Από τον «Ριζοσπάστη»
Με στήριξη από την Ελλάδα έγιναν τα χτυπήματα των Αμερικανών στη Συρία και οι νέες επιθέσεις του κράτους του Ισραήλ κατά του Παλαιστινιακού λαού. Αλλωστε, καθώς η εμπλοκή ολοένα και βαθαίνει, η κυβέρνηση ανανέωσε την ελληνική ναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ γέμισε βάσεις και λιμάνια με μακελάρηδες. Ταυτόχρονα, κάνοντας, σε όλα τα επίπεδα, «πλάτες» στους δολοφόνους, δεν ψήφισε ψήφισμα στον ΟΗΕ ώστε να κηρυχθεί αμέσως «ανθρωπιστική εκεχειρία» στη Γάζα.
Συγκεκριμένα, των νέων επιθέσεων Αμερικανών και Ισραηλινών προηγήθηκαν έξοδοι από τη Σούδα κατασκοπευτικού αεροσκάφους της USAF τύπου RC -135V «Rivet Joint» (με ενισχυμένες δυνατότητες συλλογής πληροφοριών, ηλεκτρονικού πολέμου και αναγνώρισης στόχων), σε πτήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, τόσο πάνω από την περιοχή όπου επιχειρούν αμερικανικά πολεμικά πλοία, όσο και στα ανοιχτά των ακτών του Ισραήλ και της Γάζας.
Εξάλλου, συνεχίζεται αδιάκοπα ο ανεφοδιασμός του αμερικανικού αεροπλανοφόρου «USS Gerald R. Ford», που έχει αναπτυχθεί στην περιοχή με αρμάδα συνοδείας, από ειδικά αεροσκάφη ανεφοδιασμού «Grumman C-2 Greyhound» που απογειώνονται από τη Σούδα για να προσνηωθούν στο κατάστρωμά του.
Στο μεταξύ, φρακαρισμένο παραμένει και το ναυτικό σκέλος της βάσης που υποστηρίζει το ένα μετά το άλλο τα αμερικανοΝΑΤΟικά πλοία που έχουν συρρεύσει στην περιοχή. Ετσι, μετά τα αντιτορπιλικά «USS Roosevelt» και «USS Thomas Hudner» από την αρμάδα του αεροπλανοφόρου, το βρετανικό «HMS DUNCAN», ναυαρχίδα στην παρούσα φάση της ΝΑΤΟικής αρμάδας SNMG2 (που επίσης έσπευσε στην περιοχή), κατέπλευσε στη Σούδα για ανεφοδιασμό και υλικοτεχνική υποστήριξη και γαλλικό πολεμικό πλοίο.
Επίσης, αρόδο είναι ξανά εκεί το πετρελαιοφόρο «STENA POLARΙS», μισθωμένο από τους Αμερικανούς για υποστήριξη τη βάσης με καύσιμο, αλλά και το θηριώδες φορτηγό τους «CAPE VINCENT» που πρόσφατα ξεφόρτωσε ελικόπτερά τους στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να διεκπεραιωθούν σε Βουλγαρία και Ρουμανία. Από τη Σούδα πέρασε και το φορτηγό πλοίο των Βρετανών «Hurst Point», ερχόμενο από τη Λεμεσό, πριν φτάσει το Σάββατο στην Αλεξανδρούπολη διεκπεραιώνοντας υλικό για τις βρετανικές Ενοπλες Δυνάμεις. Αλλωστε, οι ιμπεριαλιστικές κόντρες μαίνονται από την Ανατ. Μεσόγειο ως τη Μαύρη Θάλασσα.
Παραπέρα, μετά τα μεταγωγικά αεροσκάφη των Αμερικανών που προσγειώθηκαν σε Σούδα και Ελευσίνα, ελικόπτερά τους ξεκίνησαν να φτάνουν στην 111 Πτέρυγα Μάχης, στην αεροπορική βάση της Νέας Αγχιάλου. Κατά πληροφορίες, αναμένονται εκεί περί τα 15 ελικόπτερα («Σινούκ» και «Μπλακ Χοκ»), συν 100 στελέχη, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί των Αμερικανών.
