Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Οι τάσεις στις τιμές των φαρμάκων στις ΗΠΑ δείχνουν…. Καρτέλ

Σε αντίθεση με την Ευρώπη που οι τιμές των φαρμάκων ορίζονται με βάση κάποια συγκεκριμένα κριτήρια που ποικίλουν ανά χώρα,..

Σε αντίθεση με την Ευρώπη που οι τιμές των φαρμάκων ορίζονται με βάση κάποια συγκεκριμένα κριτήρια που ποικίλουν ανά χώρα, παραμένοντας πάντοτε υπό καθεστώς κρατικής επιτήρησης, στις ΗΠΑ δεν υπάρχει καμία παρέμβαση. Τα ασφαλιστικά ταμεία που παρέχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη έχουν αντικατασταθεί από ιδιωτικές εταιρίες, με τις υπηρεσίες που προσφέρουν να βρίσκονται σε ευθεία αναλογία με τις δαπάνες που είναι σε θέση να καταβάλει σε αυτές ο ασφαλισμένος. Κάτι παρόμοιο με όσα ονειρεύεται μεταξύ άλλων και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, που ζήτησε μεγαλύτερη εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στη δημόσια υγεία.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δείχνουν το δρόμο. Και το κόστος σε φάρμακα ευρείας χρήσης συνεχίζει να αυξάνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία χρόνια όπως κατέδειξε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Network Open. Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε 49 επώνυμα φάρμακα που στην αμερικανική αγορά σημειώνουν πωλήσεις πάνω από 500 εκατομμύρια δολάρια ή που ξεπερνούν το 1 δισεκατομμύριο παγκοσμίως.

Σύμφωνα με τη δημοσίευση, σε δεκάδες περιπτώσεις παρατηρήθηκε μία ιδιαίτερα συντονισμένη αύξηση στις τιμές φαρμάκων που αφορούν σε χρόνιες παθήσεις όπως ο διαβήτης, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η υπερλιπιδαιμία, το HIV κλπ. Η έκπληξή των ερευνητών ήταν μεγαλύτερη καθώς οι αυξήσεις παρατηρήθηκαν σε φάρμακα που παράγονται από ανταγωνιστικές εταιρείες χωρίς όμως αυτός ο ανταγωνισμός να λειτουργήσει σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς, οδηγώντας σε μείωση τιμών. Η σαφής υπόνοια ύπαρξης καρτέλ των φαρμακευτικών εταιρειών τονίζεται από τα συμπληρωματικά δεδομένα της έρευνας που παρατίθενται στα οποία φαίνεται ξεκάθαρα η ενορχήστρωση της αύξησης των τιμών από τους ανταγωνιστικούς ομίλους.

Τα παραδείγματα είναι πολλά και μπορεί να ανατρέξει κανείς στην ίδια την δημοσίευση που περιέχει αναλυτικά τις αυξήσεις των τιμών από τον Ιανουάριο του 2012 μέχρι και το Δεκέμβριο του 2017. Φάρμακό για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα αυξήθηκε μέσα σε αυτή την εξαετία κατά 124%, από τα 1.940 δολάρια στα 4.338, ενώ το ανταγωνιστικό του κατά 133%, από τα 1.862 στα 4.334 δολάρια. Οι τιμές αφορούν σε μέσα μηνιαία κόστη. Αντίστοιχα το μηνιαίο κόστος δύο μορφών ινσουλίνης ταχείας δράσης υπερδιπλασιάστηκε στο ίδιο διάστημα παρόλο που πρόκειται για φάρμακα που έχουν εγκριθεί και κυκλοφορήσει από τη δεκαετία του 1990. Παρόμοιες τάσεις παρατηρήθηκαν και για προϊόντα που κυκλοφόρησαν την τελευταία τριετία.

Ποιος πληρώνει αυτό το αυξημένο κόστος; Φυσικά το βάρος κατανέμεται ισάξια στους ασφαλισμένους μέσω της συμμετοχής που πληρώνουν, και στις ασφαλιστικές εταιρίες που μετακυλούν το κόστος αυτό…. πάλι στους ασφαλισμένους. Αναφέρεται χαρακτηριστικά από τους ερευνητές: «Από τα 36 φάρμακα που μελετήθηκαν, τα οποία είναι διαθέσιμα από το 2012 και μετά, για τα 28 αυξήθηκε η δαπάνη συμμετοχής κατά 50%. Σε 16 φάρμακα από αυτά η συμμετοχή υπερδιπλασιάστηκε»

Η ανάλυση αυτή περιορίζεται καθώς αναφέρεται μόνο στην τελική λιανική τιμή των φαρμάκων. Υπολογίζεται ότι μεσοσταθμικά οι εταιρίες επιστρέφουν περίπου το 16% στις ασφαλιστικές εταιρίες υπό τη μορφή rebate. Καθώς οι επιστροφές αυτές εξαρτώνται από την επιμέρους διαπραγμάτευση της κάθε ασφαλιστικής με τις φαρμακευτικές εταιρίες, και εξαρτώμενου και από άλλους παράγοντες όπως ο όγκος πωλήσεων, το πραγματικό κόστος δεν είναι δυνατόν να υπολογιστεί.

Αν και τα εν λόγω σκευάσματα δεν βελτίωσαν τα χαρακτηριστικά τους μέσα σε αυτή την εξαετία, ενώ αντιθέτως το κόστος παραγωγής τους μειώθηκε με την πάροδο του χρόνου, ο μοναδικός δείκτης που αντικειμενικά αναβαθμίζεται είναι η κερδοφορία των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών.

Η δημοσίευση είναι διαθέσιμη στον παρακάτω σύνδεσμο.       

https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2734804

 

Σχετικά θέματα

Απόψεις