Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Ένα αστέρι γεννιέται

[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/BkIN8KVYTbQ”] Παρότι η αστική δημοκρατία πνέει τα λοίσθια, όπως τοποθετήθηκε η Δέσποινα Κουτσούμπα στην εκπομπή του Χατζηνικολάου, και ο..

[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/BkIN8KVYTbQ”]

Παρότι η αστική δημοκρατία πνέει τα λοίσθια, όπως τοποθετήθηκε η Δέσποινα Κουτσούμπα στην εκπομπή του Χατζηνικολάου, και ο Χατζηνικολάου το ασπάστηκε, η μάλλον εξ΄αιτίας αυτού ακριβώς, θα βλέπουμε και άλλα πολλά νέα και διαφοροποιημένα πρόσωπα να διεκδικούν και να τοποθετούνται στον γυάλινο κόσμο της, με ολοένα ταχύτερους ρυθμούς.

Και πράγματι, η τηλεθέαση αποδεικνύεται από τους ρυθμιστές της εκπνοής της αστικής δημοκρατίας. Ανεξάρτητα από το κομματικό, ή θα ταίριαζε καλύτερα να πούμε, το ευρύτερο κυκλωματικό στίγμα του κάθε καναλιού, της κάθε εκπομπής του κάθε παρουσιαστή.

Το γυαλί μας “εξοικείωσε” , παραδείγματος χάριν, με τον καθημερινό διάλογο με Χρυσαυγήτες. Το γυαλί είναι η πιο πετυχημένη εφαρμογή της αστικής διαχείρισης των ιδεολογικών αντιθέσεων, δημιουργώντας τον τζίρο από τα ίδια τα κοινωνικά χάσματα και αμβλύνοντας με την εξοικείωση αυτό που στο δρόμο παρουσιάζεται σαν ακραία κοινωνική ρήξη, αλλά που στο γυαλί προσγειώνεται σαν επιχειρηματική διαφωνία, για το πάπλωμα και ρινγκ τηλεθέασης. ¨Ότι προάγεται μιντιακά στο γυαλί, γίνεται πανελληνίως κομμάτι του ελληνικού νοικοκυριού,( ευφημισμός του ανοικοκύρευτου )

Και είναι σειρά – καιρός φέρνει τα λάχανα- και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ να αναλάβει τις μιντιακές του ευθύνες. Έτσι, απολαύσαμε προχθές τη Δέσποινα Κουτσούμπα να ταπώνει ευθαρσώς αλλά και με υπεροπλία επιχειρημάτων τους συνπανελιστές της.

Παρά μια κάποια νευρικότητα – δικαιολογημένη όπως σε όλους που δεν είναι οι τακτικοί θαμώνες – η κ. Κουτσούμπα έδειχνε στην κριτική επιτροπή του τηλεθεάμονος κοινού, όλα τα αναγνωριστικά του προσώπου που έχει τις προϋποθέσεις να εγκατασταθεί στους δέκτες, έχοντας στα ατού της, όχι μόνο τα δίκια μας ακάλυπτης κοινωνικής μερίδας, αλλά και την πολιτική κουλτούρα να τα αναδείξει και το επικοινωνιακό χάρισμα να τα μεταδώσει σε όσους την ακούνε.
Aν μάλιστα ήμουνα προσωπικός της image maker, θα τόνιζα λίγο παραπάνω εκείνα τα χαρακτηριστικά της – εκτός από το ντύσιμο- που μου θύμιζαν νοσταλγικά και ευχάριστα τη Μπάρμπρα Στρέιζαντ πολιτικοποιημένη και μαχητική, στο αξεπέραστο φιλμ «Τα καλύτερά μας χρόνια», του Σίντνεϊ Πόλακ.

Πολύ ευχάριστο. Εν γένει είναι ευχάριστο όποιο υλικό μπαίνει στο επικοινωνιακό μπλέντερ και προωθεί το πολιτικοκοινωνικό αδιέξοδο στην άτοπο απαγωγή του, γιατί, μεταξύ μας, αυτό που μας ανακατεύει το στομάχι, το μυαλό, την ιδεολογία, τις τράπουλες, τις τύχες δεν είναι η συσπείρωση σε έναν αριστερό σχηματισμό, που θα αντιπροσωπεύει τα πατημένα δίκια πιο αυθεντικά από άλλους, που είτε έχουν προσχωρήσει στη διαπλοκή, είτε έχουν φθαρεί από σωρεία λαθών.

Το μεγάλο πρόβλημά μας, εν ολίγοις πια, δεν είναι η ανάδειξη του πιο αντιπροσωπευτικού αντιπροσώπου, αλλά η συνειδητοποίηση του καθενός μας ξεχωριστά ως δομικού υλικού του φαύλου κύκλου που στριφογυρνάμε. Η συνειδητοποίηση ότι ακόμα και η πολυπόθητη ενότητα δεν επαρκεί να αντιμετωπίσει την λαίλαπα της καπιταλιστικής εξέλιξης, ότι χρειάζεται μια μετάλλαξη τόσο βαθιά. όσο το d.n.a μας, ότι το ριζοσπαστικά πολιτικό περνάει εν τέλει όχι μέσα από τη διαχείριση των μαζών, όχι από τον προγραμματισμό της σκέψης αλλά από την ανασυγκόληση του ατόμου, που έτσι κι αλλιώς το βρήκαμε διασπασμένο.

Υπομονή γιατί η συλλογική συνειδητοποίηση είναι μια διαδικασία που ξεπερνά οπωσδήποτε τα 99 χρόνια . Θυμάστε το ανέκδοτο με τον Λένιν και τον Δαλάι Λάμα για την επιτυχία ή όχι της επανάστασης;

Εκφράζει την ανησυχία του ο Λένιν στον Δαλάι Λάμα ότι η επανάσταση απότυχε στους σκοπούς της και ο Δαλάι Λάμα τον ρωτά, πότε έγινε αυτή η επανάσταση. Έχουν περάσει πια πάρα πολλά χρόνια , λέει ο Λένιν, έκλεισε ένας αιώνας. Και ο Λάμα του απαντά: – Μα είσαι σοβαρός, μιλάς για κάτι που έγινε μόλις τώρα και θες να δεις αμέσως και τα αποτελέσματα;

[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/NcCpsDCBoDw”]

Σχετικά θέματα

Απόψεις