Σημειωτέον, και από το υπουργείο Αμυνας επιβεβαίωναν αυτήν την «παροχή διευκολύνσεων στις ΗΠΑ από την Ελλάδα», μιλώντας για «άδεια χρήσης εγκαταστάσεων» που «δόθηκε για μεταγωγικά αεροσκάφη, όπως και για υποστηρικτικά ελικόπτερα και προσωπικό», με την εξήγηση ότι «τα μέσα αυτά θα χρησιμοποιηθούν για ανθρωπιστικούς λόγους, δηλαδή για εκκενώσεις και μεταφορά υπηκόων ΗΠΑ ή και άλλων κρατών, μεταξύ των οποίων και Ελλήνων αν απαιτηθεί, από χώρες της Μέσης Ανατολής», βασικά επιβεβαιώνοντας ότι η κατάσταση ολοένα και χειροτερεύει.
Ολα αυτά τα κάνουν πατώντας πάνω στην κατάπτυστη Συμφωνία για τις Βάσεις (MDCA) και τη σύμφωνη γνώμη των άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων, με χαρακτηριστική εν προκειμένω την …αφωνία ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και άλλων κομμάτων και μορφωμάτων που στοιχίζονται στον αμερικανοΝΑΤΟικό άξονα.
Και έπεται συνέχεια, καθώς κόντρα στο λαϊκό αίσθημα, όχι απλά δεν φέρνουν πίσω τις Ενοπλες Δυνάμεις που έχουν στείλει μιαν ανάσα από τη φωτιά του πολέμου, αλλά ανανεώνουν τη στρατιωτική παρουσία της χώρας στην κάψα της ντόπιας αστικής τάξης να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά, αναλαμβάνοντας μια σειρά από επικίνδυνους ρόλους στον αμερικανοΝΑΤΟικό καταμερισμό.
Χαρακτηριστικά, η κυβέρνηση ανανέωσε τη συμμετοχή της χώρας στην επιχείρηση UNIFIL, η οποία «επιβλέπει» το εμπάργκο όπλων στη «Χεζμπολάχ», αποσύροντας τη φρεγάτα «Σαλαμίς» και στέλνοντας στη θέση της τη φρεγάτα «Αδρίας».
Εξάλλου, η φρεγάτα «Ψαρά» παραμένει ενταγμένη στη ναυτική δύναμη του ΝΑΤΟ SNMG2, ενώ να καταγραφεί και η παρουσία της φρεγάτας «Αιγαίον», ενταγμένης στην «IRINI», επιχείρησης της ΕΕ η οποία επισήμως «τρέχει» για την τήρηση του εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στη Λιβύη, στην Κεντρική Μεσόγειο. Αναπτύξεις όλες που σηματοδοτούν την «ντε φάκτο» εμπλοκή στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, ο οποίος στηρίζει το κράτος – δολοφόνο.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν ψήφισε το ψήφισμα της Ιορδανίας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ώστε να κηρυχθεί αμέσως «ανθρωπιστική εκεχειρία» στη Γάζα, αλλά «απείχε», στο πλευρό, ουσιαστικά, των μακελάρηδων του Ισραήλ και των ΗΠΑ, που το καταψήφισαν. Το ψήφισμα εγκρίθηκε με 120 ψήφους υπέρ, 14 κατά και 45 αποχές.
Μετά τη λαϊκή κατακραυγή, σε μια προσπάθεια να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, αρμόδιες πηγές είπαν ότι η κυβέρνηση «από την πρώτη στιγμή της κρίσης στη Μέση Ανατολή τήρησε ισόρροπη στάση», ενώ κάνοντας το μαύρο άσπρο, ισχυρίστηκαν ότι «η αποχή στο πλαίσιο του ΟΗΕ δεν ισοδυναμεί σε καμία περίπτωση με καταψήφιση. Αντιθέτως, είναι δημιουργική, υπό την έννοια ότι η χώρα δεν προσμετράται στους παρόντες και άρα διευκολύνεται η επίτευξη ειδικής πλειοψηφίας των δύο τρίτων»…
Και «προτροπές» να αδειάσει η Γάζα από Παλαιστίνιους, κατά τον ισραηλινό σχεδιασμό!
