Σε συγκέντρωση στα Σεπόλια μίλησε το βράδυ της Πέμπτης 5 Οκτώβρη ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Σύντομες παρεμβάσεις στη συγκέντρωση έκαναν ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Θεοδόσης Μπενάτος και η Γεωργία Γκούφα, υποψήφια σύμβουλος Κεντρικού Τομέα Περιφέρειας Αττικής.
Ο Νίκος Σοφιανός στην ομιλία του τόνισε μεταξύ άλλων: «Πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτές τις λίγες μέρες που έμειναν, να ωθήσουμε στην κάλπη χιλιάδες Αθηναίους να ψηφίσουν. Να μην εγκρίνουν με την αποχή και την αδιαφορία την πολιτική της κυβέρνησης, γιατί αυτό σημαίνει η αποχή: Ότι εγκρίνουμε την πολιτική του Μητσοτάκη, την πολιτική της ανέχειας, της ακρίβειας που τσακίζει το λαϊκό εισόδημα και που ήρθε για να μείνει, που δεν είναι εισαγόμενη όπως ήθελαν να μας παραμυθιάσουν, που δεν αντιμετωπίζεται με τα pass.
Της βαριάς φορολογίας που περιμένει τη λαϊκή οικογένεια ως το τέλος της χρονιάς. Της εργασιακής ζούγκλας που νομοθέτησαν με το νομοσχέδιο Γεωργιάδη, που μόνο οι ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ και μαζί εκατοντάδες άλλα σωματεία έδωσαν τη μάχη της απεργίας. Και κόστισε στην κυβέρνηση αυτό το νομοσχέδιο, γι’ αυτό θα προσπαθήσει πολύ για να το εφαρμόσει σε όλη του την έκταση. Γιατί δεν μπορείς να στέκεσαι αδιάφορος, να μην ψηφίσεις, να μην τους καταδικάσεις όταν μέσα σε τρεις μήνες είδαν τόσα τα μάτια μας: Η Θεσσαλία να καταστρέφεται, να χάνονται 1,7 εκατ. στρέμματα δασών μέσα σε 2 μήνες, η Πάρνηθα ξανακάηκε, η Αθήνα πλημμύρισε κι ας έλεγε ο Μπακογιάννης ότι είναι θωρακισμένη.
Πρέπει να πάρει θέση για όλα αυτά που τον οδηγούν στο “ως εδώ”, που τον κάνει να αναρωτιέται πού θα πάει αυτή η κατάσταση. Η ψήφος καταδίκης αυτής της πολιτικής έχει κόκκινο χρώμα, έχει γαρίφαλο και πρέπει να πέσει στην κάλπη, γιατί μπορούμε ακόμα πιο δυνατά και δυναμικά να τους στριμώξουμε, να αποσπάσουμε μέτρα, να δώσουμε ανάσες.
Πολύς κόσμος προβληματίζεται, πολύς κόσμος έχει μπουχτίσει από τα ίδια και τα ίδια που βλέπει να συμβαίνουν στη ζωή του.
Να συγκρουστούμε δυναμικά με αυτή την πολιτική και να προτάξουμε το δικό μας σχέδιο, το άλλο σχέδιο για την πόλη που υπηρετεί τις ανάγκες, που ιεραρχεί την καθημερινότητα, τα προβλήματα του Αθηναίου, που βάζει χέρι στο μεγάλο κεφάλαιο γιατί πρέπει να πληρώσουν οι ξενοδόχοι, πρέπει να πληρώσει η βραχυχρόνια μίσθωση, για να μπει ένα φρένο! Δεν βρίσκεις διαμέρισμα για ενοικίαση στην Αθήνα πλέον. Τα ενοίκια είναι στα ύψη. Πού θα πάει αυτή η δουλειά; Αδιαφορούν σε συγκεκριμένα μέτρα που τους προτείνουμε.
Όλα αυτά απαιτούν μία ακόμα πιο δυναμική φωνή που θα συγκρουστεί με την πολιτική Μπακογιάννη και όσων τον στήριξαν.
Γιατί οι δικές μας προτάσεις, το δικό μας πρόγραμμα, δεν είναι αυτό που συνηθίζουν να κάνουν οι άλλοι, να εμφανίζουν προεκλογικά εκθέσεις ιδεών, εγκεφαλικές προτάσεις, προτάσεις εργαστηρίων. Να ξεπατικώνουν από ευρωπαϊκές πόλεις κάτι και να το πετάνε ως πρόγραμμα και καινοτομία. Οι δικές μας προτάσεις, το δικό μας πρόγραμμα είναι ένα συνεκτικό πλαίσιο των προτάσεων, των διεκδικήσεων, των στόχων που έχουμε βάλει, των θεμάτων που έχουμε αναδείξει εκφράζοντας την αντίθεσή μας, γιατί όταν καταψηφίζαμε, παράλληλα εκφράζαμε και προβάλλαμε θέση: Τις διεκδικήσεις των Συλλόγων Γονέων στα σχολεία και τους παιδικούς σταθμούς, των αθλητικών σωματείων αυτής της πόλης, των πολιτιστικών συλλόγων, των εργατικών σωματείων. Αυτό σημαίνει μαζί! Και ταυτόχρονα τους θυμίζαμε ότι αυτά που προτείνουμε εμείς στην Αθήνα, τα κάνουμε πράξη στην Πάτρα, στον τρίτο δήμο της χώρας τον οποίο διοικούμε. Δεν κάνουμε εκ του ασφαλούς αντιπολίτευση!
