Ήταν μια εξουθενωτική εμπειρία ευρωπαϊκών προδιαγραφών και διαστάσεων. Τα τραγούδια που διαγωνίστηκαν απωθήσανε μετανάστες και πρόσφυγες, εξοντώσανε εργαζόμενους και άνεργους και αποδείξανε, ακόμα μια φορά, ότι επικράτησε η πραγματικότητα της Ευρώπης– φρούριο, που τίποτα δεν μπορεί να την προσβάλλει , ούτε καν αυτά τα τραγούδια.
Μια διαδικασία εξευρωπαϊσμού, που η Ελλάδα πάντα συμμετέχει στα ίσα, και δεν νομίζω, οι επιλήσμονες του πολιτισμού που τους έχουμε κληροδοτήσει εταίροι μας, να ξεχνάν κι αυτό, το πόση ανοσία έχουμε δείξει απέναντι στα τραγούδια της Γιουροβίζιον, ακόμα και στις δικές μας συμμετοχές.
Και έχεις και την Τατιάνα στα βαθιά μεσημέρια να εξηγεί πως, αν είχε πάρει κάποιο ιδιωτικό κανάλι τα δικαιώματα για το «διαμαντάκι», έτσι το λέει, της Γουροβίζιον, θα βγάζαμε λεφτά.
Θεέ μου γιατί δεν υπάρχουν ναρκωτικά για όλους, γιατί δεν έχουν επιβληθεί δια νόμου οι εκτρώσεις; Γιατί υπάρχει πάντα κάτι χειρότερο από μια «ψυχαγωγική» Τατιάνα, ή «κοινωνικοποιημένη» Τατιάνα;
Θεέ μου, γιατί ξεσπάς την οργή σου πάνω μας με Τατιάνες; Πως να τα βγάλουμε πέρα; Aπλοί άνθρωποι είμαστε, και εδώ μιλάμε για.. Τατιανομαχία.
[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/4pIc6-vO1l4″]
