Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

9 Οκτώβρη-teoria del foco

Η βελόνα του ραδιοφώνου τρεμόπαιξε. Το πρόγραμμα του ραδιοφώνου διεκόπη απότομα. Η λυχνία των FM/AM έσβησε. Η φωνή του δημοσιογράφου..

Η βελόνα του ραδιοφώνου τρεμόπαιξε. Το πρόγραμμα του ραδιοφώνου διεκόπη απότομα. Η λυχνία των FM/AM έσβησε. Η φωνή του δημοσιογράφου Παστόρ Αγκιλάρ, έτρεμε. Σαν να είχε μπροστά του φάντασμα.

Δ: Ώστε είσαι ΕΔΩ. ΤΩΡΑ!

΄΄Για πάντα. Μέχρι τη Νίκη.΄΄

Δ: Δεν υπάρχει Νίκη. Ο συσχετισμός δύναμης, οι υποκειμενικές συνθήκες δεν…

΄΄Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να υπάρξουν οι υποκειμενικές συνθήκες για την επανάσταση. Η εστία της εξέγερσης μπορεί να τις δημιουργήσει.΄΄

Δ: Αυτή η θέση, η θεωρία της φωτιάς, ο φοκισμός, γέννησε αντάρτικα ανυπόμονα, τυχοδιωκτικά, ξεκομμένα από τον κόσμο. Εσένα θεωρούν υπεύθυνο για αυτό που είπες…

΄΄Το πεδίο της ένοπλης πάλης δεν μπορεί να μετατραπεί απλώς σε έσχατο καταφύγιο των διωκόμενων. Η επανάσταση που δεν εμβαθύνει απλώς οπισθοδρομεί . Η λαϊκή υποστήριξη είναι όρος sine qua non για τον αντάρτη…΄΄

Δ: Πάρα ταύτα, ο κόσμος έχει μουδιάσει. Ίσως περιμένει πάλι μια επανάσταση…

΄΄Η επανάσταση δεν είναι ώριμο φρούτο να πέσει. Πρέπει εσύ να κουνήσεις το δέντρο.΄΄

Δ: Και πάλι, ίσως περιμένουν κάποιον σαν εσένα. Για κάποιους είσαι ένας Άγιος. Ένας Χριστός. Φαντάζονται την εικόνα σου με φωτοστέφανο. Φαντάζονται ότι θα γυρίσεις.

΄΄Δεν είμαι Χριστός ούτε φιλάνθρωπος. Θα αγωνιζόμουν με όποιο όπλο είχα στη διάθεσή μου αντί να αφήσω να με καρφώσουν σε έναν Σταυρό.΄΄

Δ: Δεν ξέρω…Έχει περάσει η εποχή μας. Σήμερα τα αφεντικά είναι πανίσχυρα. Οι αγωνιστές είναι ανίκανοι να…

΄΄Οι αγωνιστές είναι ικανοί να φτιάχνουν μονάδες που τις τρώει το σκοτάδι του κελιού χωρίς να λένε λέξη. Είναι το ίδιο ικανοί να φτιάξουν μονάδες για να καταλάβουν εξ εφόδου ένα άντρο μυδραλιοβόλων.΄΄

Δ: Μα, τι περιμένεις; Να ανέβει ο λαός στο βουνό; Αυτό λέει η θεωρία;

΄΄ Η επανάστασή μας κατέστρεψε τις θεωρίες του σαλονιού. Πρέπει να γίνουν εξεγέρσεις αγροτικές, αγώνες στην ύπαιθρο και το βουνό αλλά κυρίως να μεταφερθεί η εξέγερση στις πόλεις.΄΄

Δ: Ναι, αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο κόσμος δηλαδή, άλλαξε. Ίσως και η θεωρία πρέπει να αλλάξει. Τουλάχιστον να τεθεί υπό συζήτηση…

΄΄Υπάρχουν αλήθειες τόσο προφανείς που δεν ωφελεί να τις συζητά κανείς. Πρέπει να είσαι μαρξιστής με την ίδια φυσικότητα που είσαι υπέρ του Νεύτωνα στη φυσική ή υπέρ του Παστέρ στη βιολογία…΄΄

Δ: Δεν πρέπει να προάγουμε τη βία. Εμείς θέλουμε ειρήνη για να…

΄΄ Ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ εκμεταλλευομένων και εκμεταλλευτών, μεταξύ καταπιεζόμενων και καταπιεστών, δεν μπορεί να υπάρξει.΄΄

Δ: Μιλάς για πόλεμο;

΄΄ Όχι απλώς πόλεμο. Πρέπει να φτάσουμε τον πόλεμο μέχρι εκεί που θα τον φτάσει ο εχθρός:στο σπίτι του, στους τόπους ψυχαγωγίας του, να τον κάνουμε ολοκληρωτικό. Να μην του αφήσουμε ούτε ένα λεπτό ησυχίας. Ούτε ένα λεπτό γαλήνης. Να επιτιθέμεθα όπου κι αν βρίσκεται.΄΄

Δ: Η αδικία, η επίθεση που δεχόμαστε μας έχει κλείσει στον εαυτό μας…

΄΄Ας είμαστε ικανοί να νιώθουμε, όσο πιο βαθιά γίνεται, οποιαδήποτε αδικία διαπράττεται έναντι οποιουδήποτε, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Είναι η πιο όμορφη αρετή του επαναστάτη. Αυτό που μας ενώνει. Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, είσαι σύμμαχός μου.΄΄

