Η «δημοσιογραφία» των αδικημένων funds επανήλθε, αυτή τη φορά για κάνει «πλακίτσα» στον κόσμο που δεν έχει τη δυνατότητα να πάει διακοπές ή θα μπορέσει να το κάνει για λίγες μέρες.
Να υπενθυμίσουμε ότι ο ίδιος «χιουμορίστας» είχε γράψει το άρθρο με τίτλο «Το παραμύθι των κακών funds και των αδικημένων δανειοληπτών». Είχε δημοσιεύθηκε στην athensvoice.gr.
Πριν αναφερθούμε λίγο αναλυτικότερα στο άρθρο του «χαβαλετζή» με την ανάγκη (των άλλων) για διακοπές, ας παραθέσουμε ορισμένα στοιχεία: Η πλειοψηφία επιλέγει για διακοπές σε εξοχικές κατοικίες, είτε με φιλοξενία (26%), είτε με διαμονή (22%). Αυτό σημαίνει πρακτικά διακοπές στον τόπο καταγωγής ή σε εξοχική κατοικία ή αναζήτηση για φιλοξενία σε σπίτια φίλων. Το 20% επιλέγει διαμονή σε ενοικιαζόμενα δωμάτια και μόνο το 9% διαμονή σε ξενοδοχεία (7% χωρίς διατροφή και 2% με πλήρη διατροφή). Αναλυτικότερα στα στοιχεία της έρευνας.
Είναι προφανές ότι δεν χρειαζόμαστε έρευνα για να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά που γράφει ο τύπος είναι μόνο και μόνο για να προκαλέσει, ως καλός φιλελές. Α, μην ξεχάσουμε να σας πούμε ότι λέγεται Βουλαρίνος και το άρθρο δημοσιεύθηκε στην athensvoice.gr, με αυτόν τον «πνευματώδη» τίτλο: «ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Δεν είναι υποχρεωτικές οι διακοπές σε ακριβούς προορισμούς».
Ορισμένα αποσπάσματα για να καταλάβουμε πόσο εύκολο ορισμένοι μπορούν να κάνουν τα «αστεία» τους με την ξεκούραση και τις διακοπές που χρειαζόμαστε όλοι. Αντιλαμβανόμαστε, φυσικά, ότι ο κύριος αυτός δεν πρόκειται να αντιληφθεί ποτέ τι σημαίνει ότι οι διακοπές για τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους είναι δικαίωμα.
Αποσπάσματα από το πόνημα της πλάκας (ολόκληρο εδώ, για όσους αντέχουν):
«Νόμιζα ότι είναι γνωστό σε όλους αλλά απ’ ό,τι φαίνεται πολλοί συμπολίτες δεν το ξέρουν και μου φαίνεται πως ήρθε η ώρα να το μάθουν. ΔΕΝ είναι υποχρεωτικό να κάνετε διακοπές σε Μύκονο, Πάρο, Αντίπαρο, Σαντορίνη ή οποιοδήποτε άλλο νησί των Κυκλάδων (…)
Αυτά τα γράφω γιατί παρατηρώ ότι η γκρίνια για τις “πολύ ακριβές τιμές” που “δεν επιτρέπουν στoυς Έλληνες να κάνουν διακοπές»”η οποία ξεκίνησε πέρυσι, έχει γίνει πλέον μόδα και πολλοί συμπολίτες αισθάνονται την υποχρέωση να γκρινιάξουν για ένα πρόβλημα που στην πραγματικότητα δεν υφίσταται (…).
Καταλαβαίνω ότι σε πολλούς συμπολίτες αρέσει τόσο να γκρινιάζουν που θα γκρίνιαζαν ακόμα και επειδή δεν μπορούν να αγοράσουν μια Φεράρι. Μόνο που η γκρίνια για τις διακοπές στην Ελλάδα είναι ακόμα πιο ακατανόητη αφού μιλάμε για μια χώρα που από απόψεως προορισμών είναι γεμάτη Φεράρι και οι περισσότερες περιμένουν να τις οδηγήσεις σε τιμή ευκαιρίας».
Μετά από τις παραπάνω «εξυπνάδες» υπάρχουν αυτές οι προτάσεις:
Ας ρίξει μια ματιά ο «πλακατζής» στις τιμές για τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και τη βενζίνη. Ας ψάξει λίγο να μάθει πόσα χρήματα χρειάζεται να διαθέσει μια οικογένεια, για λίγες μέρες διακοπές, σε ένα δωμάτιο. Μην ξεχάσει να συμπεριλάβει τους μισθούς των περισσοτέρων που κατοικούν σε αυτή τη χώρα, αλλά και την ακρίβεια.
Ας κάνει την «εξίσωση» για όποιον προορισμό «Φεράρι» θέλει και μετά ας πάει παραπέρα να παίξει με τα κουβαδάκια των βολεμένων. Και μπράβο του.
Υ.Γ: Δεν θα ρωτήσουμε καν γιατί κάποιοι «αξίζουν» να πηγαίνουν στους «καλούς» προορισμούς ενώ άλλοι όχι. Φιλελές είναι ο άνθρωπος, ας μην τον «βραχυκυκλώσουμε».
