Μια πόλη, με ένα κέντρο πληγωμένο από την οικονομική ανυπαρξία και την έλλειψη παραγωγικού σχεδίου εδώ και χρόνια αντέχει πειράματα; Μπορεί κάποιος να απαντήσει με ακρίβεια τι χρειάζεται η πόλη αυτή τη στιγμή;
Η αγορά της Αθήνας στο κέντρο της, δηλαδή Ομόνοια και πέριξ είναι κλινικά νεκρή εδώ και πολλά χρόνια. Οι αιτίες πολλές. Από την μόδα της μετοίκησης στα προάστια τα τέλη της δεκαετίας του 90 με τον «νεοπλουτισμό» των Ελλήνων, από την ουσιαστική εγκατάλειψη της πλατείας Ομονοίας από την κεντρική διοίκηση αλλά και το Δήμο Αθηναίων, ουσιαστικά από το εργοτάξιο του μετρό και μετά στις αρχές του 90.
Αυτή τη στιγμή ο Δήμος Αθηναίων αποφάσισε να προσχωρήσει στην υλοποίηση του σχεδίου «Μεγάλος Περίπατος» με σκοπό την ανάπλαση και τη δημιουργία περισσότερου χώρου και λιγότερων αυτοκινήτων στο κέντρο της πόλης. Φαινομενικά δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς με έναν τέτοιο σχεδιασμό. Ουσιαστικά όμως υπάρχουν πολλά ερωτήματα γύρω από αυτή τη δράση, το χρόνο της υλοποίησης, το κόστος και τελικά το όφελος όλης αυτής της δράσης.
Πως, με ποια διαβούλευση και ποιοι φορείς συμμετείχαν; Πότε και κυρίως πως και από ποιους αποφασίστηκε η υλοποίηση; Ποιες είναι οι μελέτες και από ποιους έγιναν σχετικά με την απόδοση του έργου;
Ποιος υλοποίησε την περιβαλλοντική μελέτη, πότε και βέβαια με ποιο κόστος; Ποιο είναι το επιχειρηματικό σχέδιο αυτής της δράσης; Ποιος το υλοποίησε;
Έχει αναρωτηθεί ποτέ κανείς ποιες είναι οι προτεραιότητες της πόλης και με βάση ποιον οδικό χάρτη αυτές θα αρχίσουν να υλοποιούνται; Έχει αναρωτηθεί κανείς γιατί το κέντρο είναι νεκρό επαγγελματικά; Παράδειγμα η στοά Πεσματζόγλου στο ομώνυμο κτίριο ή αλλιώς η γνωστή σε όλους «ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ», που είναι εντελώς νεκρή από κάθε δραστηριότητα σήμερα;