Στο μεταξύ, ο αντιπρόεδρος της ΝΔ και υπουργός Εργασίας, Αδ. Γεωργιάδης, μιλώντας χτες τον ΑΝΤ1, σε μια κατάπτυστη τοποθέτηση, προσπαθώντας να βγάλει λάδι τους Ισραηλινούς σφαγείς, ανέφερε ότι οι νεκροί άμαχοι και τα νεκρά παιδιά είναι θύματα της «Χαμάς», η οποία κρατά εγκλωβισμένο κόσμο για να μπορεί να το παρουσιάζει στα media της. Στο εμετικό του παραλήρημα ισχυρίστηκε, μάλιστα, ότι «δεν υπάρχει καμία συλλογική τιμωρία» στη Γάζα και τη Δυτική Οχθη.
Παραπέρα, μπροστά στις αντιδράσεις αραβικών κρατών στον ΟΗΕ και αλλού, έψεξε τις κυβερνήσεις τους, λέγοντας ότι «θα ήταν πιο εποικοδομητικό αντί να κάνουν αντιδράσεις στον ΟΗΕ, να ανοίξουν τα σύνορά τους και να πάρουν πρόσφυγες από τη Γάζα στις χώρες τους», παρουσιάζοντας ως τετελεσμένο γεγονός τον ξεριζωμό τους και ζητούμενο την αφωνία των λαών ενόψει του εξελισσόμενου εγκλήματος.
Φαίνεται κάτι ξέρουν. Προηγήθηκε, άλλωστε, η συνάντηση, στις 23/10, των Μητσοτάκη – Νετανιάχου, αλλά και αποκαλυπτικό δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας «Calcalist», που επικαλούμενο απόρρητο έγγραφο της Ισραηλινής υπουργού Πληροφοριών, Γκίλα Γάμλιελ, αναφέρει τρία εναλλακτικά σενάρια για την «επόμενη μέρα» μετά την ολοκλήρωση της επίθεσης στη Γάζα, προκρίνοντας τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων στη Χερσόνησο του Σινά, αλλά και σε χώρες που θα συνεργαστούν με το Ισραήλ, κάνοντας ονομαστική αναφορά σε Ελλάδα, Ισπανία, Καναδά και χώρες της Βόρειας Αφρικής. Αντίστοιχα, έκθεση της «δεξαμενής σκέψης» «Misgav Institute for National Security & Zionist Strategy» (του πρ. στενού συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του Νετανιάχου, Meir Ben Shabbat) αναφέρει ότι η τρέχουσα συγκυρία προσφέρει μία «στιγμή μοναδικής και σπάνιας ευκαιρίας για εκκένωση όλης της Λωρίδας της Γάζας, σε συντονισμό με την αιγυπτιακή κυβέρνηση».
Τέλος, σε μια προσπάθεια να «ξεπλυθούν» από αυτές τις απανωτές ντροπές, αρμόδιες πηγές διέχεαν ότι η κυβέρνηση, προκειμένου «να αποφευχθεί μια ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα, διερευνά τη δυνατότητα δημιουργίας ανθρωπιστικού θαλάσσιου διαδρόμου για τη μεταφορά αγαθών πρώτης ανάγκης στην περιοχή». Βέβαια, κι αυτό ακόμα το πυροτέχνημα το παρέπεμπαν στις ελληνικές καλένδες, μιλώντας για «σχέδιο» «το οποίο είναι επιχειρησιακά σύνθετο».
Ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Π. Μαρινάκης, ανέφερε χτες ότι «είναι μια πολύ σύνθετη και δύσκολη διαδικασία», εξ ου και δήλωσε αδυναμία να δώσει «περισσότερες λεπτομέρειες» στην ενημέρωση των δημοσιογράφων, ωστόσο επέμεινε ότι η κυβέρνηση «εξετάζει πάντοτε μαζί με τους συμμάχους μας, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και των διεθνών οργανισμών, δηλαδή του ΟΗΕ, την αποστολή διά θαλάσσης ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους αμάχους», κάνοντας και εδώ καθαρό ότι θα στοιχηθεί απαρέγκλιτα στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό.
