Τον Νοέμβριο του 1946, ξεκίνησε στη Νυρεμβέργη η δίκη εναντίων είκοσι τριών φασιστών γιατρών, οι οποίοι μέσω μιας δημιουργικής και ευφάνταστης ερμηνείας της ιατρική επιστήμης και έρευνας, ενέχονταν σε πειράματα που γινόταν με φυλετικο-βιολογικά κριτήρια, σε βάρος κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Έτσι κι αλλιώς οι κρατούμενοι που συμμετείχαν ήταν έγκλειστοι και δεν είχαν καμία δυνατότητα να αρνηθούν…
Επρόκειτο για μία από τις μικρότερες δίκες που ακολούθησαν την αρχική μεγάλη δίκη των ηγετών του Γ΄ Ράιχ, γνωστή και ως United States of America v Karl Brandt. Κατηγορούμενοι για διεξαγωγή ιατρικών πειραμάτων σε αιχμαλώτους πολέμου κατά τη διάρκεια των οποίων οι κατηγορούμενοι διέπραξαν φόνους, κτηνωδίες, ωμότητες, βασανιστήρια, φρικαλεότητες και άλλες απάνθρωπες πράξεις, ήταν ο Karl Brandt, προσωπικός γιατρός του Χίτλερ και επικεφαλής του «Κεντρικού Συμβουλίου Έρευνας» της φασιστικής Γερμανίας, καθώς και συνάδελφοι του για τους οποίους υπήρχαν μαρτυρίες ότι ενέχονταν σε ιατρικά πειράματα, έχοντας υποβάλλει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε κάθε είδους βαρβαρότητες στο όνομα της ιατρικής επιστήμης. (UNITED STATES OF AMERICA V. KARL BRANDT ET AL. (CASE I) NOVEMBER 21, 1946-AUGUST 20, 1947 https://www.archives.gov/files/research/captured-german-records/microfilm/m887.pdf)
Στην πορεία της ακροαματικής διαδικασίας, προέκυψαν εφιαλτικά στοιχεία για τις ευφάνταστες μεθόδους διεξαγωγής ιατρικών ερευνών πάνω σε ανθρώπους όπως αυτές που συντελέστηκαν στο στρατοπέδου συγκεντρώσεως στο Ravensbruck της Γερμανίας όπου γιατροί δημιουργούσαν πληγές στα πόδια των κρατουμένων, τα οποία στη συνέχεια μολύνανε με γυαλί, πριονίδι και ξύλο, προκειμένου να ελέγξουν την αποτελεσματικότητα των σουλφοναμιδικών φαρμάκων στην επούλουση ή απέκοπταν τα άκρα (χέρια ή πόδια) ζωντανών αιχμαλώτων, τα απέστελναν σε νοσοκομεία της πρώτης γραμμής του πολέμου, με την κατάλληλη συντήρηση, για να μεταμοσχευθούν σε στρατιώτες που ακρωτηριάσθηκαν στον πόλεμο.
Στο Dachau, όπου έγιναν πειράματα για την αντοχή του ανθρώπινου οργανισμού σε συνθήκες υποθερμίας, σε συνθήκες αποσυμπίεσης αεροσκαφών με συνεχή αυξομείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης, καθώς και για τη δυνατότητα επιβίωσης με τη χρήση μόνον θαλάσσιου νερού. Το πείραμα συνίστατο στο να μην τρώνε και να μην πίνουν τα θύματα τίποτε άλλο εκτός από θαλασσινό νερό. Στα στρατόπεδα του Buchenwald, του Natzweiler, του Neuengamme που έγιναν πολλοί και διαφορετικοί πειραματικοί για μολυσματικές ασθένειες, δοκιμές για αποτελεσματικότερες μεθόδους στείρωσης ανεπιθύμητων πληθυσμιακών ομάδων, δοκιμές εμφύτευσης οστικών μοσχευμάτων, μελέτες για την αναγέννηση οστών, μυών και νεύρων, ανάπτυξη αντιδότων σε χημικά όπλα, και τέλος, υπήρχε συνεχής πειραματισμός για την αποτελεσματικότερη δυνατή μέθοδο ομαδικής εξόντωσης: Εβραιών, Τσιγγανών, Κομμουνιστών, ατόμων με νοητική υστέρηση και όλων όσων απειλούσαν την υγεία των αρίων γονιδίων. (Harvard: U.S.A. v. Karl Brandt et al.: The Doctors’ Trial https://nuremberg.law.harvard.edu/nmt_1_intro)
Μια ελάχιστη αλλά ουσιαστική λεπτομέρεια που δεν πρέπει να μας διαφύγει γιατί θα μας χρειαστεί: Οι γιατροί του Ράιχ δικάστηκαν από το Στρατοδικείο των Η.Π.Α. και όχι από το Διεθνές Δικαστήριο.