Μπορούμε, λοιπόν, να έχουμε μία άλλη οικονομική πολιτική που θα μειώσει δραστικά τους συντελεστές δημοτικής φορολογίας, αφήνοντας λεφτά στον Αθηναίο, όχι την κοροϊδία ότι μείωσε τα τέλη κατά 0,07 ευρώ το τετραγωνικό, ούτε 5 ευρώ δηλαδή για ένα διαμέρισμα 70 τετραγωνικών! Που θα καταργήσει την ανταποδοτικότητα, γιατί δωρεάν πρέπει ο δήμος να προσφέρει τις υπηρεσίες του στους δημότες. Πόσες φορές θα φορολογείται ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο άνεργος;
Μπορούμε να συγκρουστούμε με αυτή την πολιτική, να προτάξουμε ένα νέο τεχνικό πρόγραμμα του δήμου, με το οποίο τώρα, αυτή την πενταετία, θα επισκευάσει όλα τα σχολεία, θα αναπτύξει το δίκτυο παιδικών σταθμών. Θα διαμορφώσει καλύτερους όρους για την ποιότητα ζωής στην πόλη που μπορεί να δώσει ανάσα στον Αθηναίο. Καλυτερεύοντας και στηρίζοντας τις υπηρεσίες του δήμου, σταματώντας αυτόν τον χορό εκατομμυρίων σε εργολάβους, σε ιδιωτικές εταιρείες, που πλέον έχουν πάρει τις βασικές λειτουργίες του δήμου, όπως το Πράσινο που το 70% σε αυτή την πόλη το κάνει μία ιδιωτική εταιρεία και βάζει εργολάβους για να κάνουν τη δουλειά, όπως γίνεται στο πάρκο Κοροπούλη, ένα προκάτ σχέδιο παντού το ίδιο: Γκαζόν, θάμνοι, πέτρινα παγκάκια και τελειώσαμε, ενώ κοστίζει τα διπλάσια και τριπλάσια σε σύγκριση με το να τα έκανε ο δήμος με τους εργαζομένους του, με αυτεπιστασία.
Από αυτόν, λοιπόν, τον χορό των εργολάβων και των εταιρειών, ο δημότης πληρώνει τη διαφορά στο κόστος. Αυτός πληρώνει το κέρδος της κάθε εργολαβίας, της κάθε σύμβασης με ιδιωτική εταιρεία και το πληρώνει ακριβά, με καθυστέρηση -γιατί δεν υπάρχει από εργολαβία που να τελειώνει στην ώρα της- και φυσικά με προβλήματα στην ποιότητα. Αυτό μπορεί να αλλάξει, αν στηριχτούν οι υπηρεσίες, με αύξηση του ανθρώπινου δυναμικού στο δήμο.
Δεν μπορείς να μη συγκρουστείς με ένα κλίμα συναίνεσης το οποίο θέλουν να περάσουν, να συζητάμε περί άλλων και να αφήνουμε στην άκρη τα μεγάλα προβλήματα. Γιατί βλέπετε και εσείς πάνε να κυριαρχήσουν στην πολιτική αντιπαράθεση το επικοινωνιακό και το lifestyle, οι γενικολογίες και οι κοινοτοπίες. Είναι επιλογή τους αυτή. Επένδυσαν στην “Κασσελακειάδα” ένα μήνα τώρα. Επένδυσαν στο να πηγαίνει ο εργαζόμενος, ο δημότης μία φορά να ψηφίζει -αν ψηφίσει- και μετά θα κάθεται στον καναπέ.
Εμείς επενδύουμε στον αγώνα, στην οργάνωση, στην αλληλεγγύη, στη μάχη ενάντια σε μία δύσκολη καθημερινότητα, χωρίς να αφήνουμε να πέσει τίποτα κάτω, διεκδικώντας, παλεύοντας, απαιτώντας λύσεις, καταφέρνοντας να έχουμε νίκες, αποσπάσεις, να παίρνει ανάσες ο κόσμος. Αυτό είναι το αγωνιστικό κάλεσμα που προβάλλουμε. Και είναι αξιόπιστο κάλεσμα, γιατί ο κόσμος ξέρει ότι οι κομμουνιστές θα είναι εδώ, θα είναι μπροστά, όμως είναι κρίσιμο με τι όρους και με τι δύναμη θα είναι εδώ μπροστά.
Ας σκεφτούμε πόσο αναθάρρησε ένας κόσμος από την εκλογική άνοδο του Κόμματός μας στις πρόσφατες εκλογές από την αύξηση του αριθμού σε βουλευτές. Αυτή η αναθάρρηση μεγαλώνει, γιατί, ιδιαίτερα ένας κόσμος με αριστερή ριζοσπαστική λογική που ψήφισε τον Ιούνιο ΣΥΡΙΖΑ, που πήγε, αν θέλετε, ακόμα και να ψηφίσει στις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, βλέπει πού πάει το πράγμα. Βλέπει ότι η ενσωμάτωση δεν έχει πάτο! Βλέπει ότι πλέον αυτό το κόμμα είναι ένα αστικό κόμμα διαχειριστών.
Αυτόν το κόσμο τον καλούμε σε συνάντηση μαζί μας. Κρατώντας τις διαφορές και τις διαφωνίες τους, συμφωνώντας όμως ότι απέναντι σε αυτό τον οδοστρωτήρα που προσπαθούν να περάσουν, απέναντι σε μία πολιτική που θέλει να τσακίσει ό,τι έχει απομείνει από δικαιώματα, υπάρχει ο αγώνας. Εδώ είναι το μετερίζι της πιο πλατιάς, ενωτικής αγωνιστικής συνάντησης για τη μάχη σήμερα, για τον αγώνα αύριο».
