Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Γιάννης Κωνσταντινίδης: Ενας συνθέτης, δύο ονόματα, μια… μουσική

Σαν σήμερα 21 Αυγούστου 1903: Γεννιέται ο Γιάννης Κωνσταντινίδης, ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες μουσικοσυνθέτες, μαέστρους και πιανίστες. Ο Κωνσταντινίδης υπηρέτησε με την ίδια επιτυχία την κλασσική μουσική και το «ελαφρό» τραγούδι. Για να ξεχωρίσει μάλιστα τις δύο δραστηριότητες του, χρησιμοποιούσε ως τραγουδοποιός το ψευδώνυμο Κώστας Γιαννίδης -- Αρθρο του Δάνη Παπαβασιλείου, από τον Ημεροδρόμο 21 Αυγούστου 2014

 Αρθρο του Δάνη Παπαβασιλείου, από τον Ημεροδρόμο 21 Αυγούστου 2014

 

Σαν σήμερα 21 Αυγούστου 1903:  Γεννιέται ο Γιάννης Κωνσταντινίδης, ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες μουσικοσυνθέτες, μαέστρους και πιανίστες. Ο Κωνσταντινίδης υπηρέτησε με την ίδια επιτυχία την κλασσική μουσική και το «ελαφρό» τραγούδι. Για να ξεχωρίσει μάλιστα τις δύο δραστηριότητες του, χρησιμοποιούσε ως τραγουδοποιός το ψευδώνυμο Κώστας Γιαννίδης. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στην περίπτωση του Γιάννη Κωνσταντινίδη, όπως και στις περιπτώσεις ορισμένων συνθετών της  γενιάς του (Αττικ, Μεντής, κ.ά),  ο χαρακτηρισμός «ελαφρό τραγούδι»  αδικεί το έργο τους και τους ίδιους. Ωστόσο ο όρος χρησιμοποιείται για την ανάγκη κατηγοριοποίησης της μουσικής (πράξη αμφισβητίσιμη αφού η τέχνη του δημιουργού δεν διαιρείται) και αφορά στον προσδιορισμό της φόρμας  περισσότερο και λιγότερο του περιεχομένου της μουσικής.

Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης γεννήθηκε  στη Σμύρνη τον Αύγουστο του 1903. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια που λίγο πριν τη καταστροφή της Σμύρνης ήλθε στην Ελλάδα. Συνέχισε σπουδές στη Γερμανία σε πιάνο και σύνθεση στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Βερολίνου και στο Ωδείο Στερν (1923-1931). Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα και εργάστηκε στο ελληνικό μουσικό θέατρο ως μαέστρος και συνθέτης την περίοδο 1932-1950 όπου και παρουσιάστηκε με το ψευδώνυμο Κώστας Γιαννίδης μετατρέποντας τη σειρά του ονοματεπωνύμου του.

Παρουσίασε πολλά έργα , οπερέτες, περίπου 50, μουσικές κωμωδίες και πολλές επιθεωρήσεις. Διετέλεσε Διευθυντής του τμήματος ελαφράς μουσικής του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας  την περίοδο 1946-1952, καθώς και μουσικός διευθυντής στην ΥΕΝΕΔ την περίοδο 1952-1960.

Έχει γράψει συμφωνικά έργα , κομμάτια για πιάνο, μουσική δωματίου, και πολλά τραγούδια.

Α) έργα για ορχήστρα: 2 “Δωδεκανησιακές Σουίτες”, “Μικρασιατική Ραψωδία”, “3 Ελληνικοί Χοροί” (1950), “Κυκλαδίτικος Χορός”.

Β) μουσική δωματίου: “22 τραγούδια και χοροί από τα Δωδεκάνησα” (για πιάνο, 1943-46), “Μικρή Σουίτα σε δωδεκανησιακά θέματα” (βιολί-πιάνο, 1947), “44 παιδικά κομμάτια σε λαϊκά θέματα” (για πιάνο, 1950-51, το πρώτο έργο Έλληνα συνθέτη που εκδόθηκε στην Αμερική: εκδ. Broude Brothers, τίτλος “Greek Miniatures”, 1957), 3 Σονατίνες για πιάνο (1952, “1η”: σε κρητικούς λαϊκούς χορούς, “2η”: σε ηπειρωτικούς λαϊκούς σκοπούς, “3η” σε δωδεκανησιακούς λαϊκούς σκοπούς), “8 νησιώτικοι ελλ. χοροί” (1954), “6 σπουδές σε ελλ. λαϊκούς ρυθμούς” (1956-58), “8 ελλ. νησιώτικοι χοροί” (για 2 πιάνα, 1971), “10 ελληνικοί σκοποί” για κουιντέτο πνευστών (1972). 

