Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Η ταινία της εβδομάδας: Το σουτιέν – The bra

Το σουτιέν – The bra Διάρκεια: 90’ Σκηνοθεσία: Βάιτ Χέλμερ Πρωταγωνιστούν: Πέντγκαρ Μίκι Μανιόλοβιτς, Ντένις Λαβάντ, Πας Βέγκα Αξίζει να..

Το σουτιέν – The bra

Διάρκεια: 90’

Σκηνοθεσία: Βάιτ Χέλμερ

Πρωταγωνιστούν: Πέντγκαρ Μίκι Μανιόλοβιτς, Ντένις Λαβάντ, Πας Βέγκα

Αξίζει να δει κανείς τη ταινία μόνο και μόνο για να χαρεί για μια ακόμη φορά τον Μίκι Μανιόλοβιτς. Ναι, ναι, τον αγαπημένο του Κουστουρίτσα, τον μόνο ηθοποιό που είχε την τύχη να δει δυο ταινίες που πρωταγωνιστούσε να παίρνουν τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες. Με μια λαμπρή καριέρα που ξεκίνησε από την τηλεόραση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ο Μανιόλοβιτς έχει συμμετάσχει σε τόσες πολλές βαλκανικές παραγωγές – αλλά και σε αρκετές ευρωπαϊκές ταινίες – καθιερώνοντας τον ανθρωπότυπο όχι του οργισμένου αλλά του χαρούμενου, ερωτύλου Βαλκάνιου.

Σ’αυτή την τελευταία του ταινία ταξιδεύουμε μαζί του στο Μπακού του ΑζερμπαΪτζάν. Ο ιδιόρρυθμος γερμανός σκηνοθέτης Βάιτ Χέλμερ, που αφηγείται παράξενες ιστορίες στα όρια της καθημερινότητας, μαζί με ένα πολυεθνικό καστ γυρίζει μια έγχρωμη ‘βωβή’ ταινία, μια ταινία όπου τον διάλογο έχουν αντικαταστήσει οι ματιές και οι χειρονομίες.

Ο Νουρλάν – ένας γερασμένος αλλά πάντα γοητευτικός Μανιόλοβιτς – είναι οδηγός του τρένου που περνάει κάθε μέρα μέσα από τους στενούς δρόμους του Μπακού στη διαδρομή προς το λιμάνι. Στο πέρασμα του ένα μικρό ορφανό αγόρι – που μένει στο σπιτάκι του σκύλου έξω από το καφενείο – τρέχει σφυρίζοντας για να ειδοποιήσει τους κατοίκους να μαζέψουν τις καρέκλες, τα τραπέζια και τις μπουγάδες που έχουν στήσει στο δρόμο με τις ράγιες, που είναι στην ουσία και η αυλή τους. Ο Νουρλάν περνάει ανάμεσα τους ‘κατασκοπεύοντας’ τις ζωές τους πίσω από τα παράθυρα. Σε κάθε διαδρομή έχει κάποια λάφυρα: μια μπάλα, μια μπλούζα του παρασύρει το τρένο στο πέρασμα του.

Το βράδυ επιστρέφει στο σπιτάκι του στο χωριό, χαιρετάει την όμορφη βοσκό, τρώει και κοιμάται. Την άλλη μέρα επιστρέφει τα αντικείμενα που σάρωσε το τρένο στους ιδιοκτήτες τους.

Την τελευταία μέρα πριν τη συνταξιοδότηση του στη μηχανή του τρένου μπλέκεται ένα όμορφο, μπλε σουτιέν. Ο Νουρλάν είχε κρυφοκοιτάξει την πλάτη της ιδιοκτήτριας του μόλις την προηγούμενη μέρα και βάζει σκοπό να τη βρει. Νοικιάζει ένα δωμάτιο στην πόλη και με την απρόσμενη βοήθεια του μικρού ορφανού ξεκινάει την περιπέτεια ανεύρεσης της ιδιοκτήτριας του σουτιέν….

Τρυφερή, με εικόνες ενός άλλου κόσμου που μοιάζει αφάνταστα μακρινός – το σκουριασμένο τρένο, φορέας της προόδου στην άκρη του κόσμου, ορμάει με φούρια μέσα στις μικρές ζωές των ανθρώπων, εκείνοι όμως το αγνοούν και αρνούνται να αλλάξουν.

Νοστάλγικη, μ’έναν θλιμμένο ερωτισμό –ο ερωτύλος Βαλκάνιος έχει μεγαλώσει – έρχεται σα βάλσαμο στη ψυχή στα τελειώματα της κινηματογραφικής σεζόν.

Απόψεις