Εσύ και κανένας άλλος. Εσύ και μόνο εσύ, μπορούσες να το πετύχεις αυτό:
Να αναδείξεις την Αριστερά, συνολικά, σε πρώτη δύναμη. Με 45%! Την Ριζοσπαστική Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ), την Κομμουνιστική (ΚΚΕ), την Αντικαπιταλιστική (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), την μαρξιστικολενινιστική Αριστερά (ΚΚΕ-μλ, μλ-ΚΚΕ) με ένα ποσοστό που δεν μπορούσε να ονειρευτεί και στα πιο παράτολμα ενύπνια της.
Βεβαίως δεν έκανες τους μισούς Έλληνες αριστερούς. Τους έπεισες όμως – με τον τρόπο σου – να εμπιστευτούν την Αριστερά. Ούτε έπαψαν οι εμφύλιες διαμάχες μέσα στην Αριστερά και ίσως ποτέ δεν θα κατασιγάσουν. Όμως…
…Όμως εσύ και μόνο εσύ μπορούσες να συνάξεις αυτόν τον ακροδεξιό εσμό στα ηγετικά κλιμάκια ενός κόμματος που το πάλαι ποτέ εθεωρείτο σοβαρο(φανές). Εσύ και ουδείς άλλος θα είχε συμμαζέψει γύρω του τόσους Βορίδηδες, τόσους Φαήλους, τόσους Χρύσανθους, τόσους Μουρούτηδες, τόσες Βούλτεψεις, τόσους Βαρτζόπουλους, τόσους Πλεύρηδες. Εσύ και ουδείς άλλος θα αναδείκνυε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο τον Άδώνιδα, στη θέση που κάποτε κατείχε o Παναγιώτης Κανελλόπουλος.
Ουδείς πλην εσού θα δεχόταν να νεκραναστήσει μιαν εποχή όπου οι Γερμανοί είχαν διορίσει Γκαουλάιτερ στην Ελλάδα. Τότε που κατακτητές έκαναν επιτάξεις κατοικιών. Η αφεντιά σου, σαν πρωθυπουργός, παρέδωσε την αστική ιδιοκτησία στους τραπεζίτες. Έσπρωξες αστούς, μικροαστούς και ακτήμονες να αναζητήσουν προστασία σε μια πολιτική αποκοτιά της ποικιλόχρωμης Αριστεράς.
Στο πολιτικό σου επιτύμβιο πρέπει να χαραχτεί η φράση «Η Αριστερά ευγνωμονούσα». Λέω το «πολιτικό επιτύμβιο», γιατί εύχομαι και ελπίζω το βιολογικό επιτύμβιο σου να αργήσει πολύ να χαραχτεί. Ο Θεός να κόβει χρόνια από τον Παπαμιμίκο και να σου χαρίζει ώρες. Δεν ξέρω αν η Ελλάδα σε χρειάζεται. Πάντως η Αριστερά σε χρειάζεται!
Θα στο πω έξω από τα δόντια: Αντώνη Σαμαρά, σε αγαπάμε!
