Μέσα στο μαρτυρικό χώρο του Σκοπευτηρίου, δίπλα στο ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ, υπάρχει πλέον το Μουσείο της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, στη Καισαριανή.
Εκατοντάδες κάτοικοι της Καισαριανής και από τις Ανατολικές Συνοικίες, παραβρέθηκαν, την Δευτέρα 9 Μάη, Μέρα Μνήμης της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, στα εγκαίνια του Μουσείου. ΕΑΜίτες, ΕΛΑΣίτες και ΕΠΟΝίτες αγωνιστές της Αντίστασης, μαχητές του ΔΣΕ, που βρίσκονται στη ζωή, τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, ο λαός της περιοχής, με ιδιαίτερη συγκίνηση είδαν ένα λαϊκό αίτημα 70 χρόνων, να υλοποιείται. Αξιοποιώντας το κτίριο, τα εκθέματα, τη ζώσα λαϊκή μνήμη, ο αγώνας για τη διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης, ο αγώνας για την υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας απέναντι σε κάθε προσπάθεια παραχάραξής της, συνεχίζεται από καλύτερες θέσεις.
Σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο της Καισαριανής παραβρέθηκε στα εγκαίνια, με επικεφαλής τον κομμουνιστή Δήμαρχο Ηλία Σταμέλο, αντιπροσωπεία του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Χαϊδαρίου με επικεφαλής τον Δήμαρχο Μιχάλη Σελέκο. Οι Δήμοι Χαϊδαρίου και Καισαριανής συνδιοργάνωσαν φέτος τις τετραήμερες εκδηλώσεις τιμής και μνήμης, με αφορμή την συμπλήρωση 72 χρόνων από την Πρωτομαγιά του 1944.
Παραβρέθηκε επίσης πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον ΓΓ Δημήτρη Κουτσούμπα και αντιπροσωπεία του Κεντρικού Συμβούλιου της ΚΝΕ με επικεφαλής τον Γραμματέα του ΚΣ, Νίκο Αμπατιέλο.
Παρόντες ήταν ο Πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Χρήστος Τζιτζιλώνης, αντιπροσωπείες Παραρτημάτων της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, ο Αντιπρόεδρος της ΠΕΚΑΜ Λάζαρος Κυρίτσης.
Παραβρέθηκαν επίσης ο Αντιπεριφερειάρχης Αττικής και πρώην Δήμαρχος Καισαριανής, Σπύρος Τζόκας,, ο βουλευτής της Ενωσης Κεντρώων Γιώργος Καρράς, και ο Παναγιώτης Σκούτας, διευθυντής του γραφείου του υπουργού Επικρατείας.
Η γνώση της Ιστορίας
είναι πηγή πολιτικής αφύπνισης
Στην ομιλία του ο Δήμαρχος Καισαριανής αναφέρθηκε στα 71 χρόνια από την 9η Μάη 1945, ημέρα που υπογράφηκε η άνευ όρων συνθηκολόγηση της Ναζιστικής Γερμανίας και τερματίστηκε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτή την ημέρα μνήμης διάλεξε ο Δήμος να κάνει τα εγκαίνια του Μουσείου της ΕΑΜικής Αντίστασης σε ένα χώρο – σύμβολο της αντιφασιστικής πάλης του λαού μας, δίνοντας σάρκα και οστά σε ένα πόθο δεκαετιών για τους κατοίκους της πόλης και όχι μόνο.
«Το άνοιγμα του Μουσείου έρχεται να συμπληρώσει το Μνημείο των Πεσόντων στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς. Αποτελεί φόρο τιμής σε όσους έδωσαν τη ζωή τους στο τοίχο της Καισαριανής, στους αγωνιστές που για τη συμμετοχή τους στον αγώνα πλήρωσαν με πολύχρονες εξορίες στη Μακρόνησο, τη Γυάρο, τον Αη Στράτη, στο Τρίκερι, στην Ανάφη κι αλλού. Στα παιδιά που γεννήθηκαν στους τόπου εξορίας των γονιών τους. Συνολικά στο λαό της πόλης μας, που παρά το μικρό της μέγεθος, συνέβαλε καθοριστικά στη νίκη επί του φασισμού. Σε όλους όσους κράτησαν ψηλά τη σημαία του αγώνα και των ιδανικών. Στους αλύγιστους της ταξικής πάλης».
