Πέρα από την πρόκληση, ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας να το παρουσιάζει και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης λίγο – πολύ ταύτισε «με την ανομία, το οργανωμένο έγκλημα, την παραβατικότητα»… τις κινητοποιήσεις των φοιτητών και τις διεκδικήσεις τους ενάντια στα πανεπιστήμια επιχειρήσεις, ενάντια στους ταξικούς φραγμούς, στη διεκδίκηση τους να έχουν αντίκρισμα τα πτυχία τους, για δουλειά με δικαιώματα…
Είπε επίσης ότι «κανείς δε θέλει την αστυνομία στα πανεπιστήμια», αλλά τελικά «η αστυνομία είναι το μέτρο ύστατης καταφυγής όταν το σύστημα δε δουλεύει».
Εξαπέλυσε πυρά και κατά των πρυτάνεων, λέγοντας ότι «η συνήθειά τους να διευθύνουν ανεχόμενοι και συνυπάρχοντας με τις ακραίες βίαιες μειοψηφίες, δεν αποτελεί προσόν, είναι μέρος του προβλήματος. Είναι κατά κάποιο τρόπο εθισμένοι στην απειλή κακοποίησης θεωρώντας τη αναγκαίο κακό».
Επικαλέστηκε μάλιστα, όπως ήταν αναμενόμενο, τον προβοκατόρικο προπηλακισμό του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ για να πει ότι «η εικόνα αυτή αφύπνισε» και πως οι πρυτάνεις «έχουν αποτύχει στην αντιμετώπιση της βίας με πρώτα θύματα του ίδιους» και το «δίλημμα δεν είναι δημοκρατία ή αστυνομοκρατία. Αστυνομία ή όχι στα πανεπιστήμια, αλλά αν όλοι μας θα συνεχίσουμε να κάνουμε τα στραβά μάτια σε κάθε πρύτανη που του κρεμούν ταμπέλες ή θα έχουμε το θάρρος να λύσουμε ένα θέμα που δεν αντέχεται άλλο. Η Δημοκρατική μας συνείδηση δεν αντέχει άλλο αυτό τον ευτελισμό. Η απάντηση της κυβέρνησης είναι αυτονόητη. Δεν πρόκειται να κρύψει κάτω από το χαλί το συγκεκριμένο πρόβλημα».
