Αθωράκιστα έναντι του σεισμικού κινδύνου παραμένουν τα μισά τουλάχιστον σχολικά κτίρια της χώρας, έναν περίπου μήνα πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς και παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες, μετά τον σεισμό στην Τουρκία, για ελέγχους – κατά προτεραιότητα μάλιστα – στις σχολικές μονάδες, επιτείνοντας την αγωνία και την ανησυχία γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών.
Αυτό αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης» με δημοσίευμά του την Παρασκευή 11 Αυγούστου, σημειώνοντας ότι σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που κατατάσσεται 1η σε σεισμικότητα στην Ευρώπη και 6η στον κόσμο, η αντισεισμική πρόληψη με τακτικούς και εξαντλητικούς ελέγχους θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα για το κράτος.
Συμβαίνει όμως το ακριβώς αντίθετο και το επιβεβαιώνει ξεκάθαρα το γεγονός ότι πρωτοβάθμιοι έλεγχοι έχουν να γίνουν πάνω από 20 χρόνια, ενώ κι αυτός που εξαγγέλθηκε τώρα δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, παρά το γεγονός ότι σε τρεις βδομάδες ανοίγουν τα σχολεία!
Το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» επιβεβαίωσε ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ, Ευθύμιος Λέκκας, μιλώντας την Παρασκευή στην ΕΡΤ.
Σύμφωνα με τους αρμόδιους φορείς (ΤΕΕ, ΟΑΣΠ, δήμοι), που έχουν αναλάβει τους ελέγχους, ο πρωτοβάθμιος έλεγχος σε σχολεία και νοσοκομεία (συνολικά 20.000 κτίρια περίπου) θα διαρκέσει 6-8 μήνες και περισσότερο από 1,5 χρόνο για το σύνολο των δημόσιων κτιρίων (περίπου 80.000).
Ειδικά για τα σχολικά κτίρια, πάνω από 9.000 είναι χτισμένα την περίοδο 1960 – 1985 και δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ! Υπάρχουν δηλαδή σχολικά κτίρια που η αντισεισμική τους αντοχή παραμένει …γρίφος εδώ και 60 χρόνια!
Από το σύνολο των πρωτοβάθμιων ελέγχων υπολογίζεται ότι για ένα περίπου 10% των κτιρίων θα χρειαστεί επανέλεγχος, ενδεχομένως και επισκευαστικές εργασίες, κάτι που εκτός από κινδύνους σε περίπτωση σεισμού σημαίνει και ανατροπή της εκπαιδευτικής λειτουργίας μέσα στη σχολική χρονιά, ενώ από κανένα πρόγραμμα ή ταμείο δεν έχουν εξασφαλιστεί χρήματα για τέτοιες εργασίες από τους δήμους.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΣΠ, από τα 20.000 κτίρια δημόσιας και κοινωφελούς χρήσης, που στεγάζουν κατά κανόνα σχολεία, το 23% είναι χτισμένα προ του 1960, το 42% μεταξύ 1961 και 1985, το 18% την περίοδο 1986 – 1995, το 9% τα έτη 1996 – 2000, το 6% μετά το 2000 και για το 2% δεν υπάρχουν στοιχεία.
Οπως κάθε λαϊκή ανάγκη, έτσι και η ολοκληρωμένη πρόληψη από τους σεισμούς θυσιάζεται στον βωμό του «κόστους – οφέλους» για το κεφάλαιο και το κράτος του. Γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία με το «καλημέρα» της σχολικής χρονιάς να δυναμώσει η διεκδίκηση με βάση τα αιτήματα που προβάλλουν οργανωμένα μέσα από τα σωματεία, τα συμβούλια και τους συλλόγους τους γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί.
Να απαιτήσουν χωρίς άλλη καθυστέρηση να προχωρήσει άμεσα ο προσεισμικός έλεγχος, να είναι ουσιαστικός, να εξασφαλιστούν κονδύλια για την άμεση εκτέλεση επισκευών που θα κριθούν αναγκαίες, να μεριμνήσει το κράτος για τακτικούς ολοκληρωμένους ελέγχους στα δημόσια κτίρια, να προσληφθεί γι’ αυτόν τον σκοπό το αναγκαίο προσωπικό.
