Την εξασφάλιση νερού για όλο τον νομό και τις ανάγκες του λαού, με πλήρη αποζημίωση όσων προμηθεύονται νερό με βυτία, αλλά και να υπάρχει φθηνό, ελεγμένο και ποιοτικό νερό, απαιτεί η ΤΕ Κεφαλονιάς – Ιθάκης του ΚΚΕ, με αφορμή τα προβλήματα που επικρατούν στην υδροδότηση των νησιών και τη νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση.
«Στο φόντο της οξυμένης λειψυδρίας και με πρόσχημα την “κλιματική κρίση” κυβέρνηση και Τοπικές Διοικήσεις στον Νομό Κεφαλονιάς-Ιθάκης, με μοιρασμένους ρόλους συγχρονίζονται τελευταία στην εφαρμογή των δεσμευτικών Οδηγιών της ΕΕ (2000/60 κ.ά.) που προωθούν την “απελευθέρωση” και την ιδιωτικοποίησή του νερού», σημειώνει, προσθέτοντας:
«Συγκεκριμένα στα πλαίσια της νέας ΚΥΑ (Ν. 5037/2023) της κυβέρνησης της ΝΔ, που πατάει στις προηγούμενες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, προωθείται μια ακόμα αντιδραστική αλλαγή. Αυτή προβλέπει μέσω της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας Υδάτων (ΡΑΑΕΥ), δύο επιπλέον χαράτσια (περιβαλλοντικό τέλος και τέλος ανάκτησης πόρου) –και τα δύο νομοθετημένα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2017– το ύψος των οποίων θα καθορίζεται από τις κατά τόπους αποκεντρωμένες διοικήσεις και θα αποδίδεται στο πράσινο ταμείο για να γίνονται στο όνομα της ανταποδοτικότητας οι λεγόμενες “πράσινες μπίζνες” από τους ομίλους».
Στέκεται στην κατάσταση στα νησιά, όπου οι δημοτικές αρχές των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, έχοντας τις δικές τους ευθύνες για το ακριβοπληρωμένο νερό από το λαό και τις ελλείψεις που βιώνει, προετοιμάζουν την προσαρμογή τους στις νέες αντιλαϊκές πολιτικές και επισημαίνει:
«Έχοντας αφήσει στα αζήτητα τα, ήδη από 20ετίας και πλέον, αδειοδοτηθέντα περιβαλλοντικά φράγματα των Γριζάτων του Δήμου Σάμης, (θα μπορούσε να υδρεύσει και να αρδεύσει Σάμη – Πύλαρο – Έρισσο και Ιθάκη), της Κατωγής και του Λυχνιά στην Παλική για να υδρεύσουν και να αρδεύσουν όλη την Παλική, την ολοκλήρωση του αρδευτικού της Αγίας Ειρήνης κ.α. είναι υπεύθυνοι για όσα βιώνει σήμερα ο λαός της Κεφαλονιάς με την μεγάλη έλλειψη του νερού, τις πολύωρες διακοπές, το μεγάλο κόστος των βυτίων σε νοικοκυριά, κτηνοτρόφους και μικρές επιχειρήσεις κ.α. Έχοντας επίσης αφήσει σε εκκρεμότητα, σε αρκετές περιοχές την αναβάθμιση των επικίνδυνων δικτύων και υποδομών (πχ αμιαντοσωλήνες-σιδεροσωλήνες), την πλημμελή απολύμανσή τους, την υποβάθμιση του υδροφόρου ορίζοντα από την υπεράντληση και την αλόγιστη χρήση λόγω της ασύδοτης οικιστικής ανάπτυξης, τις ανεξέλεγκτες αφανείς διαρροές, την επιδείνωση της φυσικής σκληρότητας του νερού κ.α, είναι υπεύθυνοι για όσο κόστος επωμίζεται σήμερα η λαϊκή οικογένεια σε εμφιαλωμένο νερό (πανελλαδικά ο κύκλος εργασιών έφτασε το 2022 τα 1,3 δισ. ευρώ, με αύξηση 2% σε ένα χρόνο)».
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι να υπάρχουν ολόκληρες περιοχές στον Νομό που το νερό λόγω της ποιότητας του δεν είναι πόσιμο (Δήμος Σάμης, βόρεια Κεφαλονιά, Ιθάκη, Ληξούρι κ.α.) καθώς και έλλειψη επάρκειας του για τους κατοίκους κυρίως τους θερινούς, μήνες σε περιοχές όπου λειτουργούν μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, αναφέρει η ΤΕ και προσθέτει:
«Καλλιεργώντας εφησυχασμό ακόμη και σήμερα οι δυνάμεις αυτές, δεν λένε κουβέντα για τα τεράστια χρέη εκατομμυρίων ευρώ της ΔΕΥΑΚ στην ΔΕΗ και αλλού, για τα τεράστια χρέη μεγαλοκαταναλωτών προς την ΔΕΥΑΚ, για τα δάνεια εκατομμυρίων της ΔΕΥΑΚ, για τις ανατιμήσεις (παλαιότερες και επικείμενες) κ.ά. Αντίθετα διευκολύνουν κυβερνητικές επιλογές προς όφελος μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων δίνοντας ζεστό χρήμα σε επιχειρηματικούς ομίλους με fast track διαδικασίες, για αφαλατώσεις, ψηφιακά υδρόμετρα κ.ά.».
Υπογραμμίζοντας πως το νερό είναι φυσικός πόρος, πρέπει να αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία και όχι εμπόρευμα, εξηγεί: «Αυτό προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Απαιτεί εργατική εξουσία, σοσιαλισμό. Μόνο στο έδαφος της σοσιαλιστικής οικονομίας όπου η γη, οι υδάτινοι πόροι, τα δάση, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, η υποδομή αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός θα μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών και στον συγκεκριμένο τομέα».
Καλεί σε λαϊκή πάλη για όλα αυτά τα ζητήματα και άμεσα απαιτεί:
«Η χρηματοδότηση από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους για την κατασκευή έργων υποδομής ύδρευσης-αποχέτευσης και αντιπλημμυρικής προστασίας (Φράγματα –Δίκτυα).
-
Εξασφάλιση νερού σε όλα τα χωριά του νομού για τις ανάγκες κατοίκων, αγροτών και κτηνοτρόφων, πλήρης αποζημίωση όσων προμηθεύονται νερό με βυτία.
-
Φθηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για το λαό, άμεση μείωση των τιμολογίων και κατάργηση της ανταποδοτικότητας.
-
Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου της κοινοτικής οδηγίας για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Να καταργηθεί η ρήτρα αναπροσαρμογής και να ενταχθούν οι Δ.Ε.Υ.Α. στους δικαιούχους μειωμένου ΕΤΜΕΑΡ για να αντιμετωπισθεί από τις Δ.Ε.Υ.Α. η αύξηση της τιμής του ρεύματος.
-
Αποκλειστικά κρατική διαχείριση των υδατικών πόρων που θα αφορά την έρευνα, την προστασία και τη διασφάλιση υδατικής επάρκειας.
-
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα στις δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης και χρηματοδότηση τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.
-
Κατάργηση του ΦΠΑ στην τιμή του νερού, καμιά αύξησή του».
