Οι Παλαιστίνιοι και οι υποστηρικτές της ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο τιμούν την 17η Απρίλη κάθε χρόνο ως Ημέρα Αλληλεγγύης και υποστήριξης στους Παλαιστίνιους Πολιτικούς Κρατούμενους στις Ισραηλινές φυλακές.
Ιδιαίτερα σήμερα, και ενώ η γενοκτονία από τις κατοχικές δυνάμεις του Ισραήλ συνεχίζεται για 2η συνεχή χρονιά, χιλιάδες Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι ζουν τις πιο σοβαρές μορφές βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης που έχουν καταγραφεί ποτέ από την αρχή της ισραηλινής κατοχής.
Σήμερα, οι Παλαιστίνιοι σε όλο τον κόσμο θυμούνται τους φίλους και τους συγγενείς τους που κρατούνται στις Ισραηλινές φυλακές. Αυτή τη μέρα, όπως και σε όλη τη διάρκεια του έτους, οι οικογένειες κρατουμένων συχνά διαδηλώνουν και αγωνίζονται κρατώντας φωτογραφίες των κρατουμένων μελών της οικογένειάς τους για να διατηρήσουν τις ιστορίες τους ζωντανές.
Η άθλια κακοποίηση των Παλαιστινίων κρατουμένων είναι μια άλλη πτυχή της γενοκτονίας που εξελίσσεται στη χώρα κάτω από τα αδιάφορα μάτια και την πλήρη συνενοχή της διεθνούς κοινότητας.
Η σημερινή είναι μια μέρα διαμαρτυρίας ενάντια στην κατοχή και τις καθημερινές παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από το κράτος του Ισραήλ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού. Μια ακόμα μέρα καταδίκης του εγκλήματος της γενοκτονίας του ισραηλινού στρατού κατοχής, της συνεχιζόμενης σφαγής του λαού της Λωρίδας της Γάζας, της συνεχιζόμενης καταστροφής των σπιτιών, των σχολείων, νοσοκομείων και άλλων κοινωνικών και οικονομικών δομών.
Κάθε παλαιστινιακό σπίτι έχει κάποιον συγγενή, κάποιον φίλο, που είναι έγκλειστος στις Ισραηλινές φυλακές.
Η αύξηση των συστηματικών εγκλημάτων που διαπράττονται κατά των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων, από την έναρξη της γενοκτονίας τον Οκτώβρη του 2023, έχει οδηγήσει στην άμεση και έμμεση δολοφονία 63, μέχρι σήμερα αναγνωρισμένων, κρατουμένων, 40 από τους οποίους συνελήφθησαν στην κατεχόμενη Λωρίδα της Γάζας. Στο μεταξύ, το κράτος δολοφόνος συνεχίζει να κρατά τα πτώματα και τις ταυτότητες δεκάδων άλλων Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων, αφήνοντας τις οικογένειές τους στο σκοτάδι.
Από την Nakba (καταστροφή) το 1948, ο παλαιστινιακός λαός ζει κάτω από στρατιωτικό νόμο που του έχουν επιβάλει οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής στερώντας του το αναφαίρετο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και εμποδίζοντας την ίδρυση ανεξάρτητου κράτους της Παλαιστίνης στα προ της 4ης Ιουνίου 1967 σύνορα με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, σύμφωνα με το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών.
Το Παλαιστινιακό Εθνικό Συμβούλιο (PNC) της Οργάνωσης για την Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης (PLO) επέλεξε αυτήν την ημερομηνία για να υπενθυμίσει την απελευθέρωση του Μαχμούντ Μπακίρ Χατζάζι (Mahmoud Bakir Hijazi), του πρώτου Παλαιστίνιου κρατουμένου στις ισραηλινές φυλακές. Το PNC ήλπιζε ότι η επέτειος θα έστελνε ένα μήνυμα ελπίδας, αλληλεγγύης και ελευθερίας σε όλους τους Παλαιστίνιους φυλακισμένους στο Ισραήλ: ακριβώς όπως απελευθερώθηκε ο Hijazi το 1974, θα έρθει μια μέρα που θα απελευθερωθούν όλοι οι Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι.