Όλα αυτά συνέβησαν σε μια εποχή όπου τα πειράματα σε ανθρώπους ήταν ευρύτατα διαδεδομένα καθώς υπάρχει ακόμα ανυπαρξία διεθνώς αποδεκτών κανόνων και απουσία θεσμικού πλαισίου για την προστασία των υποκειμένων. Αυτή την ανυπαρξία διεθνών κανόνων σχετικών με τα ιατρικά πειράματα σε ανθρώπους επικαλέστηκαν ως δικαιολογία οι φασιστές γιατροί κατά την απολογία τους. Θεωρούσαν ότι υπηρετούν κάποιον ανώτερο σκοπό, (μην αμελούμε πως υπήρχαν οικογένειες οι οποίες πρόθυµα παρέδωσαν τα ανάπηρα παιδιά τους σε γιατρούς για να συµµετάσχουν σε πειράµατα που οδήγησαν στον θάνατο τους) και ισχυρίσθηκαν ότι υπήρξαν τέτοια προηγούμενα και σε άλλες χώρες δίχως νομικές επιπτώσεις.
Όπως ας πούμε τα βάρβαρα ιατρικά πειράματα που διεξήγαγε στις αρχές του 1900 ο καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ Richard Strong σε κρατούμενους σε φυλακές στις Φιλιππίνες αναζητώντας το αποτελεσματικότερο εμβόλιο για τη χολέρα ή η χρήση μικροβίων για τη δημιουργία εμβολίων που πραγματοποιήθηκαν σε κρατούμενους σε φυλακές του Illinois των ΗΠΑ ή αυτά που διεξήγαγε το 1932 το Ινστιτούτο Tuskegee και η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας (Public Health Service), τα οποία θα μελετούσαν την εξέλιξη της σύφιλης σε άπορους, αναλφάβητους και ανυποψίαστους Αφροαμερικάνους της Αλαμπάμα. Τους δελέασαν με τσάμπα φαγητό και δωρεάν ιατρικές εξετάσεις… Ήθελαν οι Αμερικανοί επιστήμονες να μελετήσουν πάνω τους την εξέλιξη της ασθένειας σε όλα της τα στάδια έως τον θάνατο! (Washington post: You’ve got bad blood’: The horror of the Tuskegee syphilis experiment https://www.washingtonpost.com/news/retropolis/wp/2017/05/16/youve-got-bad-blood-the-horror-of-the-tuskegee-syphilis-experiment/)
Μήπως όμως παρατηρώντας την φυσική εξέλιξη της σύφιλης, και ακολουθώντας τα άπορα και μαύρα υποκείμενα τα οποία προφανώς αποτελούσαν ένα λογικό σχεδιασμό ιατρικής δοκιμής ώστε οι γιατροί που εργάστηκαν στο πείραμα να εφεύρουν και να δοκιμάσουν νέες θεραπείες, θα έσωζαν λευκούς, εύρωστους και χρήσιμους ανθρώπους;
Εντούτοις η υποκρισία του Αμερικανικού Στρατοδικείου που δίκασε τους Γερμανούς γιατρούς περίσσευε διότι και στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο πειράματα, κατά το πλείστον πραγματοποιούταν σε δημόσια νοσοκομεία, σε φυλακές, πάνω σε φτωχούς, παιδιά, ιερόδουλες, ηλικιωμένους, περιθωριακούς, ορφανά γενικά σε ανθρώπους μη προνομιούχους, άπορους, ευάλωτους, και αναλώσιμους! Στην Βρετανία λόγου χάρη γιατροί πειραματίζονται πάνω σε αντιρρησίες συνείδησης προχωρώντας σε ενέσιμες εγχύσεις επικίνδυνων παθογόνων μικροβίων, τις πτήσεις σε μεγάλα ύψη και τη στέρηση τροφής και νερού…
