Από jacobin.gr – (του Χρήστου Αβραμίδη) – Οι αστυνομικοί «έριξαν κρότου λάμψης οι οποίες έσκασαν ακριβώς στο δεξί μου αυτί. Εκείνη τη στιγμή τα αυτιά μου βούιξαν πάρα πολύ, σε βαθμό που έπεσα κάτω από τον πόνο».Συγκλονίζει η εργαζόμενη σερβιτόρα που έχασε μέρος της ακοής επειδή τα ΜΑΤ εκτόξευσαν χειροβομβίδες κρότου-λάμψης την ώρα που εργαζόταν, στα Εξάρχεια.
«Έχω πάθει ακουστικό τραύμα στο δεξί μου αυτί. Έχω χάσει ένα ποσοστό της ακοής μου. Οι γιατροί το παρομοίασαν με αυτό που παθαίνουν οι άνθρωποι στο στρατό ή σε ένα εμπόλεμο πεδίο και το θεωρώ ειρωνικό να παθαίνω κάτι το οποίο παθαίνουν οι άνθρωποι οι οποίοι συμμετέχουν στον πόλεμο, ενώ είμαι εδώ για να σερβίρω και να βγάλω το μεροκάματο» Οι γιατροί «μου είπαν ότι μπορεί να επανέλθει πλήρως η ακοή, μπορεί και να μην επανέλθει και ότι αυτό είναι κάπως στοίχημα».
Η Ι.Δ. (τα στοιχεία της βρίσκονται στη διάθεση του μέσου) έφυγε από το σπίτι της το Σάββατο για να πάει στη δουλειά και κατέληξε να επιστρέφει εσπευσμένα απ’τους αφόρητους πόνους. Την επόμενη μέρα πήγε στο νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκε η μερική απώλεια ακοής, όπως φαίνεται και από τα ιατρικά έγγραφα που επισυνάπτουμε. Το έγκλημά της; «Είχα βγει έξω για να μαζέψω κάποια τραπέζια έτσι ώστε να μη μείνουν άλλα γυαλιά και ποτήρια έξω για να τα πετάνε οι αστυνομικοί πάνω μας» λέει η ίδια σε συνέντευξη που μας παραχώρησε και την οποία μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη (με αλλοιωμένη φωνή).
Το Jacobin Greece βρέθηκε στο πεδίο μετά τα περιστατικά και συνομίλησε με μάρτυρες, οι οποίοι ακόμα και δυο μέρες μετά τα γεγονότα έδειχναν αναστατωμένοι. Άλλωστε η οσμή δακρυγόνου που υπήρχε σε σημεία του δρόμου ακόμα και 48 ώρες μετά τα περιστατικά δεν μπορεί να αφήσει τους ανθρώπους να ξεχάσουν εύκολα όσα συνέβησαν.
Συνομιλήσαμε με την Ζωή Δημητρακοπούλου, δικηγόρο κάποιων εκ των συλληφθέντων εκείνης της νύχτας, η οποία δήλωσε μεταξύ άλλων:
«Έγινε ξανά το ίδιο περιστατικό που συνεχώς επαναλαμβάνεται, λαμβάνει χώρα μια επίθεση στη διμοιρία από μόνιμα βρίσκεται στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη. Συμβαίνουν κάποιες επιθέσεις από λίγα άτομα, πάρα πολύ μικρής διάρκειας. Πάντα μετά από αυτές τις επιθέσεις, μετά από λίγη ώρα οι αστυνομικοί και κυρίως οι μονάδες καταστολής, δηλαδή τα ΜΑΤ και η ομάδα ΔΡΑΣΗ συντονισμένα κατεβαίνουν στον πεζόδρομο της οδού Μεσολογγίου με μοναδικό λόγο το ότι είναι γεμάτος πεζόδρομος, έχει μαγαζιά γεμάτα κόσμο. Και πηγαίνουν εκδικητικά, με μια νοοτροπία που μόνο χουλιγκανισμός μπορεί να χαρακτηριστεί. Επιτίθενται στον κόσμο προς απάντηση στην επίθεση που δέχτηκαν, η οποία όμως δεν συνδέεται με κανέναν τρόπο με τους θαμώνες των καταστημάτων. Δηλαδή έχει συμβεί σε τελείως άλλο τόπο, μπορεί να είναι σε απόσταση 250 μέτρων, αλλά χωρίς καν τα άτομα που εκδηλώνουν αυτές τις επιθέσεις να δείχνουν ότι έρχονται προς την οδό Μεσολογγίου.»
