Ο μονόλογος «Άρης» της αγαπημένης μας Σοφίας Αδαμίδου, που έφυγε τόσο πρόωρα από κοντά μας, με τον Τάσο Σωτηράκη στον ομώνυμο ρόλο, η παράσταση που παρουσιάστηκε στον Τεχνοχώρο Cartel για 4 σεζόν και σε περισσότερες από τριάντα πόλεις και Φεστιβάλ, στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Ζυρίχη, επιστρέφει στο θέατρο OLVIO στην Αθήνα για 15 μόνο παραστάσεις, από την Τετάρτη 1η Μαρτίου.
Το έργο βασίζεται στη ζωή και τους αγώνες ενός από τα ηγετικά πρόσωπα της ΕAMικής Εθνικής Αντίστασης, του Άρη Βελουχιώτη, που ταυτίστηκε με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη γερμανοϊταλική κατοχή.
Ο Αρης Βελουχιώτης επέδειξε εξαιρετικές οργανωτικές και στρατιωτικές ικανότητες, συμβάλλοντας σημαντικά, ως πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, στη διεξαγωγή του ένοπλου αγώνα κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Τα παραπάνω, αποδεδειγμένα και σε μια σειρά σημαντικές μάχες (όπως π.χ. στο Γοργοπόταμο), οδήγησαν στη μυθοποίηση του Αρη Βελουχιώτη. Επιλέγοντας τη στράτευση με το ΚΚΕ, αναδείχτηκε σε πραγματικό λαϊκό ηγέτη.
Ο Άρης, το «ΠΑΙΔΙ της Λιάκουρας, σπαθί του Γερανοβουνιού κι αητός της Γκιώνας», αυτός που δεν «ήξερε μαθές από χαρτιά και μπερδεμένα λόγια», αυτός που «με το σπαθί του γύρναγε του κόσμου τις σελίδες και διάβαζε ολόισια την καρδιά χωρίς πολλά τερτίπια μ’ ένα ΝΑΙ, μ’ ένα ΟΧΙ», χρόνια φυλαγμένος στις καρδιές μας, στη σκέψη και στις συζητήσεις μας, «έρχεται» με ένα φανάρι αναμμένο, καλεσμένος μιας ανάγκης. Της ανάγκης του «θέλω», της ανάγκης του «μπορώ», της ανάγκης του «εμείς». Ο ήρεμος καπετάνιος, ο παθιασμένος αγωνιστής, ο στρατηγικός και πολιτικός νους που ξεδιπλώνει τις στρατιωτικές και οργανωτικές του ικανότητες. Ο γιος που μιλά στη μάνα του. Ο πρώτος των ανταρτών με τους μαυροσκούφηδές του. Ο κομμουνιστής, που παλεύει με τον εαυτό του, τη συνείδησή του, που διαφωνεί με το Κόμμα του μένοντας πάντα πιστός σε αυτό.
Κυνηγημένος, από τους διώκτες του, έξω από τη Μεσούντα, θα ανοίξει ο ίδιος την πόρτα της αιωνιότητας. Θα περάσει στην αθανασία της συλλογικής μνήμης και συνείδησης, δίνοντας το τέλος με το ατομικό του περίστροφο. Ο Αρης πέρασε στην «αθανασία». Μαζί του στο θάνατο τον ακολούθησε και ο πιστός του αντάρτης, ο Τζαβέλας. Η τελευταία πράξη του δράματος γράφτηκε με τον κανιβαλισμό και τη θηριωδία του μεταβαρκιζιανού καθεστώτος. Οι δύο νεκροί σύντροφοι θα αποκεφαλιστούν και τα κεφάλια τους θα μείνουν κρεμασμένα από τις 18 έως τις 20 Ιούνη σ’ ένα φανοστάτη στα Τρίκαλα.
«Εγώ είμαι. Δεν υπάρχω, αλλά υπάρχω. Δεν ζω, αλλά ζω.
Δεν έχω σάρκα και οστά… δεν τα χρειάζομαι.
Εσείς με κρατάτε εδώ. Με τα θετικά σας λόγια, αλλά και τα αρνητικά.
Δεν έχω ησυχάσει ως νεκρός… αλλά μήπως έζησα ήσυχος και ως ζωντανός;
Ο καθένας από την πλευρά που το βλέπει, από την πλευρά που τάσσει εαυτόν…
Είναι τιμή πάντως να με βρίζει ο εχθρός…σημαίνει ότι με φοβάται.»
(απόσπασμα από την παράσταση)
Συντελεστές:
Συγγραφέας:Σοφία Αδαμίδου
Ερμηνεία – Σκηνοθετική επιμέλεια: Τάσος Σωτηράκης
Ο ηθοποιός Θοδωρής Τσουανάτος και ο μικρός Πέτρος Φλωράκης «έδωσαν» τις φωνές τους.
Μουσική: Villagers of Ioannina City (VIC). Το τραγούδι «Άρη μου», σε στίχους Αγλαΐας Κλάρα, μελοποίησε και ερμηνεύει η Ερωφίλη. Το μουσικό κομμάτι της έναρξης και του τέλους είναι του Βασίλη Καραγιάννη.
Κινησιολογία: Αγγέλα Πατσέλη
Φωτισμοί: Λάμπρος Παπούλιας
Επιμέλεια video: Ηλίας Φλωράκης
Ειδικά Εφέ: Προκόπης Βλασερός
Φωτογραφίες: Εβίτα Σκουρλέτη
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble
Πληροφορίες
Θέατρο OLVIO: Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλέφωνο: 210 34 14 118 (18:00 – 21:00)
Πρεμιέρα: Τετάρτη 1 Μαρτίου
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: κάθε Τετάρτη στις 20:00, Πέμπτη και Παρασκευή στις 21:00