Η σχέση της επιστήμης με το κακό δε θα μπορούσε όμως να είναι πιο σκοτεινή από αυτή στην Ιαπωνική Μονάδα βιολογικής και χημικής στρατιωτικής έρευνας 731. Στην μονάδα, που ήταν εγκατεστημένη στη Μαντζουρία, περισσότεροι από 10000 αιχμάλωτοι από την Κίνα, τη Ρωσία, την Κορέα ακόμα και από τις ΗΠΑ, άνδρες, γυναίκες και παιδιά βρήκαν βασανιστικό θάνατο κατά τη διάρκεια ιατρικών πειραμάτων. Η ηλικιακή γκάμα των θυμάτων ξεκινούσε με βρέφη τριών μηνών…
Υπεύθυνος αυτών των πειραματισμών, και επικεφαλής της Μονάδας 731 ήταν ο Dr. Shiro Ishii. Τα θύματα του ανείπωτου αυτού εγκλήματος, που τα αποκαλούσαν «κούτσουρα» μολύνθηκαν με χημικά και βιολογικά όπλα, ραδιενεργό ακτινοβολία, με βουβωνική πανώλη, χολέρα, γάγγραινα, τύφο, φυματίωση, σύφιλη, γονόρροια, ευλογιά, υποβλήθηκαν σε εγχειρήσεις και ακρωτηριασμούς χωρίς να χορηγηθεί αναισθησία, υπέστησαν στέρηση τροφής και νερού, ενδαγγειακούς εμβολισμούς με αέρα η εμβολιασμούς με αίμα ζώων ή με θαλασσινό νερό, εγκαύματα, έκθεση σε θαλάμους υψηλής πίεσης, επανασύνδεση μερών του σώματος με «νέους» τρόπους, για παράδειγμα, το στομάχι θα αφαιρούνταν χειρουργικά και στη συνέχεια ο οισοφάγος συνδεόταν απευθείας στα έντερα, και πολλά άλλα…
Ωστόσο την ώρα που στην Γερμάνια διεξαγόταν με πρωτοβουλία του Αμερικανικού Στρατού η δική των γιατρών του Ράιχ, ο ίδιος αυτός στρατός προχωρούσε σε μια άνευ προηγουμένου συγκάλυψη!
Συγκεκριμένα, κατόπιν μυστικής απόφασης του αναπόδραστα θαμπωμένου από τα αποτελέσματα των Ιαπωνικών ιατρικών πειραμάτων Αμερικανού στρατηγού Douglas MacArthur, το 1946, στον Dr. Shiro Ishii και στην επιστημονική ιατρική ομάδα του, δόθηκε ασυλία υπό τον όρο ότι θα παρέδιδαν τους φακέλους με τα αποτελέσματα των πειραμάτων και ιδιαίτερα όσων αφορούσαν την ανάπτυξη βιολογικών και χημικών όπλων στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.(Unit 731 https://www.atomicheritage.org/history/unit-731)
Ένα πρόσθετο στοιχείο που αναδύεται και πιθανώς συμπληρώνει την εικόνα είναι αυτό το οποίο μπορεί να μας κάνει να υποθέσουμε ότι τα βάρβαρα πειράματα του Shiro Ishi οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στην ρηχότητα του κακού ηθικού χαρακτήρα του επιστήμονα, όμως έδωσαν επιστημονικά αξιόπιστα δεδομένα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σωστά από την φιλελεύθερη κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Άλλωστε δεν μπορεί να προκληθεί περαιτέρω βλάβη σε αυτούς που πέθαναν…
Άλλος ένας σαδιστής γιατρός που πολύ αγάπησε ο αμερικανικός στρατός τον οποίον δεν τον έστειλε στην «Δική των Γιατρών» αλλά του προσέφερε ένα λαμπρό αμερικανικό μέλλον ήταν και ο Hubertus Strughold, ο υπεύθυνος της «αεροπορικής ιατρικής» και Αρχηγός Ιατρικών Υπηρεσιών της Λουφτβάφε. Τα απορρυπαντικά της CIA ξέπλυναν τον φασίστα γιατρό των SS και καθαρό από φρικαλεότητες και ιατρικές θηριωδίες τον εγκατέστησαν σε μια αεροπορική στρατιωτική βάση στο Σαν Αντόνιο. Το φασιστικό κελεπούρι έγινε ο επικεφαλής του Κέντρου Αεροπορικής Ιατρικής της «National Aeronautics and Space Administration» της γνωστής μας NASA!