Ο Ηλίας Σταμέλος τόνισε:
«Τιμάμε το 71 χρόνια από την αντιφασιστική νίκη των λαών παίρνοντας τη θέση μας σήμερα, στην πάλη των εργαζόμενων για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Διαμορφώνοντας έναν χώρο για την υπεράσπιση της Ιστορικής Αλήθειας, για την προβολή των διδαγμάτων από τη λαϊκή εποποιία, στην κρίσιμη δεκαετία του ’40.
Η γνώση της Ιστορίας είναι πηγή πολιτικής αφύπνισης και πολιτιστικής ανάπτυξης. Γι’ αυτό επιχειρείται από την πολιτική αντίδραση και τους υπηρέτες της, μια μεγάλης έκτασης αναθεώρηση των σημαντικότερων ιστορικών γεγονότων του εικοστού αιώνα, όπως τα γεγονότα που σχετίζονται με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τα εγκαίνια και η λειτουργία του Μουσείου της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, μπορεί και πρέπει να γίνουν αφορμή, ειδικά για τη νέα γενιά, να ανιχνεύσει τη δική της κληρονομιά, να ψάξει να βρει την ιστορική αλήθεια, που είτε δεν βρίσκεται στην ύλη των σχολικών βιβλίων είτε, άλλοτε, παραχαράσσεται, για να διδαχτεί για τους αγώνες που έχει μπροστά της. Τέτοια διδάγματα η κρίσιμη δεκαετία ’40 – ’49 προσφέρει άφθονα και το περιεχόμενο του Μουσείου μας προσπαθεί συνειδητά να τα αναδείξει, να βρει το κοινό νήμα που διατρέχει τα ιστορικά γεγονότα, την αλληλοσύνδεσή τους, να οδηγήσει σε συμπεράσματα διαχρονικής αξίας».
Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην τεράστια προσπάθεια που καταβλήθηκε, για να λειτουργήσει το Μουσείο, στους αγώνες και τους πόθους δεκαετιών των κατοίκων της Καισαριανής, και όχι μόνο, για να αποδοθεί η έκταση του Σκοπευτηρίου στην ιστορική μνήμη, στο λαό για τις ανάγκες του, για μάθηση, άθληση και αναψυχή.
«Για χρόνια ολάκερα, μετά την απελευθέρωση, το μεταδεκεμβριανό καθεστώς δεν επέτρεπε ούτε την απόδοση τιμής στους εκατοντάδες νεκρούς της Εθνικής Αντίστασης στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς. Για δεκαετίες στον τόπο αυτόν τουφεκίζονταν η ιστορική μνήμη, αποτελούσε άβατο για τους κατοίκους των γύρω συνοικιών. Απαιτήθηκαν αγώνες χρόνων για να κατοχυρωθεί ο χαρακτήρας του χώρου στην πράξη, χωρίς ακόμα νομικά να έχει λυθεί, να απομακρυνθούν οι εγκαταστάσεις της Σκοπευτικής, να στηθεί το μνημείο των Εκτελεσθέντων, να διαμορφωθούν το Πάρκο και οι Αθλητικές εγκαταστάσεις, να κτιστούν τα σχολεία της πόλης, να ανακαινιστεί το νεοκλασικό κτίριο που θα στεγάσει από σήμερα το Μουσείο της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης.
Στην πάλη του αυτή ο λαός επιστράτευσε όλα τα μέσα. Τις καταλήψεις, τα συλλαλητήρια, την ανυπακοή στους αστικούς νόμους. Μπροστάρηδες στους αγώνες αυτούς βρέθηκαν οι εκάστοτε δημοτικές Αρχές της Καισαριανής, που σύρθηκαν δεκάδες φορές στα δικαστήρια και σέρνονται ακόμα και σήμερα».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην συμβολή του αείμνηστου Δημάρχου Παναγιώτη Μακρή, ο οποίος δεν έλειψε στιγμή από την πρώτη γραμμή του αγώνα.
«Ο Παναγιώτης Μακρής συναντήθηκε με την Ιστορία της πόλης μας και έγινε ένα μαζί της. Ο λαός της τον αγκάλιασε, τον εμπιστεύθηκε, τον τοποθέτησε επικεφαλής στους μυριάδες μικρούς και μεγάλους αγώνες που έδωσε στο πέρασμα των χρόνων. Το όνομά του έγινε συνώνυμο με την ίδια την Καισαριανή
Για το λόγο αυτό, μία γωνία του Μουσείου αφιερώθηκε στη ζωή και την ιστορική διαδρομή του Παναγιώτη Μακρή».
