Από τον «Ριζοσπάστη»
«Πάρε – δώσε» που πατά στη διαχρονική τους σύμπλευση σε δήμους και Περιφέρειες
Δύο βδομάδες πλέον πριν από τις τοπικές εκλογές της 8ης Οκτώβρη και ο χάρτης των υποψηφιοτήτων σε Περιφέρειες και δήμους έχει διαμορφωθεί. Μέχρι να φτάσουμε εδώ βέβαια, προηγήθηκε ένα ατέλειωτο κομπρεμί ανάμεσα στα επιτελεία των αστικών κομμάτων που κατέληξαν σε συμπράξεις στελεχών από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο με τέτοιον τρόπο που «χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα»…
Οι συμπράξεις αυτές δεν αφορούν μόνο τις «κορυφές», τους επικεφαλής δηλαδή των συνδυασμών, αλλά και την κινητικότητα υποψήφιων περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων. Τι είναι αυτό όμως που επιβεβαιώνεται από αυτές τις εξελίξεις; Οτι και με αυτόν τον τρόπο, συγκολλητική τους ουσία είναι η υπεράσπιση της κοινής αντιλαϊκής στρατηγικής, που κάνει …αόρατα τα «σύνορα» ανάμεσα στα αστικά κόμματα, με αποτέλεσμα ακόμα και υποψήφιοι του ενός στις πρόσφατες εθνικές εκλογές να εμφανίζονται τώρα στο ψηφοδέλτιο του άλλου, ή να στηρίζουν από κοινού τους ίδιους επικεφαλής σε δήμο ή Περιφέρεια! Τόσο …χαοτικές είναι οι μεταξύ τους διαφορές.
Ενδεικτικά:
– Από τα 16 ψηφοδέλτια των Περιφερειών με επικεφαλής υποψήφιο της ΝΔ, τα 4 τα στηρίζει και το ΠΑΣΟΚ, ενώ 1 το στηρίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ.
– Από τα 11 ψηφοδέλτια των Περιφερειών με επικεφαλής υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ, το 1 το στηρίζει και το ΠΑΣΟΚ.
– Από τα 9 ψηφοδέλτια των Περιφερειών με επικεφαλής υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ, τα 2 τα στηρίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ, 1 το στηρίζει η ΝΔ, ενώ 1 το στηρίζουν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ…
– Από τα 207 ψηφοδέλτια σε δήμους με επικεφαλής υποψήφιο της ΝΔ, τα 70 τα στηρίζουν και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ 55 τα στηρίζει το ΠΑΣΟΚ και 12 ο ΣΥΡΙΖΑ!
– Από τα 39 ψηφοδέλτια σε δήμους με επικεφαλής υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ, τα 28 τα στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, τα 7 η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μαζί, ενώ 2 η ΝΔ.
– Από τα 61 ψηφοδέλτια σε δήμους με επικεφαλής υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ, τα 48 τα στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, τα 39 ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ μαζί και 37 τα στηρίζει μόνη της η ΝΔ.
Αυτό όμως δεν προέκυψε μέσα σε μερικές μέρες ή βδομάδες.
Αντίθετα, είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής συμπόρευσης των αστικών κομμάτων μέσα στους φορείς και τα όργανα της Τοπικής Διοίκησης, μέσα στα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια εδώ και χρόνια.
Είναι το αποτέλεσμα της κοινής πορείας των παρατάξεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ σε Περιφέρειες και δήμους, που είτε από τα ίδια έδρανα των τοπικών αρχών είτε από τη θέση της αντιπολίτευσης ψήφιζαν και ενέκριναν από κοινού αντιλαϊκές και αντεργατικές ρυθμίσεις που ήταν η συνέχεια των επιλογών των εκάστοτε κυβερνήσεων.
Κι επειδή δεν ζούμε στη χώρα των λωτοφάγων, δεν ξεχνάμε ότι όλοι αυτοί από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ που τότε εμφανίζονταν ως …«αντίπαλοι» και σήμερα βρίσκονται στα ίδια ψηφοδέλτια, τα προηγούμενα χρόνια:
– Ψήφιζαν από κοινού τους αντιλαϊκούς προϋπολογισμούς, που καταρτίζονταν σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης. Δηλαδή, ψήφιζαν από κοινού την αύξηση της φορολόγησης των λαϊκών στρωμάτων, τους δημοσιονομικούς περιορισμούς που οδηγούσαν σε μείωση των δαπανών για υπηρεσίες προς τους δημότες, σε περικοπές προσωπικού και υποδομών Περιφερειών και δήμων, την υλοποίηση των μνημονιακών ρυθμίσεων που προέβλεπαν μειώσεις μισθών και απολύσεις για τους εργαζόμενους.
– Ψήφιζαν από κοινού τα Τεχνικά Προγράμματα που ουσιαστικά έδιναν προτεραιότητα σε έργα που έχουν ανάγκη οι επιχειρηματικοί όμιλοι και άφηναν στην άκρη κρίσιμα έργα ζωτικής σημασίας για την προστασία του λαού, όπως αντιπλημμυρικά, αποχετευτικά, αντιπυρικής προστασίας, αντισεισμικής θωράκισης των σχολείων και των δημόσιων κτιρίων. Ηταν Τεχνικά Προγράμματα προσαρμοσμένα στο να στηρίξουν με διάφορες τοπικές παρεμβάσεις τα «Αναπτυξιακά Προγράμματα» των κυβερνήσεων που «άνοιγαν» τον δρόμο για νέα πεδία κερδοφορίας των ομίλων, όπως τα έργα ΑΠΕ ή οι επενδύσεις στον Τουρισμό.