Τιμήθηκε με το Α’ Βραβείο του Φεστιβάλ Μεσογειακού Τραγουδιού της Βαρκελώνης με το εξαίρετο τραγούδι του «Ξύπνα αγάπη μου» (1960) που ερμήνευσε η Νανά Μούσχουρη, με το Γ’ Βραβείο του επόμενου έτους με το τραγούδι «Τα δυο σου γκρίζα ματάκια» που ερμήνευσε η Άτζελα Ζήλεια, καθώς και με το Α’ Βραβείο στο 1ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Αλυσίδες» (1962) που ερμήνευσε η Καίτη Μπελίντα . Στον ελληνικό κινηματογράφο έγραψε  τη μουσική επένδυση σε 7 ταινίες μεταξύ των οποίων στη «Προσφυγοπούλα», «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», «Ο μεθύστακας» κ.ά.

Υπήρξε μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και της Ένωσης Μουσουργών Ελλάδος. Μιλούσε γαλλικά και γερμανικά. Πέθανε στην Αθήνα στις 17 Ιανουαρίου του 1984

Σημαντικότερα από τα 100 περίπου τραγούδια του που είχαν σχεδόν όλα μεγάλη επιτυχία είναι τα: «Συγγνώμη σου ζητώ, συγχώρεσέ με», «Κάποιο μυστικό», «Καλό σου ταξίδι», «Θάρθω μια νύχτα με φεγγάρι», «Λίγα λουλούδια αν θέλεις στείλε μου», «Λες και ήταν χτες», «Σπιτάκι μου παλιό», «Σαν κι απόψε», «Ερι-Ερήνη», «Το τραγούδι της Μαρίνας», «Λες και δεν είν’ αλήθεια», «Όταν γυρίζουν τα χελιδόνια», που υπήρξε και σπουδαία θεατρική παράσταση στο θέατρο Βέμπο, «Τα δικά σου τα μάτια», «Πάμε σαν άλλοτε», «Για σένα μονάχα», «Εκείνοι που δεν κλάψανε», “Πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα”, «Βαρκαρόλα», “Κοιμήσου”, “Όλο μου λες πως πια δε μ’ αγαπάς”, “Μη φύγεις”, “Πέρσι τέτοιο καιρό”, “Ας σταματήσουμε ως εδώ”, «Θα σε πάρω, θα με πάρεις», «Ζητώ να σε ξεχάσω», «Σ’ αγαπώ» , «Ο Γιάννος κι η Παγώνα» , «Του Γιάννου η φλογέρα», «Mια γυναίκα», «Έτσι είν’ η ζωή μωρό μου», «Ο κουμπάρος κι η κουμπάρα», κ.λπ. Έγραψε επίσης μουσική για 7 ταινίες, μεταξύ των οποίων: «Προσφυγοπούλα» (1938), “Τελευταία αποστολή”, “Οι Γερμανοί ξανάρχονται”, “Ο μεθύστακας”, κ.λπ. Τέλος, έγραψε κι ένα τουλάχιστον ρεμπέτικο, το περίφημο “Το τάβλι” ή “Τα νέα της Αλεξάντρας”, σε δικούς του στίχους.

Ακολουθούν τρία δείγματα «γραφής» του συνθέτη:

 

Ο «κλασσικός», Γιάννης Κωνσταντινίδης

 

 Από το έργο του «Τρεις ελληνικοί χοροί», ο «Συρτός» 

 

Ο «τραγουδοποιός», Κώστας Γιαννίδης

 

«Πόσο λυπάμαι», Στίχοι: Βασίλης Σπυρόπουλος & Πάνος Παπαδούκας,  Μουσική: Κώστας Γιαννίδης,  Πρώτη εκτέλεση: Σοφία Βέμπο

 

Και ο … «ρεμπέτης»

 

 «Τα νέα της Αλεξάντρας»,  Στίχοι: Κώστας Γιαννίδης,  Μουσική: Κώστας Γιαννίδης, Πρώτη εκτέλεση: Βαγγέλης Περπινιάδης,  Άλλες ερμηνείες: Στράτος Παγιουμτζής, Τεμπέλης || Γιώργος Νταλάρας

 

 

Απόψεις