Στην Παλαιστίνη, η πολιτική κράτηση αποτελεί κεντρικό χαρακτηριστικό του Ισραηλινού Απαρτχάιντ καθεστώτος, με πάνω από το 20% των Παλαιστινίων να αντιμετωπίζουν τη φυλάκιση κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Η Ημέρα των Παλαιστινίων Κρατουμένων καθιερώθηκε για να υπενθυμίζει στον κόσμο τους χιλιάδες Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατουμένους που βρίσκονται σε ισραηλινές φυλακές ή κέντρα κράτησης χωρίς κατηγορία ή δίκη για παρατεταμένες χρονικές περιόδους.
Ο αριθμός των Παλαιστινίων κρατουμένων αυξάνεται καθώς οι Ισραηλινές δυνάμεις κατοχής συνεχίζουν να διεξάγουν εκστρατείες αυθαίρετων συλλήψεων, ενώ οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι στις ισραηλινές φυλακές εξακολουθούν να υφίστανται εκτεταμένες παραβιάσεις των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας τους.
Από τον Πόλεμο των Εξι Ημερών, 5 – 11 Ιούνη 1967, έχουν καταγραφεί και ταυτοποιηθεί 300 Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι που έχασαν τη ζωή τους στις φυλακές. Από το 1967, 251 κρατούμενοι πέθαναν στις ισραηλινές φυλακές και από τον Οκτώβρη του 2023 άλλοι 49, με τελευταίο το 17χρονο παιδί Walid Ahmad από το Silwad που πέθανε από την πείνα τον Μάρτιο του 2025, όπως έδειξε η αυτοψία του.,
Οι ισραηλινές κατοχικές αρχές χρησιμοποιούν αναρίθμητους φρικτούς τρόπους με πρωτοφανή ρυθμό, για να τραυματίσουν και να σκοτώσουν Παλαιστίνιους κρατούμενους με πιο διαδεδομένους τη σφοδρή σωματική επίθεση, την άρνηση ιατρικής περίθαλψης, την πείνα και τα βασανιστήρια, ακόμα και τη σεξουαλική κακοποίηση.
Για δεκαετίες, οι κρατούμενοι βρίσκονταν σε έναν αγώνα και μια συνεχή μάχη με τους δεσμοφύλακες τους για να αποκτήσουν και να διατηρήσουν τα πιο βασικά δικαιώματα που παρέχονται σε κάθε κρατούμενο σε όλο τον κόσμο. Κατάφεραν να εξασφαλίσουν τα δικαιώματά τους μέσω απεργιών πείνας και άλλων μορφών διαμαρτυρίας, πληρώνοντας συχνά γι’ αυτό με τη ζωή τους, για να τα ξαναχάσουν εντελώς από την αρχή της γενοκτονίας του Οκτώβρη 2023.
Από την έναρξη του πολέμου στις 7 Οκτωβρίου 2023, οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής έχουν πραγματοποιήσει τουλάχιστον 16.400 συλλήψεις στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που παραμένουν υπό κράτηση και άλλων που αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι. Ανάμεσα σ’ αυτούς τουλάχιστον 510 γυναίκες και 1.300 παιδιά.
Σε αυτά τα στοιχεία δεν περιλαμβάνονται όλες οι συλλήψεις που πραγματοποιήθηκαν στη Λωρίδα της Γάζας, οι οποίες υπολογίζονται σε χιλιάδες. Αυτό οφείλεται στο συνεχιζόμενο έγκλημα της κατοχής των εξαναγκαστικών εξαφανίσεων κατά πολλών κρατουμένων που απήχθησαν από τη Γάζα. Το Ισραήλ εμποδίζει τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ΔΕΕΣ) να επισκεφθεί τους κρατούμενους και αποκρύπτει πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό, τους χώρους κράτησής τους, τις συνθήκες τους ή οποιεσδήποτε λεπτομέρειες σχετικά με την τύχη τους – είτε είναι νεκροί είτε ζωντανοί.