Ο Αναστάσης Μανιουδάκης, γιος του Κωστή Μανιουδάκη, που πέθανε μυστηριωδώς…ενώ βρισκόταν στα χέρια της αστυνομίας εργάζεται σε μπαρ του πεζοδρόμου που έχει δεχθεί επανειλημμένα επιθέσεις της αστυνομίας και δήλωσε μεταξύ άλλων:
«Γενικά τα τελευταία χρόνια συμβαίνει μόνιμα αυτό το πράγμα. Έρχεται η αστυνομία, τα κάνει γυαλιά καρφιά, συλλαμβάνει εργαζόμενους, μπαίνει σε μαγαζιά, χτυπάει κόσμο, θαμώνες και κόσμο που απλά έχει βγει να πιει ένα ποτό σε μια περιοχή όπου δεν μπαίνει αέρας από πουθενά. Είναι όλα κλειστά. Πετάνε δακρυγόνα κρότου λάμψης μόνιμα. Η συναδέλφισσά μου έχασε μέρος της ακοής της το Σάββατο ενώ δούλευε. Πριν κάποιο καιρό είχε συλληφθεί άτομο από το ίδιο μαγαζί. Έτσι στο σωρό, χωρίς κανένα λόγο, επειδή απλά θέλουν να γράφουν νούμερα. Εμείς που ζούμε εδώ πέρα καθημερινά τα τελευταία χρόνια και εργαζόμαστε μόνιμα βλέπουμε να περνάνε με τα μηχανάκια, να βρίζουν και να χτυπάνε στο ψαχνό. Και φυσικά η ατιμωρησία των αστυνομικών ξεχειλίζει το ποτήρι. Την ίδια περίοδο έχουμε τη δολοφονία του πατέρα μου Κωστή Μανιουδάκη στην Κρήτη, όπου σχεδόν δύο χρόνια μετά οι αστυνομικοί δολοφόνοι είναι ακόμα στις θέσεις τους και δεν έχουν την παραμικρή συνέπεια.»
Μάλιστα ο Αναστάσης Μανιουδάκης δέχθηκε και αυτός την επίθεση της αστυνομίας και συνελήφθη την ώρα που εργαζόταν στο μπαρ, πριν από μερικούς μήνες.
«Ή μία δίωξη τότε που ήρθαν και με πήραν μέσα από τον χώρο εργασίας μου, λέγοντας ότι και καλά συμμετείχα σε επεισόδια την ώρα που δούλευα. Δηλαδή οι ίδιοι άνθρωποι που με έβλεπαν να σκουπίζω το μαγαζί από τα γυαλιά ήρθαν μετά από λίγο και με συλλάβανε. Όπως επίσης έχω και μια μήνυση από τους ίδιους δολοφόνους του πατέρα μου για συκοφαντική δυσφήμιση. Δηλαδή πραγματικά το θράσος τους ο καθένας μας μπορεί να το καταλάβει. Η υπομονή εξαντλείται. Γενικά δεν γίνεται να ζούμε σε μια χώρα όπου όλα αυτά μας φαίνονται κανονικά.»
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι συλληφθέντες εκείνης της νύχτας βρίσκονται ακόμα υπό κράτηση και θα περάσουν από Εισαγγελέα την Τετάρτη.
