Είναι χαρακτηριστικό ότι η όλη επιχείρηση θα κρατηθεί επιμελώς μυστική από τους Νοτιοβιετναμέζους, καθώς οι Αμερικανοί φοβούνται ότι υπάρχει κίνδυνος διαρροής των σχεδίων τους στους αντάρτες, μέσα από τα ίδια τα στρατιωτικά επιτελεία της Σαϊγκόν.
Αμέσως μετά την πρώτη τους επιχείρηση στο «Σιδηρούν Τρίγωνο», οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι με την επίδειξη ισχύος άλλαξαν τα δεδομένα και στο διπλωματικό πεδίο. Ξεκινούν, λοιπόν, μια μικρή διπλωματική εκστρατεία, με προορισμούς το Ανόι και το Πεκίνο, που ήλπιζε σε μια θετική ανταπόκριση λόγω των διαφορών της Κίνας με τη Σοβιετική Ενωση. Η ηγεσία του Βορείου Βιετνάμ δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας στους Αμερικανούς απεσταλμένους, ενώ και τα αποτελέσματα από τις συζητήσεις με την κινεζική ηγεσία είναι πενιχρά.
Μετά από αυτό το διπλωματικό διάλειμμα, οι Αμερικανοί, στις 31 Ιανουαρίου 1966, αρχίζουν μαζικούς βομβαρδισμούς θέσεων των ανταρτών. Από τη μέρα αυτή, αρχίζει ουσιαστικά το νέο στάδιο στον πόλεμο του Βιετνάμ, στο οποίο οι Αμερικανοί θα παραμερίσουν τους Νοτιοβιετναμέζους και θα αναλάβουν σχεδόν όλο το βάρος του πολέμου, αφήνοντας στην άκρη τα προσχήματα.