Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Η Τεχνητή Νοημοσύνη ως μηχανισμός θανάτου

Πρόδηλα, ο εκκολαπτόμενος τομέας της τεχνητής νοημοσύνης έχει αγγίξει το υψηλότερο σημείο του ανταγωνισμού. Ξεκάθαρα, η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται σε μηχανισμούς θανάτου. Αυτούς ακριβώς τους μηχανισμούς θανάτου και ανταγωνιστικότητας πρότεινε πριν από λίγες βδομάδες ο Μάριο Ντράγκι στην έκθεσή του για την Ευρωπαϊκή Ενωση

Οι αρχαίοι Έλληνες ονειρεύονταν μηχανικές οντότητες, ικανές να μιμούνται τις ανθρώπινες ενέργειες. Λέγεται πως ο Ήφαιστος δημιούργησε μηχανικούς υπηρέτες. Ομοίως, στην αρχαία Κίνα και την Αίγυπτο υπήρχαν θρύλοι μηχανικών οντοτήτων και αυτόματων. Όλη αυτή η μυθοκρατία αντανακλά, σε στοιχειώδη τουλάχιστον μορφή, την ιδέα της τεχνητής νοημοσύνης.

Ωστόσο ο όρος “τεχνητή νοημοσύνη” επινοήθηκε το 1956. Στη δεκαετία του 1960, το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ δημιούργησε υπολογιστές με στόχο να μιμούνται τη βασική ανθρώπινη λογική. Για παράδειγμα, στη δεκαετία του 1970 η Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) ολοκλήρωσε έργα χαρτογράφησης οδών. Αργότερα (2003) παρουσίασε τους “έξυπνους” προσωπικούς βοηθούς, πολύ πριν εμφανιστούν τα συστήματα Siri, Alexa ή Cortana. Στην εποχή μας η τεχνητή νοημοσύνη, λόγω του αυξημένου όγκου δεδομένων και τους προηγμένους αλγόριθμους, αποκτά συνεχώς πρωταγωνιστικό ρόλο: οικονομικά, στρατιωτικά, πολιτισμικά, κοινωνικά και γεωπολιτικά. Μέσα στο Σεπτέμβρη η έρευνα της IDC με τίτλο “The Global Impact of Artificial Intelligence on the Economy and Jobs”, προβλέπει πως οι δαπάνες για την υιοθέτηση-χρήση της τεχνητής νοημοσύνης (AI) μέχρι το 2030, θ`αγγίξουν τα 19,9 τρισεκατομμύρια δολάρια, αντιπροσωπεύοντας το 3,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Αντίστοιχη πάντως είναι και η πρόβλεψη της PWC για την τεχνητή νοημοσύνη.
Και επειδή είναι «πολλά τα λεφτά, Άρη» -κατά τη γνωστή φράση στην ταινία «Λόλα»- έχει αρχίσει ένας ανελέητος πόλεμος μεταξύ ομίλων της οικονομικής ολιγαρχίας . Μάλιστα γίνεται όλο και πιο έντονη αυτή η νέα φάση όξυνσης των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων μ`επίκεντρο τη διανομή των αγορών και, βέβαια, τη διατήρηση ή/και την κατάκτηση της παγκόσμιας πρωτοκαθεδρίας. Όπου τα μονοπώλια μιας μητρόπολης του καπιταλισμού ανταγωνίζονται τα μονοπώλια άλλων χωρών στη διεθνή αγορά, επιδιώκοντας διαρκώς την αύξηση των κεφαλαίων τους, τη μεγέθυνσή τους -μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών- με στόχο την κυριαρχία τους.

Κομβικό ρόλο σε αυτή τη διαμάχη διαδραματίζουν τα “τσουνάμι νομοθεσιών”. Άλλωστε η αστική δημοκρατία δημιουργεί τη νομική δομή ώστε το καπιταλιστικό κράτος να οργανώνει τα συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων. Το επιβεβαιώνουν οι πρόσφατες αποφάσεις των αμερικανικών τεχνολογικών μονοπωλίων, οι οποίες αποκλείσουν τα τελευταία μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης (AI) από την ευρωπαϊκή αγορά. Διόλου τυχαίο το γεγονός πως η Apple – επικαλούμενη το νόμο για τις ψηφιακές αγορές (DMA) της ΕΕ- ανακοίνωσε πριν απο ένα τρίμηνο ότι θα καθυστερήσει την κυκλοφορία τριών νέων λειτουργιών που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη για τους ευρωενωσιακούς χρήστες. Στην ίδια λογική, η Ευρωπαική Ένωση του κεφαλαίου έχει περάσει μια σειρά νομοθετημάτων με στόχο τη ρύθμιση της ψηφιακής οικονομίας στα κράτη-μέλη. Συγκεκριμένα αναφέρουμε τον Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων (GDPR) που τέθηκε σε ισχύ το 2018, το νόμο για τις ψηφιακές αγορές (2022) ή το νόμο για τα δεδομένα (2023). Επιπρόσθετα τέθηκαν σε ισχύ μέσα στο 2024 δύο ακόμη νομοθετήματα: ο νόμος περί τεχνητής νοημοσύνης και ο νόμος για την ανθεκτικότητα στον κυβερνοχώρο.
Στο αστικό κράτος τα δημοκρατικά ήθη και η έννοια της νομιμοποίησης αποτελούν μια πολιτική αυταπάτη. Η συνύπαρξη δεσποτείας και αυταρχισμού κυριαρχεί. Η ιστορία βρίθει περιπτώσεων και γεγονότων διάσωσης των συμφερόντων της αστικής τάξης και του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Ο Μαρξ έδειχνε στους “ταξικούς αγώνες στη Γαλλία από το 1848 ως το 1850” πως ακριβώς η γαλλική αστική τάξη από τη μια νομοθετούσε και από την άλλη παραβίαζε το ίδιο το Σύνταγμα, μετατρέποντας τη δημοκρατία σε de facto δικτατορία.