Μάλιστα οι Αμερικανοί, ευγνώμονες στον φασίστα γιατρό των SS, καθιέρωσαν το βραβείο «Hubertus Strughold» που δίδεται από την «Αεροδιαστημική Ιατρική Ένωση» σε επιστήμονες που συνέβαλαν στην έρευνα στον τομέα του διαστήματος που σχετίζεται με την ιατρική. Η αμερικανικές υπηρεσίες έκαναν τα πάντα ώστε να τον παρουσιάσουν σαν έναν άνθρωπο που υποστήριζε την πρόοδο της επιστήμης και μάλιστα, υπέρ της ανθρωπότητας! (Hubertus Strughold the Father of Space Medicine with a Dark Past http://scihi.org/hubertus-strughold-space-medicine/)
Το βιογραφικό του στην NASA αναφέρει: «Ο Hubertus Strughold M.D, επέζησε από την καταστροφή της πατρίδας του στον πόλεμο, μετοίκησε σε νέα γή, έφτιαξε καινούργια καριέρα σε ένα πεδίο των ανθρώπινων δραστηριοτήτων φρέσκο σαν το αύριο κι έγινε διεθνώς γνωστός ως η ζωντανή αυθεντία της διαστημικής ιατρικής»!
Ο αμετανόητος φασίστας γιατρός των SS κάτω από την προστασία της CIA έφτασε στο σημείο να γράψει βιβλίο με τίτλο «Η Γερμανική Αεροπορική Ιατρική στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο» όπου εξηγούσε πως έκανε μελέτες και έφτασε σε συμπεράσματα αφαιρώντας όμως κάθε αναφορά στα βάρβαρα πειράματα του. Αυτό που μετρούσε ήταν το αποτέλεσμα των ανακαλύψεων του και όχι πως έφτασε εκεί!
Ναι, και λοιπόν;
Γιατί μένετε απολιθωμένοι και άναυδοι;
Έπρεπε δηλαδή οι Αμερικανοί να αφήσουν αυτό το απόσταγμα επαγγελματικής πείρας να χαθεί επειδή ο Strughold, από φασιστική ιδιοσυγκρασία, δεν ακολούθησε τους κανόνες της ιατρικής δεοντολογίας, παρέβει τα χρηστά ήθη και δεν φρόντισε να κατοχυρώσει τα δικαιωμάτων των υποκειμένων του;
Τι ηλίθιος πόθος είναι τούτος;
Η επιστήμη προσφέρει δυνατότητες που ικανοποιούν ανάγκες αλλά δεν αλλάζει ανθρώπους…Η επιστήμη διψά για το παρεκλίνον και το απροσδόκητο όχι για την ηθική.
Στην Γουατεμάλα κατά τη διάρκεια των ετών 1946-1948, η κυβέρνηση παραχώρησε πρόσβαση σε φυλακές, στρατώνες, δημόσια κέντρα υγείας , κυβερνητικά νοσοκομεία, ψυχιατρικά ιδρύματα και ορφανοτροφεία, σε μια ομάδα υγιεινολόγων της Υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας των Η.Π.Α. με επικεφαλής τον χειρουργό John Charles Cutler, μετέδωσε σύφιλη και γονόρροια σε 5.500 περίπου ανθρώπους: στρατιώτες, φυλακισμένους, νοητικά καθυστερημένους, ορφανά παιδιά, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση και συγκατάθεσή τους, που δεν είχαν καμία δυνατότητα να αρνηθούν, για να μελετήσουν διάφορες θεραπευτικές επιδράσεις. Για να εκθέσουν οι Αμερικανοί γιατροί τα ανθρώπινα πειραματόζωα στη σύφιλη ή στη γονόρροια προχωρούσαν σε απευθείας εμβολιασμούς, ενέσεις στον τράχηλο της μήτρας, στην άμεση σεξουαλική επαφή μεταξύ μολυσμένων ιερόδουλων και στρατιωτών ή φυλακισμένων, παρακέντηση στεφάνης (εισαγωγή βελόνας κάτω από το ινιακό οστό στο πίσω μέρος του κρανίου για πρόσβαση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό), ή κατάποση από το στόμα σε ψυχιατρικούς ασθενείς.