Εκτός από τις κεντρικές φυλακές, οι κατοχικές δυνάμεις έχουν δημιουργήσει μια σειρά από ειδικά στρατόπεδα για την κράτηση κρατουμένων, ιδιαίτερα εκείνων από τη Γάζα. Αξιοσημείωτο μεταξύ αυτών είναι το στρατιωτικό στρατόπεδο Sde Teiman, το οποίο έγινε διαβόητο για εγκλήματα βασανιστηρίων και βιασμού, καθώς και η φυλακή Rakefet, το στρατιωτικό στρατόπεδο Anatot, το στρατόπεδο Ofer, το στρατιωτικό στρατόπεδο Naftali και το στρατιωτικό στρατόπεδο Menasha. Ωστόσο οι Παλαιστίνιοι ισχυρίζονται ότι μπορεί να υπάρχουν μυστικές φυλακές και στρατόπεδα κρυμμένα από το κοινό.
Εν τω μεταξύ, η αυξημένη χρήση της Διοικητικής Κράτησης από τις κατοχικές ισραηλινές δυνάμεις — ή η κράτηση κατοίκων χωρίς δίκη ή κατηγορία — έχει γίνει ένας από τους πιο σημαντικούς μετασχηματισμούς της περιόδου μετά την έναρξη της γενοκτονίας. Ο αριθμός των Παλαιστινίων που κρατούνται με Διοικητική Κράτηση έχει φτάσει στο ιστορικό υψηλό ρεκόρ των 3.498 ατόμων από τις αρχές Απρίλη 2025, από τους οποίους οι τέσσερις είναι γυναίκες και περισσότερα από 100 παιδιά. Η πλειονότητα των Διοικητικών Κρατουμένων είναι πρώην κρατούμενοι, εκτός από άλλες ομάδες όπως: φοιτητές σχολείων και πανεπιστημίων, δημοσιογράφοι, ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί, ακαδημαϊκοί, βουλευτές, ακτιβιστές, εργαζόμενοι και συγγενείς μαρτύρων και κρατουμένων πρώτου βαθμού, συμπεριλαμβανομένων αδελφών μαρτύρων και συζύγων κρατουμένων.
Πριν από τον Οκτώβρη του 2023, ο αριθμός των Παλαιστινίων που κρατούνταν με βάση την αυθαίρετη πολιτική της Διοικητικής Κράτησης ανερχόταν σε περίπου 1.320 άτομα. Ο αριθμός άρχισε να αυξάνεται με την άφιξη της ακροδεξιάς ισραηλινής κυβέρνησης το 2021, δυο χρόνια πριν από την έναρξη της γενοκτονίας.
Ηδη από την έναρξη της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών, το 1967, το Ισραήλ έχει χρησιμοποιήσει την πολιτική της Διοικητικής Κράτησης, ένα αυθαίρετο μέτρο κατά των κατοίκων, με δεκάδες χιλιάδες κρατούμενους όλα αυτά τα χρόνια.
Τα ιατρικά εγκλήματα ταλαιπωρούν επίσης τους Παλαιστίνιους κρατούμενους, ιδιαίτερα με τη συνεχιζόμενη προσβολή από ψώρα του δέρματος, η οποία αποτελεί μεγάλο μαρτύριο για τους κρατούμενους. Η πλειοψηφία των κρατουμένων πάσχει από ψώρα, ιδιαίτερα στις φυλακές Naqab, Megiddo και Ofer, όπου η ασθένεια απλώνεται. Παρά την ασθένεια που εκδηλώθηκε πριν από ένα χρόνο, οι κατοχικές αρχές συνεχίζουν να αρνούνται την παροχή βασικών προϊόντων υγιεινής στους κρατούμενους για την απολύμανση του περιβάλλοντός τους, καθώς και την πρόσβαση σε καθαρά ρούχα, έκθεση στον ήλιο και τακτικά ντους, όλα αυτά σε συνθήκες ενός σοβαρού και άνευ προηγουμένου συνωστισμού στις ισραηλινές φυλακές.