– Ψήφιζαν από κοινού και υλοποιούσαν τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για χρέη νοικοκυριών προς τους δήμους, κάτι που θεσπίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ και ισχύει μέχρι και σήμερα. Και χαρακτήριζαν ευκαιρία αυτήν την εξέλιξη μιας και θα έμπαιναν χρήματα στα ταμεία τους από ανθρώπους που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Οπως χαρακτήριζαν ευκαιρία το να εισπράττεται το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ από τους δήμους, αφού και πάλι θα έβρισκαν πόρους εξαιτίας των τεράστιων περικοπών της κρατικής χρηματοδότησης. Κάτι για το οποίο κανείς από αυτούς δεν αντέδρασε και δεν έχει αντιδράσει παρά μόνο στα λόγια…
– Ψήφιζαν – και μάλιστα ήταν πρωτοπόροι – την υλοποίηση της μερικής απασχόλησης και των «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων, μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε πειραματόζωα πάνω στους οποίους δοκιμάζονταν μοντέλα εργασιακών σχέσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Τοπική Διοίκηση δεν υπάρχει σχέση εργασίας που να μην έχει βρει εφαρμογή, με αποτέλεσμα σήμερα, δίπλα στους 70.000 μόνιμους υπαλλήλους που έχουν απομείνει να υπάρχουν άλλοι 70.000 με «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις. Μία εργασιακή επισφάλεια που έχει φέρει εργασιακή αβεβαιότητα, φόβο, εντατικοποίηση, ατυχήματα και θανάτους.
– Ψήφισαν και συμφώνησαν με τα νέα «αναπτυξιακά» εργαλεία με τη μορφή των Ανωνύμων Εταιρειών (Αναπτυξιακοί Οργανισμοί). Με αυτές τις εταιρείες δημιουργείται ένα νέο επιχειρηματικό εργαλείο με μπροστάρηδες δήμους και Περιφέρειες, παίρνουν μέρος περισσότεροι «θεσμικοί παίχτες» και παράγοντες «στο τραπέζι που στρώνεται», ενσωματώνονται πιο εύκολα σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα τοπικές πολιτικές – οικονομικές επιδιώξεις, μπορούν να αξιοποιούνται συγκεντρωμένα τοπικοί πόροι, γη, υποδομές που βολιδοσκοπεί το κεφάλαιο και συγκεντρώνονται διαθέσιμα κονδύλια στις επιδιώξεις του. Ετσι, διευκολύνονται η επιχειρηματική δράση γύρω από τοπικούς πόρους, η διαχείριση των απορριμμάτων με βάση τις επιλογές των επιχειρηματικών ομίλων, η προώθηση των ΑΠΕ με βάση τις νέες χρήσεις γης, η επιχειρηματική αξιοποίηση δημόσιων και δημοτικών εκτάσεων, δασών, ακτών, άλλων υποδομών κ.λπ.
– Ψήφισαν και υλοποίησαν το θεσμικό πλαίσιο για την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών στους δήμους με αιχμή τις ανταποδοτικές υπηρεσίες – καθαριότητα, ηλεκτροφωτισμός, πράσινο κ.λπ. – που προϋποθέτει τη φτηνή εργατική δύναμη και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, την επιδείνωση των όρων υγείας και ασφάλειας και την αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων», που και σήμερα χαρακτηρίζουν τις υπηρεσίες καθαριότητας. Και βέβαια, στο τέλος αυτής της διαδρομής έρχεται ακόμα μεγαλύτερη αύξηση των ανταποδοτικών τελών, όταν πια οι ιδιώτες θα εδραιώνονται στις αντίστοιχες υπηρεσίες.
Το βράδυ των εκλογών θα δούμε πάλι στους τηλεοπτικούς δέκτες τον χάρτη της χώρας βαμμένο με διάφορα χρώματα. Η αλήθεια είναι ότι κάτω από το μπλε, το ροζ ή το πράσινο χρώμα που θα δούμε, αυτό που θα υπάρχει την επόμενη μέρα, είναι η συνέχιση της σύμπλευσης των παρατάξεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Γιατί σε όλα αυτά, σε Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση, δηλαδή, στα κρίσιμα ζητήματα, υπάρχουν εμβληματικές ταυτίσεις των δημοτικών και περιφερειακών αρχών που ανήκουν στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, στον ΣΥΡΙΖΑ ή σε δήθεν «ανεξάρτητους». Αυτές οι δυνάμεις είναι εξαρτημένες από τα «θέλω» των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, από τις δεσμεύσεις τους απέναντι στις «δημοσιονομικές αντοχές».
Απέναντι σε μια Τοπική Διοίκηση που ως μηχανισμός του αντιλαϊκού αστικού κράτους προωθεί την πολιτική σε βάρος του, ο εργαζόμενος λαός έχει ανάγκη από εκλεγμένους που αμφισβητούν τη στρατηγική του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων. Γιατί αυτό που κρίνεται στις 8 Οκτώβρη είναι εάν ο λαός θα έχει εκλεγμένους που συμφωνούν με την αντιλαϊκή πολιτική και την εφαρμόζουν, οπότε θα παραμένει εκτεθειμένος σε όλο και μεγαλύτερους κινδύνους, ή εάν θα έχει περισσότερους εκλεγμένους κομμουνιστές και αγωνιστές με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», για να μεγιστοποιεί την πίεση, για να πραγματοποιούνται τέτοια αναγκαία έργα και ταυτόχρονα μέσα από αυτόν τον αγώνα να αποκτά και περισσότερη δύναμη για να οργανώσει την αντεπίθεση παντού.