Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Tην επανεθνικοποίηση των σιδηροδρόμων υπερψήφισε το βρετανικό κοινοβούλιο

Νόμο για την επανεθνικοποίηση του σιδηροδρόμου ενέκρινε το κοινοβούλιο της Βρετανίας έπειτα από ψηφοφορία με την οποία απορρίφθηκε με μικρή..

Νόμο για την επανεθνικοποίηση του σιδηροδρόμου ενέκρινε το κοινοβούλιο της Βρετανίας έπειτα από ψηφοφορία με την οποία απορρίφθηκε με μικρή πλειοψηφία τροπολογία της συντηρητικής αντιπολίτευσης. Ο νόμος πρέπει να επικυρωθεί στη συνέχεια από τον βασιλιά.

Βάσει της νομοθετικής μεταρρύθμισης, οι ιδιώτες διαχειριστές θα υπαχθούν στον έλεγχο του κράτους μετά την λήξη των συμβολαίων τους, ή νωρίτερα σε περίπτωση κακοδιαχείρισης, και θα συγκεντρωθούν σε νέο οργανισμό με την ονομασία Great British Railways. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, αυτό θα επιτρέψει την αποφυγή καταβολής αποζημιώσεων στους ιδιώτες διαχειριστές τα συμβόλαια των οποίων θα λήξουν από σήμερα και μέχρι το 2027.

Τα δύο τρίτα των Βρετανών υποστηρίζουν το σχέδιο επανεθνικοποίησης των σιδηροδρόμων. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Yougov στις αρχές του Σεπτεμβρίου, το 77% θεωρεί ότι τα εισιτήρια είναι υπερβολικά ακριβά και το 51% παραπονιέται για καθυστερήσεις. Ομως το 50% εκτιμά την ποιότητα των σιδηροδρομικών υπηρεσιών και το 64% είναι ικανοποιημένο από το εύρος των προορισμών.

Η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των σιδηροδρόμων τοποθετείται στα μέσα της δεκαετίας του 1990 επί πρωθυπουργίας του Τζον Μέιτζορ. Ομως έκτοτε το σιδηροδρομικό δίκτυο επέστρεψε στον δημόσιο τομέα με διαχειριστή την εταιρεία Network Rail.

Τα αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης των βρετανικών σιδηροδρόμων δεν άργησαν να φανούν, με αυξήσεις στην τιμή των εισιτηρίων που έγιναν τα ακριβότερα στον πλανήτη, περικοπές δρομολογίων, κενά στην ασφάλεια. Υπολογίζεται ότι τον τελευταίο χρόνο πριν την ιδιωτικοποίησή τους, το κόστος των Βρετανικών Σιδηροδρόμων ήταν 431 εκατομμύρια λίρες, ενώ μία δεκαετία μετά, το 2006, το κόστος είχε ανέλθει στα 6 δισεκατομμύρια λίρες, σύμφωνα με μελέτη της ASLEF, της Ενωσης Εργοδηγών.
Αλλά αυτό είναι μάλλον το λιγότερο… Διότι, προκειμένου οι εταιρείες να θησαυρίζουν θυσιαζόταν η ανθρώπινη ζωή. Στον ιδιωτικοποιημένο σιδηρόδρομο το 1997 και το 1999 συνέβησαν δύο εκτροχιασμοί τρένων υψηλής ταχύτητας. Στο πρώτο οι νεκροί ήταν 7 και στο δεύτερο οι νεκροί ήταν 31. 
Είναι χαρακτηριστικό ότι η μελέτη «Transport for Quality of Life» που δημοσίευσε το 2012 η εφημερίδα «Γκάρντιαν», αναφέρει ότι 1,2 δισ. λίρες χάνονται κάθε χρόνο από τα κρατικά ταμεία, εξαιτίας της ιδιωτικοποίησης και του τεμαχισμού των βρετανικών σιδηροδρόμων, χρήματα τα οποία θα μπορούσαν να επιφέρουν μειώσεις στα εισιτήρια κατά 18%. Επίσης, το υψηλό κόστος διαχείρισης των τρένων από τους ιδιώτες, και η απουσία λογοδοσίας, κοστίζει στους επιβάτες γύρω στα 4 δισ. λίρες ετησίως, ποσό που αντανακλάται στο υψηλό κόστος μεταφοράς.
Το 2013, δε, ξέσπασε ένα ακόμη σκάνδαλο στο Λονδίνο όταν αποκαλύφθηκε ότι τα χρήματα των κρατικών επιδοτήσεων κατέληγαν, μεταξύ άλλων σε υψηλόβαθμα στελέχη ιδιωτικών εταιρειών που προσέφεραν στους εαυτούς τους ετήσια μπόνους εκατομμυρίων βρετανικών λιρών.

Τέσσερις διαχειριστές στους 14 στην Αγγλία έχουν επιστρέψει στον έλεγχο του κράτους τα τελευταία χρόνια εξαιτίας των κακών τους επιδόσεων. Αλλά, η ιδέα για τους τέσσερις αυτούς ήταν να υπαχθούν προσωρινά στον κρατικό έλεγχο και στη συνέχεια να επιστρέψουν στον ιδιωτικό τομέα. Οι βασικοί διαχειριστές στη Σκωτία και την Ουαλία έχουν επίσης πρόσφατα επιστρέψει στον δημόσιο τομέα.

Το συνδικάτο των σιδηροδρομικών TSSA βλέπει στην ψήφιση του νόμου «μία ιστορική στιγμή που ανοίγει τον δρόμο για την επιστροφή των σιδηροδρόμων μας στον δημόσιο τομέα, εκεί όπου ανήκουν, ως βασική υπηρεσία».

Στους βρετανικούς σιδηρόδρομους τα τελευταία χρόνια έγιναν πολλές απεργίες. Το 2022 πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων 30 χρόνων υπό το βάρος της κρίσης της αγοραστικής δύναμης που προκάλεσε ο υψηλός πληθωρισμός.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ, AFP

Απόψεις