Στο μεταξύ, η ισραηλινή στρατιωτική επίθεση στη βόρεια Δυτική Όχθη συνεχίζεται τους τελευταίους τέσσερις μήνες, με τις δυνάμεις κατοχής να συνεχίζουν να πραγματοποιούν μαζικές συλλήψεις που συνοδεύονται από φρικτές πράξεις κατά κρατουμένων, όπως εκτελέσεις χωρίς δικαστικές αποφάσεις, χρησιμοποίηση κατοίκων ως ανθρώπινες ασπίδες και ως ομήρους για να πιέσουν τα μέλη της οικογένειάς τους να παραδοθούν. Αυτό συνοδεύεται από σοβαρή κακοποίηση, όπως κατά τη διάρκεια ξαφνικών ανακρίσεων, σωματικής επίθεσης, διεθνών μαζικών βανδαλισμών και καταστροφών κατοικιών κρατουμένων, κλοπών οχημάτων, χρημάτων και κοσμημάτων, καθώς και απειλών για φόνο και κακοποίησης κρατουμένων και των οικογενειών τους, και εκτεταμένη καταστροφή υποδομών και σπιτιών στο Jenin και στο Tulkarem.
Με αφορμή τη σημερινή Ημέρα των Παλαιστινίων κρατουμένων, οι ομάδες υπεράσπισης των κρατουμένων ανέφεραν ότι μέχρι τις αρχές του Απρίλη πάνω από 9.900 πολιτικοί κρατούμενοι βρίσκονται σήμερα στις Ισραηλινές φυλακές και τα κέντρα κράτησης, χωρίς να υπολογίζονται αυτοί που έχουν απαχθεί και βρίσκονται εξαφανισμένοι. Οι γυναίκες κρατούμενες είναι τουλάχιστον 29. Υπάρχουν ακόμα 400 παιδιά που κρατούνται, κατανεμημένα στις φυλακές Megiddo και Ofer.
«Παράνομοι Μαχητές» (χωρίς δίκη ή κατηγορία, ισχύει για τους κατοίκους της Γάζας): Τουλάχιστον 1.747 κάτοικοι της Γάζας κρατούνται βάσει αυτού του αυθαίρετου νόμου από τις αρχές του Απρίλη 2025.
Ο αριθμός των ασθενών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές έχει επίσης αυξηθεί, με εκατοντάδες άρρωστους και τραυματισμένους κρατούμενους. Ο αριθμός τους συνεχίζει να αυξάνεται λόγω των εγκλημάτων και των πολιτικών τιμωρίας που επιβάλλονται συστηματικά από την κατοχή, τα πιο αξιοσημείωτα από τα οποία είναι τα βασανιστήρια και η ιατρική στέρηση.
Επιπλέον, οι ισραηλινές κατοχικές αρχές κρατούν ακόμη τα πτώματα 12 Παλαιστινίων που πέθαναν ενώ βρίσκονταν στη φυλακή, ένας από αυτούς υπήρξε κρατούμενος από το 1980. Αλλοι 700 κρατούμενοι είναι άρρωστοι, από τους οποίους 24 πάσχουν από καρκίνο διαφόρων βαθμών.
Ενας από αυτούς ήταν ο 62χρονος Παλαιστίνιος μαχητής Βαλίντ Ντάγκα (Walid Daqqa), ο οποίος πέθανε πέρσι, Κυριακή 7 Απρίλη, στο ισραηλινό νοσοκομείο Assaf Harofeh μετά από χρόνια σκόπιμης ιατρικής αμέλειας από η διοίκηση των ισραηλινών φυλακών. Ο Βαλίντ Ντάγκα συμπλήρωσε 38 χρόνια πίσω από τα κάγκελα των φυλακών του Ισραήλ, για την αντίστασή του στην ισραηλινή κατοχή.
Παρά τις διεθνείς και παλαιστινιακές εκκλήσεις για την απελευθέρωσή του εξαιτίας σοβαρής ιατρικής αμέλειας στη φυλακή, παρέμεινε κρατούμενος ως τον θάνατό του.
Ο 62χρονος Ντάγκα ήταν ένας από τους πιο γνωστούς παλιούς κρατούμενους του Ισραήλ. Εχει γράψει πολλά βιβλία, στη φυλακή, μεταξύ των οποίων και ένα παιδικό.