Δ: Και έστω, μετά από όλα αυτά, η Κούβα; Τι κατάφερε η Κούβα;

΄΄Τίποτα άλλο από το να δώσει το τρομακτικό παράδειγμα ενός λαού που είναι έτοιμος να θυσιαστεί ώστε οι στάχτες του να γίνουν το θεμέλιο για τη νέα κοινωνία.΄΄

Δ: Κι όσο για σένα;

΄΄Καλύτερα να πεθάνεις σε ένα ξένο ακρογιάλι με το όπλο στο χέρι παρά στο νεκροκρέβατό σου. Ας καλωσορίζουμε τον θάνατο, εφ΄όσον η πολεμική μας ιαχή έφτασε σε ένα δεκτικό αυτί. Δε με νοιάζει αν πέσω, φτάνει κάποιος άλλος να σηκώσει το όπλο μου.΄΄

Δ: Εύκολα το λέει αυτό ένας ήρωας απελευθερωτής…

΄΄Δεν είμαι απελευθερωτής. Δεν υπάρχουν απελευθερωτές. Οι άνθρωποι απελευθερώνουν τους εαυτούς τους.΄΄

Ξαφνικά η φωνή του δημοσιογράφου τρεμόσβησε. Όπως και η φιγούρα που στεκόταν απέναντί του κι απαντούσε.

Δ: Adios;

΄΄Ηasta la victoria siempre!΄΄

Η συνέντευξη αυτή έγινε στ΄άστρα. Για λογαριασμό του Ράδιο Ρεμπέλδε. Με πολύ παλιά μηχανήματα. Οι ανταποκριτές του ημεροδρόμου δε φέρουν ευθύνη για πιθανά λάθη στην απομαγνητοφώνηση. Η απόσταση ήταν μεγάλη. Ο Commandante ήταν μακριά, δεν ξέραμε καν που ακριβώς ήταν.

Όπου κι αν είναι όμως, τον νιώθουμε τόσο κοντά.

Γιατί ό,τι κι αν γίνει,

ΕΔΩ θα μείνει για πάντα,

το ζεστό το πέρασμά σου,

φωτιά που ανάβει η ματιά σου,

Commandante Che Guevara…

.

Δεν θα ξαναγεννηθεί Commandante Che. Όπως δεν θα ξαναγεννηθεί Καπετάνιος Άρης. Θα γεννηθούν,όμως, μυριάδες που θα πάρουν τη θέση τους.

Η καθαγιασμένη εικόνα του Che και του Άρη, η φιγούρα τους στολισμένη με φωτοστέφανο στη συνείδηση των λαών, η ανελέητη εσωτερική τους πίεση για τελειότητα, ο συνδυασμός της στρατιωτικής ιδιοφυίας και της τεχνοκρατικής γνώσης της πολιτικής οικονομίας, η ανείπωτη ποσότητα και η αγωνιστική τους ποιότητα, μας γεννάνε έναν συναισθηματισμό που θολώνει. Που κάνει τα πράγματα συνθετότερα από ότι είναι.

Γιατί τα πράγματα είναι απλά.

Πάνω και πέρα από όλα, ήταν κομμουνιστές.

Πάνω και πέρα από όλα, ήταν νέου τύπου άνθρωποι.

Πάνω και πέρα από όλα, ήταν και είναι η αταλάντευτη πυξίδα που μας εμπνέει και μας οδηγεί.

Αν και τα πράγματα είναι πιο απλά, ακόμα κι από αυτό.

Γιατί πάνω και πέρα από όλα, ο Che όπως και ο Άρης, μας θυμίζουν αυτό που ξέρουμε ήδη από τον Σπάρτακο, αλλά καμιά φορά το ξεχνάμε:

Η ανθρωπότητα βρίσκει στον αγώνα κατά της αδικίας,

ένα σκαλοπάτι που την εξυψώνει,

που την κάνει καλύτερη,

που την κάνει πιο ανθρώπινη.

Γιατί τελικά τα πράγματα είναι όσο πιο απλά γίνονται:

Μη σας πουν καμιά χαζομάρα ότι ο Che και ο Άρης πέθαναν.

Μη σας πουν καμία, άλλου τύπου χαζομάρα, ότι έχουν συναντηθεί και τα πίνουν στον παράδεισο.

Ο Commandante και ο Καπετάνιος ζουν.

Είναι εδώ.

Και οργανώνουν μαζί αντάρτικο.

Ετοιμαστείτε λοιπόν!

Venceremos!

ΥΓ. Λένε οι Βολιβιάνοι ιθαγενείς, ότι κάθε 9 Οκτωβρίου, αν στραφείς προς το Λα Ιγέρα και κοιτάξεις τον ουρανό, θα δεις 9 αστέρια να φεγγοβολούν περισσότερο από τα άλλα.

9 αστέρια όσες και οι σφαίρες στο στήθος του Τσε.

Γιατί πιστεύουν, ειδικά στο Βαγιεγκράντε, πως για κάθε τρύπα που ανοίγουν στο σώμα ενός αγωνιστή, το σύμπαν εκδικείται ανοίγοντας μια τρύπα στο σκοτεινό σεντόνι του ουρανού.

Και αρχίζει να ρέει το φως που είναι φυλακισμένο πίσω από το σκοτάδι.

Μέχρι να καταβροχθίσει όλο το σκοτάδι.

Από αυτές τις μικρές τρύπες, φτιάχνονται, λέει, τα άστρα.

Σαν αυτό που φόραγε ο Commandante στο κεφάλι…

[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/dr_g23qi9hg”]

Απόψεις