Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Η ταινία της εβδομάδας… πάει Κάννες

Έστω και με τη φαντασία. Την  Τρίτη 14 Μαΐου ξεκινάει το 72ο Φεστιβάλ των Καννών, το μεγαλύτερο κινηματογραφικό φεστιβάλ στον..

Έστω και με τη φαντασία. Την  Τρίτη 14 Μαΐου ξεκινάει το 72ο Φεστιβάλ των Καννών, το μεγαλύτερο κινηματογραφικό φεστιβάλ στον πλανήτη, και τα μάτια όλων αυτών που αγαπούν τον κινηματογράφο είναι στραμμένα εκεί. Καθώς η κινηματογραφική σεζόν στις αίθουσες οδεύει προς το τέλος της και λίγες εκπλήξεις μας επιφυλάσσει, ας ρίξουμε μια ματιά στις ταινίες που διαγωνίζονται φέτος για τον βαρύτιμο Χρυσό Φοίνικα.

Ή μάλλον να αρχίσουμε με αυτές που δεν διαγωνίζονται. To Αυτόματο Πλυντήριο του Σόντεμπεργκ και ο Ιρλανδός, η τελευταία ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε, δεν υποβλήθηκαν για να διεκδικήσουν τον Χρυσό Φοίνικα. Οι παραγωγοί δήλωσαν πως οι ταινίες δεν ήταν έτοιμες, αλλά μάλλον έπεσαν θύματα του ανοικτού πολέμου που ξέσπασε την προηγούμενη χρονιά ανάμεσα στο Netflix και τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Τιερί Φρεμώ και στέρησε από το φεστιβάλ το Ρόμα και πιθανότατα από τον Κουαρόν έναν Χρυσό Φοίνικα. Καθώς το οπτικοακουστικό σκηνικό αλλάζει και κολοσσοί όπως το Netflix κάθε χρόνο χρηματοδοτούν όλο και περισσότερες παραγωγές, αρχίζουν να ελέγχουν την αγορά και να επιβάλουν τους όρους τους, το φεστιβάλ των Καννών προσπαθεί να μείνει πιστό στην αρχή ότι ο χώρος προβολής μιας ταινίας είναι η κινηματογραφική αίθουσα – και να απαιτεί οι ταινίες που προβάλλονται στο φεστιβάλ να παίζονται για συγκεκριμένο αριθμό προβολών σε αίθουσες στην Γαλλία.

21 ταινίες διαγωνίζονται για τον Χρυσό Φοίνικα. Στο 72ο φεστιβάλ των Καννών κατεβαίνει στο στίβο μια ομάδα με ‘βαριά’ ονόματα, σκηνοθέτες γνωστούς στο κοινό του Palais des Festivals: ο Κεν Λόατς, ο αγαπημένος των Καννών, δυο Χρυσοί Φοίνικες και δεκατρείς συνολικά υποψηφιότητες,  με το εργατικό δράμα Sorry we missed you.

Οι αδελφοί Νταρτνέν, δύο χρυσοί φοίνικες, με τον Νεαρό Αχμέντ, την ιστορία ενός νέου στο Βέλγιο που αρχίζει να ερμηνεύει το Κοράνι με ακραίο τρόπο – μια ταινία που. λόγω θέματος και μόνο, θα τραβήξει την προσοχή.

Η τελευταία ταινία του Aμερικάνου στυλίστα Τέρενς Μάλικ Κρυμμένη Ζωή, για έναν αυστριακό αντιρρησία συνείδησης στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ο Μάλικ είχε κερδίσει το 2011 τον Χρυσό Φοίνικα με το Δέντρο της Ζωής.

Εκεί θα είναι και ο Αλμοδοβάρ με την τελευταία του ταινία, ενώ ο Τζιμ Τζάρμους θα ανοίξει το πρόγραμμα με μια ακόμα ταινία για ζόμπι.

O Τυνήσιος Αμπντελατίφ Κεσίσε (‘Η ζωή της Αντέλ’) παρουσιάζει το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Μεκτούμπ Αγάπη μου.

Και, τέλος, ο Κουεντίν Ταραντίνο τα κατάφερε στο παρά δυο και κατεβάζει την τελευταία του δημιουργία, Κάποτε στο Χόλυγουντ, 25 χρόνια μετά τη βράβευση του για το Pulp Fiction, στοχεύοντας να σηκώσει ξανά την κούπα.