Κλείνοντας, ευχαρίστησε όλους όσοι συνέβαλαν στην οικοδόμηση του Μουσείου: Αγωνιστές και απογόνους τους που έδωσαν πολύτιμο αρχειακό υλικό και το ΚΚΕ που διέθεσε υλικό από το Αρχείο του για αξιοποίηση και διασταύρωση στοιχείων. Επίσης, τα Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ και το Κέντρο Μικρασιατικού Πολιτισμού Καισαριανής. Τέλος, ευχαρίστησε όσους συνέβαλαν οικονομικά, επώνυμους και ανώνυμους όπως και τους επιστήμονες, τεχνικούς και εργάτες που εργάστηκαν για να φτιαχτεί το Μουσείο.
Τα εκθέματα του Μουσείου
Ακολούθησε η πρώτη επίσημη ξενάγηση στις αίθουσες του Μουσείου. Μέσα από τα ντοκουμέντα που εκτίθενται στο Μουσείο, ξετυλίγονται ολοζώντανες οι μνήμες του αγώνα και της συμβολής του λαού της Καισαριανής στην εποποιία της ΕΑΜικής Αντίστασης.
Στα ταμπλό του Μουσείου ξεδιπλώνεται το χρονικό της πάλης από το 1936 μέχρι το 1944, με ξεχωριστή αναφορά στο Σκοπευτήριο και τις εκτελέσεις που ξεκίνησαν το Μάη του 1942 και τέλειωσαν λίγες μέρες πριν την απελευθέρωση.
Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στα εκθέματα έχουν ντοκουμέντα της εποχής, όπως αυθεντικές πρωτότυπες εφημερίδες της Αντίστασης ανάμεσά του τα μοναδικά φύλλα 4 και 5 του 1945 της εφημερίδας Καισαριανή και σπάνιες φωτογραφίες αγωνιστών, χειρόγραφα, τετράδια αναμνήσεων και μαρτυριών. Πρωτότυπα κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης των Οργανώσεων του ΕΑΜ, έργα τέχνης εξόριστων Αντιστασιακών φιλοτεχνημένα στους τόπους εξορίας, τα γερμανικά πολυβόλα και κράνη, βρετανικές οβίδες και κάλυκες, κατάλοιπα των σκληρών μαχών που δόθηκαν στην περιοχή τον Δεκέμβρη του ’44.
Συγκλονιστικά είναι τα έπιπλα από το σπίτι της ηρωίδας ΕΠΟΝίτισσας Ηρώς Κωνσταντοπούλου, όπου και συνελήφθη, που εκτίθενται σε ειδική αίθουσα που φέρει το όνομά της. Η σάλπιγγα του σαλπιγκτή του ΕΑΜ Βύρωνα. Προσωπικά αντικείμενα του Καισαριανιώτη Δημήτρη Πανταζή που εκτελέστηκε μαζί με τους 200. Επίσης, η κουρελού στην οποία κοιμόταν ο Αρης Βελουχιώτης κατά την παραμονή του στην Καισαριανή τον Μάη του 1941. Μία τούφα από τα ματοβαμμένα μαλλιά του ΕΠΟΝίτη ΕΛΑΣίτη Γιώργου Πολεμαρχάκη, που σκοτώθηκε σε μάχη στο Μοναστήρι της Καισαριανής, στις 16 Ιούνη του 1944, φυλαγμένα από τη μάνα του, που της επιτράπηκε να τον θάψει τρεις μέρες μετά το θάνατό του.
Το Μουσείο, από την πρώτη μέρα που άνοιξε τις πύλες του, έδειξε ότι έχει μια ζωντανή σχέση με τους κατοίκους της Καισαριανής και των Ανατολικών Περιοχών. Σεντούκια, πατάρια, αποθήκες, ανοίχτηκαν και άρχισαν να καταφθάνουν ενθυμήματα, φωτογραφίες, επιστολές, αντικείμενα της εποχής. Μνήμες των οικογενειών από τα χρόνια της μεγάλης εποποιίας της Αντίστασης έρχονται στις αίθουσες του Μουσείου για να γίνουν στοιχεία της συλλογικής ιστορικής μνήμης της περιοχής. Ωρα την ώρα, μέρα τη μέρα, καινούργια αποκτήματα περιμένουν να βρουν τη θέση τους στις προθήκες του Μουσείου.
