Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Βέλγος αγρότης μεγάλωσε το Βέλγιο κατά 2,29 μ. σε βάρος της Γαλλίας!

Δεν τον βόλευε η χάραξη των συνόρων -- η πέτρα που οριοθετούσε τα σύνορα εμπόδιζε τη διέλευση του τρακτέρ του

Η πέτρα που οριοθετούσε τα σύνορα ανάμεσα στη Γαλλία και το Βέλγιο, εδώ και δυο αιώνες, εμπόδιζε το πέρασμα του..

Η πέτρα που οριοθετούσε τα σύνορα ανάμεσα στη Γαλλία και το Βέλγιο, εδώ και δυο αιώνες, εμπόδιζε το πέρασμα του τρακτέρ ενός Βέλγου αγρότη στην περιοχή της βελγικής κοινότητας  Εχκελίν (Erquelinnes). Ο Βέλγος αγρότης δεν δίστασε να την μετακινήσει, προς την πλευρά της Γαλλίας, κατά 2,29 μέτρα, τοποθετώντας την πάνω σε ένα δέντρο. Με αυτό τον τρόπο «επανατοποθέτησε τον φράχτη της ιδιοκτησίας του μεγαλώνοντάς την, καταπατώντας γαλλικό έδαφος στο δάσος Μπουζινί (Bousignies), καταπατώντας την Συνθήκη του Κουρτρέ (1820). Μαζί με το χωράφι του μεγάλωσε βέβαια και το …Βέλγιο.

Η κίνηση αυτή που θα μπορούσε να προκαλέσει διεθνή αναταραχή, αντιμετωπίστηκε με χαμόγελα και από τις δύο πλευρές των συνόρων.

«Έκανε το Βέλγιο μεγαλύτερο και η Γαλλία μικρότερη, δεν είναι καλή ιδέα», δήλωσε ο Νταβίντ Λαβό (David Lavaux), δήμαρχος του βελγικού χωριού Erquelinnes, στο γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι TF1. Τέτοιες κινήσεις προκαλούν διαμάχες μεταξύ ιδιωτών γαιοκτημόνων, πόσο μάλλον ανάμεσα σε γειτονικά κράτη».

«Ήμουν χαρούμενος, η πόλη μου έγινε μεγαλύτερη», πρόσθεσε γελώντας ο Βέλγος δήμαρχος. Αλλά η Γαλλίδα δήμαρχος του Μπουζινί σιρ ροκ  (Bousignies-sur-Roc), η Ορελί Ουελονέκ (Aurélie Welonek)  διαφώνησε δηλώνοντας με χιούμορ στο La Voix du Nord: «Πρέπει να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε έναν νέο πόλεμο στα σύνορα».

Την μετακίνηση της πέτρας παρατήρησε και ανέφερε στις βελγικές αρχές ένας ντόπιος λάτρης της ιστορίας που συνηθίζει τους περιπάτους στο δάσος.

Τα σύνορα μεταξύ της Γαλλίας και του σημερινού Βελγίου εκτείνονται σε 620 χιλιόμετρα (390 μίλια). Οριοθετήθηκαν επίσημα με βάση την Συνθήκη του Κουρτρέ, που υπογράφηκε το 1820 μετά την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλώ πέντε χρόνια νωρίτερα. Η πέτρα χρονολογείται από το 1819, όταν ορίστηκαν για πρώτη φορά τα σύνορα.

Οι τοπικές βελγικές αρχές ζήτησαν από τον αγρότη να επιστρέψει την πέτρα στην αρχική της θέση.  Εάν αυτό δεν συμβεί, η υπόθεση θα μπορούσε να καταλήξει στο βελγικό υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο θα έπρεπε να καλέσει την γαλλο-βελγική συνοριακή επιτροπή, η οποία είναι αδρανής από το 1930.

 

Σχετικά θέματα

Απόψεις