Πέθανε το βράδυ της Τρίτης σε ηλικία 83 ετών ο έκπτωτος μονάρχης Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στην εντατική του νοσοκομείου «Υγεία», έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ο Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ γεννήθηκε στην Αθήνα, στο Παλαιό Ψυχικό, στις 2 Ιουνίου 1940 και ήταν ο γιός του Παύλου Α’ και της Φρειδερίκης. Τον Απρίλιο του 1941, με την αρχή της Γερμανικής Κατοχής, ο Κωνσταντίνος και η οικογένειά του έφυγαν από την Ελλάδα και κατέφυγαν στην Αίγυπτο, όπου επανήλθαν 5 χρόνια αργότερα μετά το στημένο δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου.
Το 1947 ορίστηκε διάδοχος του θρόνου, μετά την ενθρόνιση του πατέρα του Παύλου, όπως όριζαν οι συνταγματικές διατάξεις. Μετά τον θάνατο του πατέρα του στις 6 Μαρτίου του 1964, ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ τοποθετήθηκε βασιλιάς της Ελλάδος.
Ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ παντρεύτηκε την πριγκίπισσα της Δανίας Άννα-Μαρία, τριτότοκη κόρη τού βασιλιά της Δανίας Φρειδερίκου Θ’. Ο γάμος έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1964.
Η κόντρα του με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου το καλοκαίρι του 1965 οδήγησε σε βαθιά πολιτική κρίση. Ο Παπανδρέου κατόπιν έντονης λογομαχίας, όπως περιγράφεται αλλά ουσιάστικά υποκλινόμενος στο στέμμα υπέβαλε προφορικά την παραίτησή του στα Ανάκτορα στις 15 Ιουλίου 1965. Λίγο αργότερα ο Κωνσταντίνος όρκισε την πρώτη κυβέρνηση των «Αποστατών», με πρόεδρο τον ακαδημαϊκό και μέχρι τότε Πρόεδρο της Βουλής Γεώργιο Αθανασιάδη – Νόβα, ανοίγοντας ένα μακρύ κύκλο πολιτικής κρίσης και αστάθειας με συνεχή εναλλαγή κυβερνήσεων.
Το Απρίλιο του 1967 όρκισε του Χουντικούς και στήριξε την δικτατορία των συνταγματαρχών. Μετά το αποτυχημένο στρατιωτικό «κίνημα» που ηγήθηκε ο ίδιος προκειμένου να επιβάλλει τη δική του στρατιωτική χούντα, τον Δεκέμβριο του 1967 διέφυγε στο εξωτερικό μαζί με την οικογένειά του. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η αρχική δυσφορία του Κωνσταντίνου προς τους πραξικοπηματίες, οφειλόταν στο γεγονός ότι εμπόδισαν την πραγματοποίηση άλλου πραξικοπήματος, σχεδιασμένου να εκτελεστεί από τους στρατηγούς και στο οποίο ο Κωνσταντίνος θα είχε μεγαλύτερο έλεγχο. Ο στρατηγός Σόλων Γκίκας, ιδρυτής του ΙΔΕΑ και υπουργός Δημοσίας Τάξεως στην κυβέρνηση Καραμανλή, το 1974 ανέφερε: «Οι στρατηγοί ετοίμαζαν το δικό τους πραξικόπημα… που θα γινόταν για λογαριασμό του βασιλέως και των συντηρητικών».
Πάντως ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ εξακολούθησε να εισπράττει τη βασιλική επιχορήγηση έως το 1973 από τους Χουντικούς και επιπλέον απέστειλε στον δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλο συγχαρητήριο τηλεγράφημα “επί τη διασώσει”, μετά την αποτυχημένη απόπειρα εναντίον του από τον Αλέκο Παναγούλη.
Με το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου του 1974 η βασιλεία καταργήθηκε. Μετά το δημοψήφισμα ο Κωνσταντίνος παρέμεινε στο εξωτερικό αποφεύγοντας να επιστρέψει στην Ελλάδα, την οποία επισκέφθηκε πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 1981. Οι διαφορές του με το ελληνικό κράτος για την πρώην βασιλική περιουσία των τριών κτημάτων του, δηλαδή το Μον Ρεπό στην Κέρκυρα, το Κτήμα Τατοΐου, και το κτήμα Πολυδενδρίου στην Αγιά Λάρισας οδήγησαν τελικά στα δικαστήρια. Στράφηκε κατά του ελληνικού Δημοσίου απαιτώντας 161,1 εκατομμύρια ευρώ.
Τελικά, με απόφαση του δικαστηρίου έλαβε ως αποζημίωση 13,7 εκατομμύρια ευρώ. Ο Κωνσταντίνος, στη συνέχεια, αφού παρέλαβε μέσω πληρεξουσίου δικηγόρου το ποσό, ανήγγειλε τη δημιουργία του Ιδρύματος «Άννα – Μαρία» με έδρα το Λιχτενστάιν ως φορέα διάθεσης της αποζημίωσής του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Μέχρι σήμερα όμως οι δραστηριότητες του ιδρύματος δεν έχουν γίνει γνωστές…