Ο Ντάγκα συνελήφθη στις 25 Μάρτη 1986, μαζί με μια ομάδα συντρόφων του, δηλαδή τον Ibrahim Abu Mukh, τον Rushdi Abu Mukh και τον Ibrahim Bayadsa, για την αντίστασή τους στην ισραηλινή κατοχή.
Οι κατοχικές αρχές εξέδωσαν σε βάρος του ποινή ισόβιας κάθειρξης, η οποία αργότερα ορίστηκε σε 37 χρόνια. Το 2018, του πρόσθεσαν δύο χρόνια στην ποινή του, αφού κατηγορήθηκε για απόπειρα εισαγωγής κινητών τηλεφώνων στη φυλακή.
Οι επανειλημμένες αιτήσεις του να απελευθερωθεί πρόωρα για λόγους υγείας παρέμειναν νεκρό γράμμα. Η απελευθέρωσή του προβλεπόταν για τον Μάρτη του 2025.
Ο Ντάγκα ήταν ένας από τους 19 Παλαιστίνιους που έχουν περάσει περισσότερα από 30 χρόνια στις ισραηλινές κατοχικές φυλακές και ένας από τους 23 Παλαιστίνιους που ήταν φυλακισμένοι πριν από τις Συμφωνίες του Όσλο.
Από την αρχή της στρατιωτικής κατοχής του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη (συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ) και στη Λωρίδα της Γάζας το 1967, περισσότεροι από 1.000.000 Παλαιστίνιοι έχουν απαχθεί και φυλακιστεί από το Ισραήλ κάτι που ισοδυναμεί με τουλάχιστον ένα μέλος κάθε παλαιστινιακής οικογένειας να έχει τεθεί σε κράτηση από το Ισραήλ για αντίσταση στην κατοχή. Το ποσοστό αυτό αντιπροσωπεύει το 20% του συνολικού παλαιστινιακού πληθυσμού και το 40% του παλαιστινιακού ανδρικού πληθυσμού. Περιλαμβάνει επίσης 10.000 γυναίκες που έχουν φυλακιστεί από το 1967.
Κατά παράβαση του άρθρου 49 της 4ης Συνθήκης της Γενεύης, οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι μεταφέρονται βίαια έξω από τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη σε 22 φυλακές εντός του Ισραήλ και στερούνται το δικαίωμα επισκεπτηρίου, κατάλληλης ιατρικής περίθαλψης ενώ υφίστανται συστηματικά βασανιστήρια τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά.
Επιπλέον, 8.000 παιδιά έχουν συλληφθεί από το 2000. Κάθε χρόνο, 700 με 1000 παιδιά Παλαιστινίων υφίστανται την αυθαίρετη ισραηλινή στρατιωτική κράτηση, τις ανακρίσεις χωρίς την παρουσία δικηγόρου ή μέλους της οικογένειας, βασανιστήρια, νυχτερινές εφόδους και συλλήψεις στα σπίτια τους, βάναυση μεταχείριση, λεκτική και σωματική κακοποίηση, σε ένα σύστημα όπου η κακομεταχείριση είναι ευρέως διαδεδομένη και θεσμοθετημένη. Για αυτούς τους νεαρούς κρατουμένους, λίγα δικαιώματα είναι εγγυημένα ακόμη και στα χαρτιά. Μετά την αποφυλάκιση, η εμπειρία της κράτησης συνεχίζει να διαμορφώνει και να σημαδεύει την πορεία των πρώην παιδιών – φυλακισμένων.
Το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα στον κόσμο στην οποία λειτουργεί στρατιωτικό δικαστήριο ανηλίκων αποκλειστικά για τα παιδιά των Παλαιστινίων ηλικίας έως 12 ετών.
Σε αναλογία 1 προς 5 από τις περιπτώσεις που καταγράφηκαν από τη Διεθνή Προστασία για τα Παιδιά, τα παιδιά των Παλαιστινίων, ηλικίας 12-17 ετών, που κρατούνται για ανάκριση από τον ισραηλινό στρατό κατοχής αναφέρεται ότι τέθηκαν σε απομόνωση.
