Στοιχεία για τις διαπραγματεύσεις του Έλληνα πρωθυπουργού με το Βρετανικό Μουσείο για τα Γλυπτά του Παρθενώνα φέρνει στο φως η εφημερίδα New York Times, σύμφωνα με την οποία αυτό που ζητούσε η ελληνική πλευρά ήταν ο δανεισμός της ζωφόρου για 20 χρόνια. Και ύστερα, ήλπιζε ότι θα πετύχει παράταση της συμφωνίας.
Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, έπειτα από 220 χρόνια, η τύχη των Γλυπτών του Παρθενώνα θα κριθεί σε μυστικές συνομιλίες, τις οποίες έχουν επιβεβαιώσει πλέον και οι δύο πλευρές, ωστόσο η λύση που φαίνεται να προκρίνεται από την ελληνική πλευρά σημαίνει αναγνώριση της ιδιοκτησίας των Γλυπτών από το Βρετανικό Μουσείο.
Είναι, δε, χαρακτηριστική η επισήμανση που κάνει στην εφημερίδα ο νομικός εμπειρογνώμων, Αλεξάντερ Χέρμαν, που είπε ότι μπορεί, όπως και στο παρελθόν, σε ανάλογες προσπάθειες να σταματήσει η διαδικασία, αλλά «ο Μητσοτάκης και ο Όσμπορν είναι πρακτικά σκεπτόμενοι επιχειρηματίες» και «αν υπάρχουν δύο άνθρωποι που μπορούν να καθίσουν σε ένα δωμάτιο και να το πετύχουν, μάλλον θα είναι άνθρωποι σαν αυτούς τους δύο».
Πρόκειται, λοιπόν, για deal εταιρικού χαρακτήρα!
Το ρεπορτάζ, που επικαλείται καλά πληροφορημένες πηγές και από τις δύο πλευρές, αναφέρει ότι οι μυστικές διαπραγματεύσεις γίνονται στο Λονδίνο από τον Νοέμβριο του 2021, μεταξύ του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Τζορτζ Όσμπορν, πρώην υπουργού Οικονομικών της Βρετανίας και νυν προέδρου του Βρετανικού Μουσείου. Ειδικότερα, στο ρεπορτάζ γίνεται λόγος για «μυστικές διαπραγματεύσεις» που πραγματοποιούνται σε «απομονωμένους χώρους πολυτελών ξενοδοχείων», αλλά και στο «αρχοντικό του Έλληνα πρέσβη», ενώ γίνεται αναφορά και στο όνομα του Γιώργου Γεραπετρίτη, ο οποίος φέρεται να έχει συμμετάσχει στις συζητήσεις ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης.
Σε αυτές τις συζητήσεις, σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε από το Βρετανικό Μουσείο να επιστρέψει όλη τη ζωφόρο του Παρθενώνα, για να επανενωθούν με τα σπαράγματά της που βρίσκονται στην Αθήνα για 20 χρόνια. Και σύμφωνα με την πηγή, ο Έλληνας πρωθυπουργός ήλπιζε πως, όταν περνούσαν τα 20 χρόνια, η συμφωνία θα παρατεινόταν επ’ αόριστον.
Σε αντάλλαγμα για τη ζωφόρο, τα ελληνικά μουσεία θα προμήθευαν στο Βρετανικό Μουσείο μια εκ περιτροπής συλλογή ανεκτίμητων αντικειμένων, μερικά από τα οποία δεν είχαν φύγει ποτέ από την Ελλάδα.