H δημοσιογράφος της ΕΡΤ, Αλεξάνδρα Δουβαρά, σκέφτηκε να ζητήσει “συγγνώμη” μετά τις δικαιολογημένες αντιδράσεις που προκάλεσε όταν στο δελτίο ειδήσεων ξεστόμισε το αδιανόητο: «Το μόνο ευτύχημα θα μπορούσε να πει κάποιος – γιατί ακόμα δεν έχει έρθει η επόμενη μέρα να δούμε το μέγεθος της καταστροφής και των περιουσιών και του φυσικού πλούτου – το μόνο ευχάριστο, λοιπόν, είναι ότι δεν έχουμε θρηνήσει ανθρώπινη ζωή πέρα από τους ταλαίπωρους 18 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στο δάσος της Δαδιάς».
Η “συγγνώμη” της δημοσιογράφου έχει ως εξής:
«25 χρόνια στο επάγγελμα και 21 στην ΕΡΤ προσπαθώ πάντα να κάνω τη δουλειά μου με ήθος και ευπρέπεια και θεωρώ τουλάχιστον άδικο να παρερμηνεύονται με χυδαίο τρόπο τα λεγόμενά μου στον τηλεοπτικό αέρα, τις ώρες που καίγεται η Ελλάδα.
Θεωρώ ανήκουστο την ώρα που σπίτια γίνονται στάχτη και που από θαύμα δεν κάηκαν άνθρωποι μέσα σε αυτά ή την ώρα που προσπαθούσαν να σώσουν τους κόπους μιας ζωής, να πιστεύει κάποιος ότι υποτιμώ την ανθρώπινη ζωή. Ότι διαχωρίζω τους μετανάστες από τους Έλληνες.
Κάθε καλόπιστος τηλεθεατής κατάλαβε ότι αυτό που ήθελα να πω ήταν ότι πέρα από την τραγωδία στο δάσος της Δαδιάς, όπου χάθηκαν 18 άνθρωποι, οι έγκαιρες εκκενώσεις οικισμών κατέστησαν επιτυχές να μην θρηνήσουμε ΑΛΛΕΣ ζωές, να μην υπάρξουν ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ανθρώπινες απώλειες. Αν ωστόσο θεωρείται αναγκαία η δημόσια συγγνώμη μου δεν έχω κανένα πρόβλημα να την δώσω, ακόμη και σε όλους εκείνους που με ενέταξαν σε ακροδεξιούς κόλπους.
Η κριτική όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά είναι και απαραίτητη πρωτίστως σε όσους εργαζόμαστε σε Δημόσια Μέσα Ενημέρωσης. Η δημόσια προσβολή, όμως, και στοχοποίηση ενός δημοσιογράφου για κάτι που επί της ουσίας δεν έκανε είναι το λιγότερο άδικη».
Εδώ, λοιπόν, η κα Δουβαρά:
Πρώτον: Παραποιεί η ίδια όσα είπε για να αποδείξει ότι όλοι οι υπόλοιποι παρερμηνεύσαμε!
Δεύτερον: Περίπου μας… μαλώνει, λέγοντας πως είναι “ανήκουστο” το γεγονός ότι ακούσαμε αυτό που ακούσαμε πως είπε. Διότι, εκείνη κάτι άλλο είπε!
Τρίτον: Αποδέχεται γενικά την κριτική και τη θεωρεί απαραίτητη, αλλά όσον αφορά την ίδια δεν την αποδέχεται και πολύ… Αντίθετα, “θυματοποιείται” ως προσβεβλημένη, αδικημένη και στοχοποιημένη.
Τέταρτον: Μας κάνει τη χάρη να ζητήσει συγγνώμη “αν ωστόσο θεωρείται αναγκαία“, διότι όπως φαίνεται η ίδια δεν την θεωρεί αναγκαία αφού δεν είπε και τίποτα για το οποίο πρέπει να ζητήσει συγνώμη!
Πέμπτον: Μήπως πρέπει να ζητήσουμε και συγγνώμη;
Και έκτον: Η ΕΡΤ και πιο συγκεκριμένα η διοίκηση της ΕΡΤ δεν έκανε κανένα σχόλιο, καμία ανακοίνωση και φυσικά δε ζήτησε καμία συγνώμη.
Αρα να υποθέσουμε ότι καλύπτεται από αυτή τη “συγγνώμη” της δημοσιογράφου;
Αν ισχύει αυτό … τότε χάθηκε το φιλότιμο και πολλά άλλα μαζί με αυτό….
