Δεν γνωρίζω αν έχει σφαιρική γνώση του αντικειμένου ο κ. Σταύρος Κοντονής, ο νέος Υφυπουργός Αθλητισμού. Eκείνο όμως που γνωρίζω πολύ καλά είναι ότι μέχρι σήμερα αυτή η θέση δεν είχε αντικείμενο και στόχους. Όπως και η ΓΓΑ η οποία, από το 1960 έτος ιδρύσεως της μέχρι σήμερα, που σχεδόν έχει διαλυθεί, χρησιμοποιήθηκε για τα συμφέροντα της εκάστοτε κυβέρνησης, τα προσωπικά συμφέροντα του εκάστοτε Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού και των παρατρεχάμενων του.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν επαγγελματοποιήθηκε το ποδόσφαιρο (μετά από λίγο και το μπάσκετ), εκεί ήτανε που «έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα». Η ελεύθερη είσοδος στο χώρο σε «κάθε καρυδιάς καρύδι», με τη μετάλλαξη των οργανωμένων οπαδών σε «στρατούς», με την κατάληψη των Δημοτικών γηπέδων και των κλειστών Γυμναστηρίων από τις ΠΑΕ και τις ΚΑΕ, έφεραν την πλήρη γελοιοποίηση και βέβαια τη διάλυση της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και στη συνέχεια την αποδυνάμωση του νεοσυσταθέντος Υφυπουργείου Αθλητισμού, στο πλαίσιο του Υπουργείου Πολιτισμού, από τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Χρειάζεται λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ότι ο επαγγελματικός αθλητισμός είναι επιχείρηση, δεν παράγει αθλητισμό, δεν είναι «φυσική αγωγή» και επομένως δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τον λεγόμενο ερασιτεχνικό αθλητισμό. Από χρόνια υπάρχει μια συζήτηση για το αν θα έπρεπε, ΠΑΕ και ΚΑΕ να ελέγχονται από το Υπουργείο Οικονομικών και ίσως Εμπορίου, αυτά όλα έμειναν στα λόγια.
Η ουσία είναι μία, σήμερα, αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτό το σημείωμα, στον χώρο του αθλητισμού επικρατεί ένα ΧΑΟΣ και πολύ φοβάμαι ότι πολύ δύσκολα θα μπορέσει να γίνει κάτι. Και εξηγούμαι:
Ο αθλητισμό έχει τρεις άξονες.
Α) Σχολικός Αθλητισμός. Δεν υπάρχει στην χώρα μας, γιατί ποτέ καμιά κυβέρνηση από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, δεν ενδιαφέρθηκε να τον εντάξει στο σχολείο, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, αφού μας αρέσει να λεγόμαστε Ευρωπαίοι.
Β) Μαζικός Λαϊκός Αθλητισμός. Αυτή η μορφή αθλητισμού είναι στην αρμοδιότητα των Δήμων, αλλά σπάνια λειτούργησε σαν θεσμός. Η κύρια αιτία είναι τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Δήμοι και βέβαια οι Δημοτικοί Αθλητικοί Οργανισμοί, οι ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, αλλά και οι κακοτεχνίες των υπαρχόντων αθλητικών εγκαταστάσεων.
Γ ) Σωματειακός Αθλητισμός, Αθλητισμός Υψηλών Επιδόσεων. Εδώ έχουμε τα 26 Ολυμπιακά «υποτίθεται» ερασιτεχνικά αθλήματα με τις Ομοσπονδίες τους. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 άρχισαν σταδιακά οι περικοπές του αθλητισμού από την αθλητική ηγεσία, με το αιτιολογικό ότι «έπρεπε να μαζευτούν χρήματα για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας». Οι περικοπές βέβαια συνεχίστηκαν, και εδώ και 3- 4 χρόνια έχει σχεδόν σταματήσει να επιχορηγείται ο υπάρχων αθλητισμός.
Οι τρεις λοιπόν άξονες του αθλητισμού λειτουργούν παντού σα συγκοινωνούντα δοχεία. Αν δεν υπάρχει ο ένας, δεν μπορεί να λειτουργήσει κανένας. Για αυτό και λέμε, ότι ο ελληνικός αθλητισμός είναι συμπτωματικός, γιατί τα ταλέντα σε όλα τα αθλήματα, και ευτυχώς έχουμε πολλά, βρίσκονται τυχαία, δεν έχουμε μηχανισμούς ανεύρεσης και στη συνέχεια αξιοποίησης των ταλέντων.
Και το ερώτημα: Είναι όλα αυτά σε γνώση του υφυπουργού Αθλητισμού Σταύρου Κοντονή; Γιατί, στην ουσία, αυτή είναι η δουλειά του.
Τα λέω αυτά, γιατί κάπου διάβασα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τον έβαλε στον Αθλητισμό λόγω εμπειρίας για να ξεκαθαρίσει το Ελληνικό Ποδόσφαιρο από τη διαφθορά. Δηλαδή, ποια είναι η σχέση του υφυπουργού Αθλητισμού με τη βρομιά που υπάρχει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό; Άλλωστε, υπάρχουν αρμόδια όργανα για αυτές τις δουλειές. Το γιατί μέχρι σήμερα δεν έχουν λειτουργήσει, αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Θα έλεγα ότι μάλλον για τους ίδιους λόγους που δεν έχουν ανοίξει και τη Λίστα Λαγκάρντ…
Θα περιμένω, με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, να δω τι θα κάνει η κυβέρνηση με τον ευαίσθητο αυτό χώρο, που λέγεται Αθλητισμός, Φυσική Αγωγή, και απασχολεί εκατομμύρια παιδιά και γονείς στη χώρα μας.
