Ανησυχητικά αποτελέσματα προκύπτουν από την επικαιροποιημένη ανάλυση των καμένων εκτάσεων από τις δασικές πυρκαγιές των τελευταίων 8 ετών (2017-σήμερα) στο ηπειρωτικό κομμάτι της Περιφέρειας Αττικής.
Σύμφωνα με το meteo.gr, από το 2017 μέχρι και τις 13 Αυγούστου 2024, 13 μεγάλες πυρκαγιές έχουν κάψει περισσότερα από 700.000 στρέμματα σύμφωνα με τις αναφορές από την Υπηρεσία Ταχείας Χαρτογράφησης Copernicus και το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS). Η περίμετρος των καμένων εκτάσεων δίνεται σε σχετικό χάρτη.
Η συνολική επιφάνεια της Περιφέρειας Αττικής (χωρίς την περιοχή της Τροιζηνίας, των νησιών και του Λεκανοπεδίου) είναι 2.500.000 στρέμματα, οπότε τα τελευταία 8 έτη το 26% της συνολικής επιφάνειας έχει καεί από δασικές πυρκαγιές. Στην Περιφέρεια Αττικής η επιφάνεια των δασικών εκτάσεων είναι περίπου 1.230.000 στρέμματα και τα τελευταία 8 χρόνια έχουν καεί 450.000 στρέμματα δάσους, δηλαδή το 37% της επιφάνειας των δασών. Η πρόσφατη πυρκαγιά που ξεκίνησε από τον Βαρνάβα Αττικής και έφτασε μέχρι την οικιστική ζώνη του Λεκανοπεδίου, έκαψε ένα μεγάλο τμήμα δασικής έκτασης της Βορειοανατολικής Αττικής.
Σύμφωνα με το σχετικό πίνακα του meteo.gr το 2017 από φωτιές στον Κάλαμο (30.000 στρέμματα), το 2018 σε Κινέτα (56.000) και Μάτι (12.800) κάηκαν 68.800 στρέμματα, το 2021 σε Γεράνεια (71.400), Βαρυμπόμπη (84.100), Κερατέα (5.500), Βίλια (98200), κάηκαν 253.700 στρέμματα, το 2022 σε Γλυφάδα (4.800), Πεντέλη (27.800) κάηκαν 32.600 στρέμματα, το 2023 σε Κουβαρά (38.600), Δερβενοχώρια (116.000), Πάρνηθα (61.000) κάηκαν 215.600 στρέμματα ενώ το 2024 σε Κορωπί, Κερατέα, Σταμάτα, Βαρνάβα κάηκαν 96.000 στρέμματα.
Υπενθυμίζεται πως η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε αρχικά στην περιοχή του Βαρνάβα του Δήμου Μαραθώνα το μεσημέρι της Κυριακής 11 Αυγούστου και με κατεύθυνση νοτιοδυτική έπληξε συνολικά περιοχές έξι δήμων της βορειοανατολικής Αττικής.
Ειδικότερα στον Δήμο Μαραθώνα έπληξε περιοχές του Βαρνάβα, του Γραμματικού, του Άνω Σουλίου, του Βόθωνα (Καλέτζι) και της Ανατολής, στον Δήμο Ωρωπού περιοχές του Καπανδριτίου και της Λίμνης Μαραθώνα, στον Δήμο Διονύσου περιοχές του Διονύσου, της Σταμάτας, της Ροδόπολης και της Αμυγδαλέζας, στον Δήμο Πεντέλης περιοχές της Νέας και της Παλαιάς Πεντέλης καθώς και γύρω από τις εγκαταστάσεις του Αστεροσκοπείου, στον Δήμο Ραφήνας – Πικερμίου περιοχές στο Νταού Πεντέλη και στη Διώνη και στον Δήμο Βριλησσίων την περιοχή Πάτημα.
Η αντιδασική πολιτική έφερε… αποτελέσματα
Τα παραπάνω αποτελέσματα θα τα χαρακτηρίζαμε… ντετερμινιστικά!
Αλλωστε, δεν θα μπορούσε όμως να γίνει αλλιώς, αφού η φετινή αντιπυρική περίοδος βρίσκει τη χώρα μας εκεί ακριβώς που την άφησε η προηγούμενη. Δηλαδή με: Έλλειψη 4.000 πυροσβεστών, μετακινήσεις προσωπικού-μπαλώματα πάνω στις ελλείψεις, αποδεκατισμένη Δασική Υπηρεσία, 500 δασολόγους ενώ χρειάζονται άλλοι 1.500, με κανέναν δασεργάτη. Οι εξαγγελίες της ελληνικής κυβέρνησης για κάποιες εκατοντάδες προσλήψεις πυροσβεστών, αλλά και για «Canadair» που θα έρχονται με το σταγονόμετρο έως το 2030, συνιστούν σταγόνα στον ωκεανό των ανελαστικών αναγκών που έχει η χώρα μας στη δασοπροστασία και δασοπυρόσβεση.
Πίσω από την επίκληση στα ακραία καιρικά φαινόμενα, την κλιματική αλλαγή και τη λογική της ατομικής ευθύνης, που μάλιστα εξαντλείται στις εκκλήσεις ‘όπου φύγει-φύγει’ του 112, κυβέρνηση και ΕΕ επιχειρούν να κρύψουν τις μεγάλες ευθύνες τους.
– Οι κρατικοί μηχανισμοί είναι επιλεκτικά ανίκανοι, όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουν φαινόμενα όπως οι πυρκαγιές, που οφείλονται στην εμπορευματοποίηση της γης, και τα επιχειρηματικά σχέδια στα δάση, κι απειλούν τη ζωή των λαών και το περιβάλλον. Πολύ περισσότερο όταν η φωτιά κατακαίει ανεξέλεγκτες χωματερές και βιομηχανίες, με τον κίνδυνο ενός βιομηχανικού ατυχήματος να καραδοκεί.
– Αντίθετα, το αστικό κράτος είναι απόλυτα ικανό να καταστέλλει λαϊκές κινητοποιήσεις ή να δίνει φαστ τρακ άδειες, παρακάμπτοντας ακόμα και στοιχειώδεις περιβαλλοντικούς κανόνες για να κάνουν τα μονοπώλια τις δήθεν πράσινες επενδύσεις τους»
– Η ΕΕ επιμένει να μην αποζημιώνει κανέναν πληγέντα από φυσικές καταστροφές γιατί βάσει των όρων του λεγόμενου Ταμείου Αλληλεγγύης δεν θεωρείται επιλέξιμη η ιδιωτική ζημία, όμως οι “πράσινες” επενδύσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους, μεταξύ άλλων και στα καμένα εδάφη ή σε περιοχές NATURA, είναι απόλυτα “επιλέξιμες”, χρηματοδοτούνται αδρά και αδειοδοτούνται με fast-track διαδικασίες.