Όλα αυτά για να δοκιμαστεί η αποτελεσματικότητα της πενικιλίνης…
Τον Οκτώβριο του 2010, ο πρόεδρος Barack Obama ζήτησε δημόσια συγγνώμη από τον πρόεδρο της Γουατεμάλας Álvaro Colom γι’ αυτό που ο δεύτερος αποκάλεσε «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». (BBC:US scientists ‘knew Guatemala syphilis tests unethical’ https://www.bbc.com/news/world-latin-america-14712089)
Εκτεταμένα πειράματα με χρήση ανθρωπίνων πειραματόζωων, χωρίς τη θέλησή τους, πραγματοποιήθηκαν στις ΗΠΑ και αφορούσαν την έκθεση στρατιωτών σε υψηλές δόσεις ραδιενέργειας, στην έρημο Νεβάδα προκειμένου να μελετηθούν οι επιπτώσεις ενός πυρηνικού πολέμου, πειράματα με ενδοφλέβια έγχυση πλουτώνιου σε νοσηλευόμενους ασθενείς και διαφόρων ραδιενεργών ουσιών σε εγκύους, διανοητικά καθυστερημένους, ψυχικά ασθενείς και απόρους προκειμένου να μελετηθούν οι επιπτώσεις του στο ανθρώπινο σώμα και ο χρόνος που απαιτείται για την αποβολή τους, ενώ χορηγούταν γάλα εμπλουτισμένο με ραδιενεργές ουσίες, σε παιδιά το οποίο παρείχαν ερευνητές από το Harvard και το MIT. (David Pacchioli: Subjected to Science https://www.psu.edu/news/research/story/subjected-science/
Στη σημερινή εποχή της χαρτογράφησης του ανθρώπινου γονιδιώματος και τις ασύλληπτες εφαρμογές της γενετικής μηχανικής, της μοριακής βιολογίας και των βιοτεχνολογιών, της καλλιέργειας και χρήσης βλαστοκυττάρων, της χρήση και διαχείριση γενετικών δεδομένων, της αναπαραγωγικής κλωνοποίησης, της προγεννητικής διάγνωσης, της επιλογής φύλου, της ευγονικής, της ενεργητικής ευθανασίας, των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας γονιδιακών παρεμβάσεων, κ.α., προκαλούν έντονη τριβή που απορρέει από το γεγονός ότι σήμερα οι επιστήμονες δυνητικά μπορούν να φτιάξουν πανομοιότυπα γενετικά αντίγραφα ιστών, οργάνων ή και ολόκληρων οργανισμών κατ’ εικόνα και ομοίωση… Γεννάται επόμενος το ερώτημα εάν τα δεοντολογικά και ηθικά θέματα όπως τα όρια της έρευνας, ή οι παρεμβάσεις σε ανθρώπινα όντα είναι δυνατόν να μνημονεύονται με το πνεύμα της Γαλλικής Επανάστασης ή με κώδικες θρησκευτικής και Ιπποκρατικής ηθικής;
Μήπως όμως σε τούτο το σημείωμα εξέτασα ακραίες καταστάσεις -χωρίς στερεή εννοιολογική θεμελίωση βασιζόμενος στην κινούμενη άμμο του ηθικού συναισθήματος- και σε αυτές δεν χωρά ούτε μπορούμε να κάνουμε αναγωγή στο σήμερα;
Έτσι κι αλλιώς σε ότι γενικά και κοινότοπα θεωρούμε ηθική, ήταν ανέκαθεν μια άσκηση στην αυταπάτη στην οποία υποβάλουμε τον εαυτό μας προκειμένου να του προσδώσουμε νόημα και αξία που ειδάλλως μπορεί να τα στερούμασταν…
