκλησιάς 27) για να διαμαρτυρηθούν και να απαιτήσουν από την Ειδική Διαχείριση:
- Την επαναπρόσληψη των δύο συναδέλφων.
- Την καταβολή της μισθοδοσίας τους.
- Την απομάκρυνση του δουλεμπορικού γραφείο των εκβιαστών της ΤΕΧΝΟΣΤΥΛ και την ενσωμάτωση τους στη ΛΑΡΚΟ.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Η απόλυση των δύο συναδέλφων στην ΤΕΧΝΟΣΤΥΛ και η ανακοίνωση ότι «θα απολυθούν όλοι μέχρι τις 8 Δεκέμβρη», δεν είναι καβγάς μεταξύ των δουλεμπόρων – εκβιαστών της ΤΕΧΝΟΣΤΥΛ και της Ειδικής Διαχείρισης. Είναι προμελετημένο σχέδιο έτσι ώστε μέχρι την 1η Γενάρη του 2023 να έχουμε βγει όλοι από τη ΛΑΡΚΟ.
Δέστε. Ο τελευταίος νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση τον Ιούνιο του 2022 είχε το σκεπτικό ότι «μέχρι να γίνει η μετάβαση όλοι οι εργαζόμενοι θα παραμείνουμε στη ΛΑΡΚΟ για να την κρατήσουμε ή εν λειτουργία ή να πραγματοποιείται συντήρηση». Από την 1η Αυγούστου δεν υπάρχει λειτουργία. Οι εργαζόμενοι στην παραγωγή καθόμαστε και δεν μας δίνουν εργασία. Μάλιστα έγινε και η πρόταση να πληρωνόμαστε και να καθόμαστε σπίτια μας. Το τελευταίο κομμάτι που εργάζεται στη ΛΑΡΚΟ, κάνοντας ότι μπορεί με τα υπάρχοντα ανταλλακτικά και κρατώντας την ουσιαστικά ανοιχτή, είναι οι εργαζόμενοι της συντήρησης, κορμός της οποίας είναι όλοι οι εργαζόμενοι της ΤΕΧΝΟΣΤΥΛ. Αν απολυθούν αυτοί οι εργαζόμενοι, σταμάτα κάθε είδος εργασίας και στην 1η Γενάρη όπου με βάση το νόμο δεν μπορούν να ανανεωθούν οι συμβάσεις, θα είμαστε όλοι στο ταμείο ανεργίας.
Η πείρα που βγαίνει μέσα από το τρίχρονο αγώνα, μας δείχνει πώς πρέπει να συνεχίσουμε να βαδίζουμε:
Οι εργαζόμενοι ορθά δεν πίστεψαν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Αγωνιστήκαμε γιατί γνωρίζαμε ότι η ιδιωτικοποίηση σημαίνει απαξίωση, ανεργία, κλείσιμο της εταιρείας. Οι 12 μήνες που οι Κυβέρνηση θα έφερνε τους «σωτήρες επενδυτές», έχουν γίνει 36 και «έχει ο θεός». Μέσα σε αυτό το διάστημα έγιναν απόπειρες πολλές φορές να ήμασταν ήδη έξω από την εταιρεία. Αυτός είναι ο στρατηγικός τους στόχος. Με τον αγώνα μας και την αλληλεγγύη που έχει εκφραστεί σε αυτόν δεν τους έχουμε αφήσει να υλοποιηθεί.
Μας εκβίασαν πολλές φορές ότι «αν δεχτούμε τα προγράμματα ανεργίας θα χάσουμε τις αποζημιώσεις». «Αν δεν γίνουν απολύσεις δεν θα έρθουν επενδυτές». Δεν υποκύψαμε.
Ορθά οι εργαζόμενοι δεν συμφώνησαν και δεν υποκύψαμε στους εκβιασμούς του νομοσχεδίου τον Ιούνιου, που τελικά ψήφισαν. Σήμερα επιβεβαιωνόμαστε. Θέλουν να κλείσουν οριστικά την ΛΑΡΚΟ, καταστρέφοντας εργαζόμενους, οικογένειες, ολόκληρες περιοχές.
Κάποιοι μας λένε ότι «μας κορόιδεψαν». Όχι. Δεν είχαμε αυταπάτες για το πού το πάνε, για το ποιος είναι ο στρατηγικός τους στόχους.
Με την ορθή τακτική των εργαζομένων αποκαλύφθηκαν και τώρα έχουμε όλο το δίκιο με το μέρος μας να συνεχίσουμε τον δρόμο του αγώνα που γνωρίζουμε καλά, να τους καθυστερήσουμε κι άλλο, διεκδικώντας οριστικές λύσεις .
Θέλουν να παραδοθούμε. Βάζουν τις δυνάμεις τους να μας λένε ότι «όλα τελείωσαν και πρέπει να πάμε να συζητήσουμε τα προγράμματα ανεργίας». Καθυστερούν την καταβολή των αποζημιώσεων στις κανονικές άδειες, καθυστερούν την ανανέωση της ειδικής διαχείρισης για να μένουμε απλήρωτοι, καθυστερούν το άνοιγμα των δεσμευτικών προσφορών για να φοβηθούμε, να απελπιστούμε, να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε και να σηκωθούμε να φύγουμε.
Δεν θα περάσει. Εμείς δεν έχουμε πού να πάμε. Εδώ είναι οι δουλειές μας. Εδώ είναι τα σπίτια μας. Εδώ είναι τα παιδιά και οι οικογένειές μας. Εδώ είναι οι γονείς μας. Εδώ είναι και οι νεκροί της ΛΑΡΚΟ.
Τα προγράμματα ανεργίας του «ταμείου παγκοσμιοποίησης και της κοινωφελούς εργασίας», τους τα επιστρέφουμε.
Την Παρασκευή όπου τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ θα είναι στο υπουργείο οικονομικών και έχουν θέσει τα ζήτημα, ζητούν να υπάρχει ξεκάθαρη τοποθέτηση από τους καθαυτού αρμόδιους. Η απάντηση της Κυβέρνησης είναι και αυτή που θα καθορίσει τη στάση του συνόλου των εργαζομένων.
Σας καλούμε σε ετοιμότητα και προετοιμασία για τη μεγαλύτερη ίσως αναμέτρηση που έχουμε πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα.
Την τελευταία μας λέξη, δεν την έχουμε πει.
Όλοι μαζί, μια γροθιά, θα τα καταφέρουμε.