Αθλιότητες του ΣΥΡΙΖΑ
Μπροστά σε τούτη τη μεγάλη επιτυχία του Καισαριανιώτικου λαού, δεν έλειψαν οι απρέπειες. Στις αρχές του Μάη η δημοτική παράταξη «Συνεργασία Πολιτών Καισαριανής» που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ, κυκλοφόρησε Ανακοίνωση με την οποία καταγγέλλει με θράσος την Δημοτική Αρχή της Καισαριανής γιατί με την δημιουργία του Μουσείου ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης «προσβάλει την Ιστορία μας»:
Αντί για ένα Πανελλήνιο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, που ζητάει η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, ένα Μουσείο όλων των Ελλήνων, όλων των Αντιστασιακών Οργανώσεων, με Επιτροπή Λειτουργίας από Ειδική εξειδικευμένη επιστημονική Επιτροπή, με παρουσία Ιστορικών, Μουσειολόγων, Ειδικών Παιδαγωγών, με δημιουργία επιστημονικής βιβλιοθήκης, ζωντανό σημείο έρευνας και αναζήτησης, χωρίς προκαταλήψεις και ιδεολογικές αγκυλώσεις, ένα μουσείο με Προδιαγραφές και μελέτη σκοπιμότητας για την λειτουργία του.
Η σημερινή Δημοτική Αρχή δημιούργησε: Μουσείο Εαμικής Εθνικής Αντίστασης, Ανατολικών Συνοικιών!!! Εκθετήριο φωτογραφιών και αρχείων του ΚΚΕ, αντικειμένων επιλεγμένων αντιστασιακών και φωτοαντιγράφων από το αρχείο του ΚΕΜΙΠΟ (Κέντρου Μικρασιατικού Πολιτισμού), με Διοίκηση εκ των έσω καθαρά, χωρίς κανένα επιστημονικό υπόβαθρο, με παντελή απουσία εξειδικευμένων κλάδων, χωρίς προοπτική δημιουργίας επιστημονικής βιβλιοθήκης. Ένα φτωχό μικρό μουσείο, χωρίς κανένα στοιχείο διαδραστικότητας, ένα μουσείο χωρίς καμία μελέτη.
Στο ίδιο πνεύμα και η Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ, καταγγέλλει:
«Με την απόφασή της η δημοτική αρχή για δημιουργία μουσείου τοπικής εμβέλειας, ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης Ανατολικών Συνοικιών, σμικρύνει σκόπιμα την Ιστορία, επιδιώκοντας να την εγκλωβίσει στο μέγεθος του κομματικού της ορίζοντα. Αποδυναμώνει έτσι το διεθνή συμβολισμό και χαρακτήρα που διαθέτει ένα Πανελλήνιο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης».
Η μικροψυχία και η απρέπεια των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν, ίσως, επαρκής λόγος για να δικαιολογηθεί μια τέτοια αθλιότητα. Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ολόκληρη πολιτική αντίληψη μιας κούφιας αριστεράς που, σαν το πουκάμισο του τζίτζικα που το έχει εγκαταλείψει πάνω στο δέντρο, καμώνεται πως είναι ακόμα τζίτζικας κι ας στέκεται άδειο κουφάρι κενό από ζωή και ουσία. Τι ζητάει από το Δήμο της Καισαριανής; Ένα Πανελλήνιο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης; Και γιατί δεν το ζητάει από την κυβέρνησή του; Γιατί όχι, ευκαιρία είναι να φτιάξουν ένα Μουσείο Παγκόσμιας Αντίστασης…
Τους ενόχλησε ότι είναι Μουσείο ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, Και μάλιστα στην ηρωική Καισαριανή που το σύνολο του πληθυσμού, με εξαίρεση κάποιους λίγους συνεργάτες των Γερμανών και δοσίλογους, είχε ενταχθεί στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ.
Ζητούν Μουσείο όλων των Ελλήνων. Μαζί με τον μαχόμενο λαό και οι Μπουραντάδες, και οι Χίτες, και οι Παπαγιώργηδες, και ο Ζέρβας, και οι δυνάμεις του Σκόμπυ… γιατί όχι και ο Τσολάκογλου, ο Ράλλης με τους ταγματασφαλίτες του, ο Πλυτζανόπουλος και τα παλικάρια του, που οι ιδεολογικοί απόγονοί τους ισχυρίζονται πως «έσωσαν με την πολιτική που ακολούθησαν, τον ελληνικό στρατό από τη διάλυση και την καταστροφή», που υπηρετώντας τους Γερμανούς και σε αγαστή συνεργασία με τους Εγγλέζους χτύπησαν την αντίσταση του λαού μαζί με τον αγώνα του για μια άλλη κοινωνία, του δίκιου και της προκοπής.