Η Ζωή Δημητρακοπούλου δήλωσε για τους συλληφθέντες:
«Αντιμετωπίζουν το γνωστό “πακέτο” των συλλήψεων σε διάφορες συγκεντρώσεις στα Εξάρχεια. Είναι έκρηξη, εμπρησμός, διατάραξη κοινής ειρήνης, κατοχή εκρηκτικών, η διακεκριμένη μορφή της δηλαδή, τελεσθείσα σε δημόσια συνάθροιση πλήθους, βία κατά υπαλλήλων, απόπειρα βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης και φθορές. Αν ποτέ γινόταν μια έρευνα, για όλες αυτές τις συλλήψεις, τις εκατοντάδες συλλήψεις πού καταλήγουν, τότε θα βλέπαμε και θα πειθόταν η κοινή γνώμη και όλος ο κόσμος για το ποιος είναι ο ψεύτης. Γιατί όλες αυτές οι δικογραφίες οι κακουργηματικές σε ποσοστό 95% καταλήγουν σε ομόφωνες, το τονίζω ομόφωνες αθωωτικές αποφάσεις από Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. Αν τα ξέραμε αυτά τα δεδομένα πραγματικά, τότε θα ξέραμε και ποιος είναι που λέει ψέματα και ποιοι είναι τελικά που δέχονται τις απρόκλητες επιθέσεις.»
Κατά την έρευνα στο πεδίο, πολλοί εργαζόμενοι μας είπαν πως η συγκεκριμένη επίθεση έρχεται σε συνέχεια διαφόρων κινήσεων του κράτους που προσπαθεί να τους κάνει τη ζωή δύσκολη, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τους διαρκείς ελέγχους στα μαγαζιά, με έντονη αστυνομική παρουσία. Ο Αναστάσης Μανιουδάκης δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Πάρα πολύ συχνά έρχονται σε ακανόνιστες ώρες, περικυκλώνουν το τετράγωνο ασφαλίτες και ΜΑΤ και διεξάγουν ελέγχους για την παραμικρή λεπτομέρεια, από αποδείξεις μέχρι τραπεζοκαθίσματα και υγειονομικό. Έχουν έρθει ακόμα και δυο φορές σε μια εβδομάδα. Προφανώς δεν τους έπιασε ο πόνος για την νομιμότητα, αλλιώς θα έκαναν τέτοιους ελέγχους σε όλη την Αθήνα. Απλώς γνωρίζουν ότι ο κόσμος δεν θα θέλει να καθίσει σε μαγαζί περικυκλωμένο από την αστυνομία και πιέζουν για να το βάλουμε κάτω. Να κάνουν τα Εξάρχεια μια Dineyland για τουρίστες με Wine Bar και μπραντσάδικα Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι. Είναι η γειτονιά που ζούμε και εργαζόμαστε. Είναι το στενό που δολοφόνησαν τον Αλέξη. Θα μείνουμε και θα αντισταθούμε»
Η σερβιτόρα Ι.Δ. δήλωσε για το θέμα: «Δουλεύω 5 χρόνια εδώ. Είναι σαν το κράτος να θέλει κάθε φορά να μας υπενθυμίζει πόση δύναμη έχει σε αυτό τον πεζόδρομο, αλλά υπάρχει και από την αντίθετη κόσμος που αντιστέκεται γενικά και δείχνει ότι αυτός ο πεζόδρομος δεν θα τους ανήκει ποτέ.» και συμπλήρωσε ότι: «Απέναντι στο κράτος μόνο ενωμένοι μπορούμε να σταθούμε και ότι θεωρώ πως κάποια στιγμή είναι ώρα να αρχίσουμε να συζητάμε μεταξύ μας, εργαζόμενοι και μη, για το πως θα διαχειριστούμε στο εξής αυτές τις καταστάσεις και για το πόσο θα επιτρέπεται γενικά τα σώματά μας και οι ζωές μας να υφίστανται αυτή τη βία σε καθημερινό επίπεδο, ακόμα και στη δουλειά μας και παντού.»
Υπενθυμίζεται ότι για το θέμα ερωτήθηκε και τοποθετήθηκε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, ο οποίος δεν δίστασε να καλύψει πλήρως τους αστυνομικούς, μιλώντας για επιθέσεις που δέχτηκαν και δηλώνοντας, μεταξύ άλλων πως «η Αστυνομία κάνει υποδειγματικά τη δουλειά της».
Με βάση τα γεγονότα των Εξαρχείων η συγκεκριμένη δήλωση είναι ασφαλώς ακριβέσταση. Άμα δουλειά της αστυνομίας είναι να τρομοκρατεί τους εργαζόμενους, τότε θα συμφωνήσουμε με τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης ότι η αστυνομία κάνει υποδειγματικά της δουλειά της.