Σε κάθε περίπτωση, η συγκέντρωση όλης της ανάπτυξης τεχνητής νοημοσύνης σε πανίσχυρα μονοπώλια είναι μια επικίνδυνη υπόθεση για όλη για την ανθρωπότητα. Να θυμίσουμε την τεράστια αντίδραση στη χρήση τεχνητής νοημοσύνης για στρατιωτικούς σκοπούς από εργαζόμενους στην Google και την Microsoft. Πιο συγκεκριμένα, τον Οκτώβρη του 2018 οι εργαζόμενοι καλούσαν τους διοικούντες της Microsoft ν`αποσύρουν το συμβόλαιο ύψους 10 δισ. δολαρίων με το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ για το πρόγραμμα JEDI, που είχε ως στόχο την αξιοποίηση του υπολογιστικού νέφους τύπου «Azure» αλλά και της τεχνητής νοημοσύνης σε εξοπλισμούς και πολέμους.
Πρόδηλα, ο εκκολαπτόμενος τομέας της τεχνητής νοημοσύνης έχει αγγίξει το υψηλότερο σημείο του ανταγωνισμού. Ξεκάθαρα, η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται σε μηχανισμούς θανάτου. Αυτούς ακριβώς τους μηχανισμούς θανάτου και ανταγωνιστικότητας πρότεινε πριν από λίγες βδομάδες ο Μάριο Ντράγκι στην έκθεσή του για την Ευρωπαϊκή Ενωση υπό τον τίτλο “Το μέλλον της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας”. Η έκθεση δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά μια πρόταση διαιώνισης της υφιστάμενης κεφαλαιοκρατικής κρίσης με περισσότερο καπιταλισμό. Και μάλιστα μέσα από την αύξηση των επενδύσεων στην πολεμική βιομηχανία. Ήδη μέσα στο καλοκαίρι η Κομισιόν υπογράμμιζε πως απαιτούνται πρόσθετες αμυντικές επενδύσεις ύψους περίπου 500 δισ. ευρώ κατά την επόμενη δεκαετία. Διόλου τυχαίο πως η έκθεση Ντράγκι προτρέπει τα κράτη-μέλη να εναρμονιστούν με το στόχο του ΝΑΤΟ για ετήσιες στρατιωτικές δαπάνες ίσες με το 2% του ΑΕΠ, προκειμένου να ενισχυθεί άμεσα η πολεμική βιομηχανία με επιπλέον 60 δισ. ευρώ μέσα στο 2025.
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως και όλα τ`αστικά και συστημικά κόμματα που συμπολιτεύονται μαζί της, χαιρέτησαν μ`ενθουσιασμό την έκθεση. Στο μεταξύ στήριξαν τη θερινή ανακοίνωση του ΝΑΤΟ για επενδύσεις σε τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης και κβαντικής τεχνολογίας στο πλαίσιο ενός ταμείου ύψους 1 δισεκατομμυρίου ευρώ. Παράλληλα ένας μεγάλος αριθμός πανεπιστημίων απο την Β. Αμερική και την Ευρώπη, ερευνητικών ιδρυμάτων, ινστιτούτων και διεπιστημονικών ομάδων συμμετέχουν στα πεδία τεχνητής νοημοσύνης, κβαντικής τεχνολογίας και βιοτεχνολογίας μέσω ΝΑΤΟικών προγραμμάτων που, ως τέτοια, προκαλούν επικίνδυνη γενίκευση της βαρβαρότητας.

Ο Κώστας Γουλιάμος είναι τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών και πρώην
πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου. Στις πρόσφατες ευρωεκλογές ήταν υποψήφιος με το
ΚΚΕ.

  • Κεντρική Φωτογραφία: ANTONIO SAURA, “1984 Original to illustrate the novel by George Orwell“, 1983

Σχετικά θέματα

Απόψεις