Πότε έφεραν φωτογραφίες, αρχεία και αντικείμενα αντιστασιακών που δεν έγιναν δεκτά στο Μουσείο; Και εννοούμε αυτοί από τις Οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί κόσμος απλός, απόγονοι των μαχητών του ΕΑΜ, που στις τελευταίες εκλογές βρέθηκαν να τους ψηφίζουν, και έφεραν και βρίσκονται ήδη στις προθήκες του Μουσείου.
Αλλά είναι τόσο Αριστεροί, όσο Αριστερός ήταν ο Ζέρβας και ο ΕΔΕΣ που στο Ιδρυτικό του Καταστατικό αναφέρει ότι αγωνίζεται για τον… Σοσιαλισμό… («Νὰ ἐγκαθιδρύση εἰς τὴν Ἑλλάδα τὸ Δημοκρατικὸν πολίτευμα, σοσιαλιστικῆς μορφῆς»)
Ο Δήμαρχος της Καισαριανής, στην ομιλία του σχολίασε:
«Το περιεχόμενο του Μουσείου δεν αντιμετωπίστηκε ομόθυμα. Υπήρξαν δυνάμεις που κατά τα άλλα θέλουν να ονομάζονται αριστερές και κληρονόμοι της ΕΑΜικής παράδοσης, που ανοιχτά το πολέμησαν και το υπονόμευσαν μέχρι την τελευταία στιγμή χωρίς ίχνος σεμνότητας.
Φτάνουν στο σημείο να αποκαλούν προσβολή της Ιστορίας, την τιτάνια προσπάθεια για να ολοκληρωθεί το Μουσείο.
Τι τους ενοχλεί; Τους ενοχλεί ο προσδιορισμός του Μουσείου ως ΕΑΜικό;
Η επιλογή του Καισαριανιώτικου λαού να συμμετέχει καθολικά στην Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ μικραίνει, κατά τη γνώμη τους το Μουσείο; Τους ενοχλεί η έλλειψη, λένε, επιστημονικότητας. Φαίνεται τους είναι αδιανόητο και έξω από τη δική τους σκέψη πως το Μουσείο είναι επιστημονικό ακριβώς γιατί αναδεικνύει την ιστορική αλήθεια, την ιστορία του λαού, όπως την έγραψε ο ίδιος και όχι οι εντολοδόχοι της άρχουσας τάξης.
Ξεκαθαρίζουμε: Το περιεχόμενο του Μουσείου δεν θα γίνει ένα χωνευτήρι που θα χωράνε όλοι. Και το ΕΑΜ και ο Ζέρβας και οι Ριμινίτες. Δεν θα πλαισιωθεί από τους ιστορικούς της διαστρέβλωσης, της λαθολογίας, της εξίσωσης των αγώνων του λαού μας με τις επιδιώξεις των εκμεταλλευτών του.
Το Μουσείο της ΕΑΜικής Αντίστασης που σήμερα ανοίγει τις Πύλες του, μέσα από τα ντοκουμέντα που διασώθηκαν και εκτίθενται ξετυλίγονται ολοζώντανες οι σελίδες του αγώνα και τη συμβολή του λαού της Καισαριανής στην εποποιία της Αντίστασης».
Η Λαϊκή Συσπείρωση Καισαριανής, σε ανακοίνωσή της με τίτλο «Διαζύγιο με τις ανάγκες, την ιστορία και τους πόθους του λαού της πόλης», ανάμεσα στα άλλα, απαντά:
«Στην ανακοίνωσή τους που θα καταγραφεί ως πραγματικό μνημείο αθλιότητας, αποκαλούν το Μουσείο «προσβολή» της Ιστορίας της πόλης.
Αυτή θα είναι απ’ ότι φαίνεται και η μοναδική τους “συμβολή” στην ολοκλήρωση του Μουσείου, μιας και στην τιτάνια προσπάθεια που καταβλήθηκε ως σήμερα έλαμψαν με την απουσία τους, παρά τις μεγαλοστομίες που εκτοξεύουν.
