Οι πυροσβέστες κατηγορούν την ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος ότι για να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις και υποχρεώσεις της αντιπυρικής περιόδου χωρίς να προσληφθεί προσωπικό, αναγκάζουν τους πυροσβέστες στην υπερεργασία, χωρίς αποζημίωση και χωρίς τον προβλεπόμενο χρόνο ανάπαυσης, με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε απάνθρωπες και παράνομες συνθήκες εργασίας.
Μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου κατέθεσε την Παρασκευή (13/9), στην Προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΟΕΥΠΣ).
Οι πυροσβέστες καταγγέλλουν ότι για να ανταποκριθεί το Πυροσβεστικό Σώμα στις αυξημένες υποχρεώσεις της αντιπυρικής περιόδου δεδομένων των ελλείψεων, «ξεσπά πάνω στον μαχόμενο Πυροσβέστη τον οποίο χωρίς καμία πρόσθετη αμοιβή εξαναγκάζουν σε συνεχή εκτέλεση υπηρεσίας κάθ’ υπέρβαση του νομίμου ωραρίου, για την οποία σε αυτούς δεν έχει χορηγηθεί ο προβλεπόμενος ανάλογος πρόσθετος χρόνος ανάπαυσης πράγμα που ισοδυναμεί με απαγορευμένη, δυνάμει του άρθρου 22 παράγραφος 4 του Συντάγματος, αναγκαστική εργασία, η οποία αυτονόητα προκαλεί ηθική βλάβη υπερβαίνουσα τα όρια της θυσίας».
Αίτημά της, όπως αναφέρει, είναι η διερεύνηση «σειράς καταγγελλόμενων πράξεων και παραλείψεων υπηρεσιακών στελεχών του Αρχηγείου του Πυροσβεστικού Σώματος για τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος ή οποιουδήποτε άλλου αδικήματος προκύψει ότι έχει διαπραχθεί».
Πιο συγκεκριμένα, η ΠΟΕΥΠΣ καταγγέλλει την πολιτική και φυσική ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος για παραβίαση «με πρόθεση κατά κόρον και συστηματικά» της νομοθεσίας για το ωράριο, τις επιφυλακές και τη χορήγηση ημερών ξεκούρασης, και τονίζουν την έλλειψη προσωπικού, για την οποία οι επιτελείς δεν προβαίνουν σε καμία ενέργεια.
Αναλυτικά η μηνυτήρια αναφορά:
«Η μηνυτήρια αναφορά μας σχετίζεται με την απαράδεκτη υπηρεσιακά και κοινωνικά κατάσταση της ευθείας παραβίασης των δημοσίας τάξεως ρυθμίσεων της Εθνικής και Κοινοτικής νομοθεσίας σχετικά με το ωράριο, τις επιφυλακές και τη χορήγηση ημερών εβδομαδιαίας ανάπαυσης που καταστρατηγούνται και παραβιάζονται με πρόθεση κατά κόρον και συστηματικά από την πολιτική και φυσική ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος, εν γνώσει του ότι από την εν λόγω παραβίαση των εν λόγω διατάξεων προκαλείται βλάβη σε αόριστο αριθμό υπαλλήλων του Πυροσβεστικού Σώματος που εξαναγκάζονται να παρέχουν την εργασία τους σε απάνθρωπες και στερούμενες νομιμότητας συνθήκες από άποψη ωραρίου.
Στην αναφορά μας επισημαίνουμε ότι η παράβαση του όλου νομοθετικού πλαισίου από τους επιτελείς του Πυροσβεστικού Σώματος γίνεται με δόλο (υπό την ποινική του όρου έννοια), δηλαδή με συμπεριφορά που περιέχει τη γνώση και τη θέληση της παραβάσεως του υπηρεσιακού τους καθήκοντος δεδομένου ότι εξαρχής γνωρίζουν ότι ο εκ μέρους τους συντασσόμενος επιχειρησιακός σχεδιασμός δεν μπορεί να υλοποιηθεί υπό το δεδομένο της έλλειψης προσωπικού την οποία αποδέχονται και για την οποία ως πρόβλημα σε ουδεμία υπηρεσιακή ενέργεια προβαίνουν.
Αντιθέτως για την ανταπόκριση του Π.Σ. στις αυξημένες υποχρεώσεις της αντιπυρικής περιόδου, «ξεσπάνε» πάνω στον μαχόμενο Πυροσβέστη τον οποίο χωρίς καμία πρόσθετη αμοιβή εξαναγκάζουν σε συνεχή εκτέλεση υπηρεσίας κάθ’ υπέρβαση του νομίμου ωραρίου, για την οποία σε αυτούς δεν έχει χορηγηθεί ο προβλεπόμενος ανάλογος πρόσθετος χρόνος ανάπαυσης πράγμα που ισοδυναμεί με απαγορευμένη, δυνάμει του άρθρου 22 παράγραφος 4 του Συντάγματος, αναγκαστική εργασία, η οποία αυτονόητα προκαλεί ηθική βλάβη υπερβαίνουσα τα όρια της θυσίας, στην οποία είναι ανεκτό από την έννομη τάξη να υποβάλλονται οι πολίτες χάριν του δημοσίου συμφέροντος».