82 Χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης -- Οι Κρητικοί μάχονται τους ναζιστές εισβολείς -- Το εγκαταλειμμένο Μνημείο Τιμής για την Μάχη της Κρήτης
Η καταγραφή των εκλογικών αποτελεσμάτων και το ιστορικό των βουλευτικών εκλογών από το 1974 σκιαγραφεί την κινητικότητα που σημειώνεται στη συνείδηση του ελληνικού εκλογικού σώματος
Αρχές του Μάη 1941, ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης, στέλεχος του ΚΚΕ και βουλευτής του πριν από τη δικτατορία του Μεταξά, δραπετεύει από τη Κίμωλο, μαζί με τη γυναίκα του, Φούλα Χατζηδάκη, και περνάει στη Κρήτη. Στις 16 Μάη 1941, στις εφημερίδες «Εσπερινός Ταχυδρόμος» των Χανιών και «Κρητικά Νέα» του Ηρακλείου, δημοσιεύεται άρθρο του, με τίτλο «ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ», το οποίο καλεί τους κομμουνιστές και κάθε Ελληνα πατριώτη, να υπερασπιστεί την Κρήτη και να αγωνιστεί για τη νίκη και το «τσάκισμα του Χιτλερισμού».
«Νάκμπα» σημαίνει «Καταστροφή». Η Παλαιστινιακή Νάκμπα, όμως, που ξεκίνησε στις 15 Μάη του 1948, δεν είναι, απλά, μια μεγάλη Καταστροφή. Για τον Παλαιστινιακό λαό η «Νάκμπα» σηματοδοτεί μια Καταστροφή από τις 15 Μάη του 1948 που είναι σε πλήρη και συνεχή εξέλιξη, 75 χρόνια τώρα. Και η φετινή επέτειος δεν σηματοδοτεί 75 χρόνια από την Νάκμπα αλλά μάλλον 75 χρόνια διαρκούς Νάκμπα.
Από τα σημαντικότερα ίσως γεγονότα των πρώτων ημερών της γερμανικής κατοχής είναι η πραγματοποίηση σύσκεψης, την Πέμπτη 15 Μάη 1941, στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας, που την συγκάλεσε ο Θανάσης Κλάρας (Άρης Βελουχιώτης)
Στις 10 Μάη 1940, τα φασιστικά γερμανικά στρατεύματα, χωρίς να κηρύξουν τον πόλεμο, παραβιάζουν την ουδετερότητα των χωρών και εισβάλλουν στο Βέλγιο και την Ολλανδία. Η γενική επίθεση στο δυτικό μέτωπο έχει αρχίσει. Η γερμανική αεροπορία βομβαρδίζει τα αεροδρόμια του Βελγίου και της Ολλανδίας
Την Τρίτη 8 Μάη 1945, την ημέρα που το Βερολίνο έπεφτε στα χέρια του Κόκκινου Στρατού, ο Γερμανός διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων Δωδεκανήσου, Οτο Βάγκνερ, υπογράφει, στη Σύμη, την παράδοση των γερμανικών στρατευμάτων της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και παραδίδει στον Αγγλο ταξίαρχο Φ. Μόφφατ τα Δωδεκάνησα. Η Γερμανική κατοχή τελείωσε και άρχιζε η τρίχρονη Αγγλική κατοχή.
Περισσότεροι από 7.000 κρατούμενοι των γερμανικών στρατοπέδων συγκέντρωσης έπεσαν νεκροί από την επίθεση βρετανικών αεροσκαφών σε πλοία κοντά στις ακτές του κόλπου Νόυστατ της βόρειας Γερμανίας, στα νερά της Βαλτικής. Ανάμεσά τους και 41 Ελληνες
Για πρώτη φορά, στην Αθήνα, γυναίκες οδηγούνται μπροστά στο Γερμανικό απόσπασμα. Πέντε αγωνίστριες ανάμεσά τους μια μάνα με την κόρη της, εκτελούνται στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, στις 3 Μάη 1944. Στις 10 Μάη, στον ίδιο χώρο εκτελούνται άλλες δεκατρείς
Δεκαεννιά χρόνια μετά την σχετική απόφαση του Δήμου της Αθήνας, η «ανορθόγραφη» και ανιστόρητη «αποκατάσταση» της ορθογραφίας του ονόματος της περιοχής, εξακολουθεί να προσπαθεί να επιβληθεί με γραφειοκρατικό τρόπο, αλλά, ευτυχώς, δεν έχει περάσει στη συνείδηση των κατοίκων... – Ενδιαφέρουσα αποκατάσταση από το Λεξικό Κυρίων Ονομάτων του Γ. Μπαμπινιώτη
Στην επέτειο γέννησης και θανάτου (29 Απρίλη 1863 – 1933), του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή, ανάμεσα στα ποιήματά του που απευθύνονται στο μυαλό ή στην καρδιά, θυμηθήκαμε ένα που ανοίγει κουβέντα κατευθείαν με τη ψυχή
Εκείνη την Παρασκευή, 28 Απρίλη 1944, το μικρό σπιτάκι της οδού Αγραίων 47, στην συνοικία του Υμηττού, μεγάλωσε, γιγαντώθηκε, έγινε και έμεινε Κάστρο και τρεις νεολαίοι υπερασπιστές του συνάντησαν την Ιστορία, έγιναν θρύλος, έγιναν τραγούδι, έγιναν μια από τις λαμπρότερες σελίδες της Αντίστασης
Στη διασταύρωση Λεωφόρου Αλεξάνδρας και Κηφισίας, στους Αμπελόκηπους, 27 Απρίλη 1941, Κυριακή του Θωμά, στις 8.10 το πρωί, ο Στρατηγός Καβράκος, ο Δήμαρχος της Αθήνας Αμβρόσιος Πλυτάς, ο Δήμαρχος Πειραιά Μανούσος και ο Νομάρχης Αττικής Πεζόπουλος υποδέχονται τις πρώτες μηχανοκίνητες μονάδες των Γερμανών που εισβάλουν σε μια άδεια από κόσμο πρωτεύουσα. Ο λαός είναι κλεισμένος στα σπίτια του. -- Ογδόντα δύο χρόνια μετά την εισβολή των Ναζί στην Αθήνα τα χρέη της Γερμανίας στη χώρα μας παραμένουν Ανεξόφλητα
Το έπος της απόκρυψης και διάσωσης των αρχαιοτήτων, στα χρόνια της κατοχής 1941 -1944. Μια επιχείρηση - άθλος των εργαζόμενων, αρχαιολόγων, φυλάκων, εργατών και φοιτητών εθελοντών
Στις 21 Απρίλη 1967 τα τανκς βγαίνουν στους δρόμους, οι στρατιωτικοί προχωρούν σε συνταγματική εκτροπή. Επιβάλλεται δικτατορία. Η Χούντα πραγματοποιεί χιλιάδες συλλήψεις σ’ όλη τη χώρα. Γεμίζουν οι φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα νησιά. -- Το όμορφο νησί στη Δωδεκάνησο, η Λέρος, μεταβάλλεται σε θλιβερό τόπο εξορίας. Σε δυο στρατόπεδα, στο Παρθένι και το Λακκί, στοιβάζονται περίπου 2000 εξόριστοι.