Αποδεικνύουν ότι έχουν χάσει για τα καλά κάθε μέτρο και σεμνότητα, δεν έχουν πλέον ούτε ιερό ούτε όσιο. Οι ίδιοι προσβάλλουν:
— Την προσπάθεια δεκαετιών του λαού της Καισαριανής να διασώσει και να προβάλει την ιστορική του μνήμη, όπως την έζησε, παλεύοντας με θεριά.
—Την επιλογή του ηρωικού αυτού λαού, να αγωνιστεί και να δώσει το αίμα του στην πάλη ενάντια στο φασισμό μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ.
— Τη μαζική, συγκινητική και ανεκτίμητη προσφορά των κατοίκων της πόλης μας, που αγκάλιασαν την ολοκλήρωση του νέου Μουσείου, προσφέροντας γνήσιο εκθεσιακό υλικό, εθελοντική εργασία, υλική στήριξη.
Μιλάνε για απουσία επιστημονικού υπόβαθρου, παιδαγωγικού περιεχομένου, μελέτης σκοπιμότητας και άλλα.
Οι ίδιοι βέβαια δεν έχουν μπει στον κόπο ούτε να περάσουν από τον χώρο του Μουσείου, όπως κάνουν ήδη εκατοντάδες συμπολίτες μας όλες αυτές τις ημέρες.
Ως μέλη της συμβουλευτικής επιτροπής, είχαν στα χέρια τους τις εισηγήσεις και όλες τις μελέτες που συνοδεύουν το στήσιμο του Μουσείου. Γνωρίζουν καλά τις ενέργειες που έχουν γίνει και έχουν εξασφαλίσει για το επόμενο διάστημα την υλικοτεχνική του συμπλήρωση.
Είναι επιλογή τους όμως, λίγες μέρες πριν τα εγκαίνια του Μουσείου, να μεθοδεύουν το σαμποτάρισμά του.
Δεν μας εκπλήσσει αυτή η τακτική.
Είναι συνεπείς στο ρόλο τους ως εκφραστές μιας κυβέρνησης που βάζει το ΝΑΤΟ θεματοφύλακα του Αιγαίου, που ξαναγράφει την ιστορία με τους “συμμάχους” στην Ε.Ε., που εξυπηρετεί τα ίδια συμφέροντα όπως και τότε έτσι και τώρα, στήνοντας το λαό στο εκτελεστικό απόσπασμα. Άξιος ο μισθός τους!
Στην παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, αντί να κοιμόνται και να ονειρεύονται την αρχή του Δήμου, καλό θα ήταν να απαντήσουν:
— τί θα κάνει επιτέλους η κυβέρνησή τους για να δοθεί οριστική λύση στο ζήτημα του Σκοπευτηρίου και
— πότε θα επιστρέψουν ως παράταξη τη σημαία της ΕΠΟΝ που αφαίρεσαν από το γραφείο του Δημάρχου Παναγιώτη Μακρή και οφείλει να βρει τη θέση της στο χώρο του Μουσείου».
Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17
Η εκδήλωση γα τα εγκαίνια του Μουσείου ολοκληρώθηκε με την εκπληκτική θεατρική παράσταση «Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17», σε κείμενο της Φαίδρας Σούτου, που δόθηκε μέσα στο χώρο του Θυσιαστηρίου της Λευτεριάς, όπου στις 5 Σεπτέμβρη του 1944 εκτελέστηκαν, ανάμεσα σε άλλους, οι 17χρονες ηρωίδες ΕΠΟΝίτισσες Ηρώ Κωνσταντοπούλου και Αθηνά Χατζηεσμέρ.
Η Ηλιάνα Μαυρομάτη που υποδύθηκε την Αθηνά και ο μουσικός Ισίδωρος Πάτερος που έγραψε και την πρωτότυπη μουσική της παράστασης, καθήλωσαν τον κόσμο. Με αφορμή την προσωπικότητα της Αθηνάς η Ηλιάνα και ο Ισίδωρος κατόρθωσαν να μιλήσουν για τον νέο άνθρωπο που αποφασίζει να επαναστατήσει και να διεκδικήσει τη ζωή του μέχρι το τέλος. Μας πρόσφεραν μια μαγική βραδιά σε έναν μαγικό χώρο.
Το Μουσείο θα είναι ανοιχτό κάθε απόγευμα από τις 6.00 ως τις 9.00 και γίνεται προσπάθεια, γιατί ακόμα λειτουργεί σε εθελοντική βάση, να είναι ανοιχτό και τα πρωινά. Στο επόμενο διάστημα θα προχωρήσει και στην ψηφιοποίηση του αρχειακού υλικού.