Την Τρίτη 1η του Γενάρη 2019 σε ηλικία 82 ετών έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός και δημοσιογράφος Χρήστος Νάτσιος.
Γεννήθηκε το 1937 στο Λυκούδι Ελασσόνας. Ο πατέρας του ήταν στέλεχος του ΕΑΜ της περιοχής, που εξορίστηκε κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου.
Ο Χρήστος Νάτσιος λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων αποβλήθηκε από όλα τα Γυμνάσια της Θεσσαλίας. Ολοκλήρωσε το σχολείο στην Αθήνα και αργότερα σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη. Ασχολήθηκε με τους δημοτικούς χορούς και επί έξι έτη ήταν πρώτος χορευτής στο συγκρότημα «Λαϊκών Μπαλέτων Κουσιάδη».
Υπήρξε μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη και υπέστη επανειλημμένα πολιτικές διώξεις. Κατά την περίοδο 1973-1974 συνελήφθη και φυλακίστηκε. Μετά τη δικτατορία συμμετείχε ως ιδρυτικό μέλος στην επανασύσταση της Παναθηναϊκής Επιτροπής Ειρήνης. Μέλος του Συμβουλίου της Επιτροπής Ειρήνης Διανοουμένων – Καλλιτεχνών και ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης (ΠΑΠΟΚ). Το 1994 υπήρξε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Πεύκης. Πήρε μέρος σε 49 κινηματογραφικές ταινίες και σε αρκετά τηλεοπτικά σίριαλ τις δεκαετίες 1970-1980. Από το 1978 εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης». Υπήρξε μέλος του ΚΚΕ.
Η κινηματογραφική του καριέρα ξεκίνησε το 1961 με την ταινία «Φλογέρα και αίμα». Άλλες ταινίες στις οποίες συμμετείχε: Κάθαρση (2009), Αθήνα 2004: Βία και κτηνωδία (2004), Επιστροφή των καθαρμάτων (2004), Χωρίς αύριο (1990), Θα το πάρεις το κορίτσι; (1989), Εξάρχεια ώρα 12 (1988), Οι ομοφυλόφιλοι (1988), Ένα απίθανο αγόρι (1987), Άγιοι Κυπριανός και Ιουστίνη (1987), Το διαμάντι του Διαμαντή (1987), Το ρεμάλι της Αθήνας (1987), Ο καβαλάρης των F.M. Stereo (1986), Αγία Βαρβάρα (1986), Οικογένεια-όχι Ειτζ (1986), Ράκος Νο 14 και ο πρώτος μπουνάκιας (1986), Αγία Αναστασία η φαρμακολύτρια (1986), Το δράμα μιας πριγκίπισσας (1986), Ιππότης της λιγούρας (1985), Τα καθάρματα (1985), Το παίζω… και πολύ άντρας! (1983), Άγρια νιάτα (1982), Το κόκκινο τρένο (1982), Έξοδος κινδύνου (1980), Η δίκη των δικαστών (1974), Η φόνισσα (1974), Παύλος Μελάς (1974), Ο τσαρλατάνος (1973), Σ’ έχω ανάγκη απόψε πολύ (1973), Ναι μεν, αλλά… (1972), Μπουμ ταραταζούμ (1972), Πως καταντήσαμε Σωτήρη (1972), Αδέλφια μου αλήτες πουλιά (1971), Διακοπές στο Βιετνάμ (1971), Εσχάτη προδοσία (1971), Ζωή χωρίς χαμόγελο (1971), Η ηλιογέννητη (1971), Παπαφλέσσας (1971), Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (1971), Ο Αστραπόγιαννος (1970), Που πας χωρίς αγάπη (1970), Η σκλάβα (1970), Ο Θανάσης η Ιουλιέττα και τα λουκάνικα (1970), Το ανθρωπάκι (1969), Κυνηγημένη προσφυγοπούλα (1969), Ο Νταβελης (1969), Το ανθρωπάκι (1969), Το μαύρο στάχυ (1968), Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966).
