Είναι τη τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ζώνης του ευρώ. Φέτος αναμένεται να αναπτυχθεί με ρυθμό 1,4% η οικονομία της. Όμως τα συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία, δεν «εμποδίζουν» σε τίποτα το 30% των κατοίκων της Ιταλίας, να κινδυνεύει από κοινωνικό αποκλεισμό και να βρεθεί κάτω από το όριο της φτώχειας, σύμφωνα με τα στοιχεία του στατιστικού ινστιτούτου Istat.
Τα στοιχεία αφορούν το έτος 2016, ενώ το 2015, το σχετικό ποσοστό ήταν στο 28,7%. Το ιταλικό στατιστικό ινστιτούτο προσθέτει ότι «οι στόχοι της στρατηγικής “Ευρώπη 2020″ συνεχίζουν να απέχουν σημαντικά, από την στιγμή που οι κάτοικοι που είναι εκτεθειμένοι στον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού είναι 18.136.663 και ξεπερνούν κατά 5.255.00 ανθρώπους τους επίσημους στόχους που είχαν τεθεί».
Παράλληλα, το Istat αναφέρει ότι την τελευταία διετία υπήρξε πράγματι αύξηση μέρους των εισοδημάτων των πολιτών, αλλά ότι από την αύξηση αυτή ευνοήθηκε, κυρίως, το ένα πέμπτο των κατοίκων της χώρας — όσοι, δηλαδή, διαθέτουν και την μεγαλύτερη οικονομική ισχύ.
Το φαινόμενο στην Ιταλία, είναι ίδιο όπως σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες της ευρωζώνης, αλλά και όλου του πλανήτη. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και μεγάλα τμήματα του πληθυσμού βυθίζονται στη φτώχεια και την ανέχεια.
Η Ιταλική κυβέρνηση, παρότι επίσημα δεν έχει υπαχθεί σε καθεστώς μνημονίου, εφαρμόζει σκληρή δημοσιονομική πολιτική, με συνεχόμενες περικοπές κοινωνικών υπηρεσιών. Αύξηση φόρων, περικοπές συντάξεων και δαπανών για την υγεία είναι το σκληρό πακέτο που προωθείται για το 2017, στη γειτονική χώρα, ενώ για το 2018 η Ιταλική κυβέρνηση ετοιμάζει ακόμα μεγαλύτερη επίθεση στα εισοδήματα του λαού.
Με αυτούς τους ρυθμούς θεωρείται δεδομένο ότι τα επόμενα χρόνια όλο και μεγαλύτερα ομάδες του πληθυσμού θα περνούν το κατώφλι της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