Κι άλλοι παλιοί γνώριμοι, υποψήφιοι περισσότερες της μίας φοράς, καταφθάνουν στη γαλλική Ριβιέρα για να κάνουν την πρεμιέρα στις τελευταίες δουλειές τους: το ‘τρομερό παιδί’ από τον Καναδά Χαβιέ Ντολάν, ο βραζιλιάνος Μεντόσα Φίλιο του Ακουάριους, ο Nοτιοκορεάτης Τζον Χο-Μπο που σκαρώνει ιστορίες με παράξενα πλάσματα (‘Οκζα’), ο παλαιστίνιος Ελία Σουλεϊμάν που προσπαθεί με το It must be heaven να βρει ομοιότητες ανάμεσα στην Παλαιστίνη του και άλλα μέρη του κόσμου, ο Μάρκο Μπελόκιο, ο Αρνώ Ντεσπλεσίν.

Περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν όμως κάποιες φρέσκες παρουσίες. Η επιτροπή του φεστιβάλ δέχθηκε πέρυσι δριμείες κριτικές για το χαμηλό ποσοστό γυναικών σκηνοθετών στο φεστιβάλ και έκανε ότι μπορούσε για να το βελτιώσει. Συγκεκριμένα το διπλασίασε. Από δυο συμμετοχές πέρυσι ( η Ναντίν Λαμπάκι με το Καπερναούμ και η Αλίτσε Ρορβάχερ με τον Ευτυχισμένο Λάζαρο, που και οι δύο έφυγαν από το Palais des Festivals με βραβεία στο χέρι) φέτος τέσσερις σκηνοθετιδες διαγωνίζονται για τον Χρυσό Φοίνικα.

Δυο από αυτές είχαν συμμετάσχει στο επίσης σημαντικό διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ ‘Ένα κάποιο βλέμμα’, στο οποίο παρουσιάζονται μικρότερες παραγωγές και διαφορετικές κινηματογραφικές οπτικές. Η αυστριακή Τζέσικα Χάουσνερ είχε συμμετάσχει με τρεις ταινίες στο ‘Ένα κάποιο βλέμμα’, είχε όμως πάρει τέσσερα βραβεία το 2009 στη Βενετία με το Προσκύνημα στη Λούρδη που είδαμε και στην Ελλάδα. Τώρα διαγωνίζεται για τον Χρυσό Φοίνικα με τον Μικρό Τζο: ένα φυτό που καλλιεργεί μια ανύπαντρη μητέρα στο φυτώριο που εργάζεται και υποτίθεται πως έχει την ικανότητα να κάνει ευτυχισμένο τον ιδιοκτήτη του. Η Γαλλίδα Σελίν Σιάμ σκηνοθετεί ένα δράμα εποχής. Από το ‘Ένα Κάποιο Βλέμμα’ πέρασαν επίσης στα μεγάλα σαλόνια του φεστιβάλ ο Κινέζος Γι’ναν Ντιάο, που είχε κερδίσει το 2014 τη χρυσή άρκτο για την ταινία Μαύρος άνθρακας σε λεπτό πάγο, μια πολύ ιδιαίτερη ιστορία μη αγάπης και ο Ρουμάνος Κορνέλιου Πορομπόιου, με πολλές συμμετοχές και βραβεία στις Κάννες.

Και φτάνουμε στις τελευταίες τέσσερις ολόφρεσκες παρουσίες στο φεστιβάλ. Πρώτος ο Αμερικάνος Άιρα Σακς, ‘παιδί’ του Sundance, εκπρόσωπος ενός κινηματογράφου χαμηλών τόνων που αναδεικνύει άγνωστες πτυχές της καθημερινότητας των πόλεων. ( Μικροί κύριοι). Οι τρεις τελευταίες συμμετοχές αφορούν Γάλλους/Γαλλίδες σκηνοθέτες. Σε αυτές τις συμμετοχές νομίζω πως ανιχνεύεται το πολιτικό και κοινωνικό στίγμα του φετινού φεστιβάλ. Δυο Γαλλίδες και ένας Γάλλος. Μια λευκή Γαλλίδα υπήκοος, η Ζυστίν Τριέτ, έχει ξεκινήσει τη σταδιοδρομία της κινηματογραφώντας διαδηλώσεις στους δρόμους. Το Sibyl, η ταινία με την οποία συμμετέχει στο φεστιβάλ, είναι η δεύτερη ταινία της μεγάλου μήκους. Ο Λατζ Λι είναι ένας μαύρος ηθοποιός. Οι Άθλιοι είναι η πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα, η ιστορία ενός νέου που θα καταταγεί στην αντι-εγκληματική ταξιαρχία στο Παρίσι.

Η Ματί Ντιόπ τέλος είναι και γυναίκα και μαύρη. Συγκεκριμένα, η πρώτη γυναίκα μαύρη σκηνοθέτης που παίρνει μέρος στο επίσημο διαγωνιστικό στην ιστορία του θεσμού. Πάντα υπάρχει χρόνος για μια πρωτιά. Η Ντιοπ είναι ηθοποιός και η πρώτη της δουλειά ήταν στο 35 σφηνάκια ρούμι της Κλαιρ Ντενί. Η Ντενί βοήθησε πολύ την νεαρή Ντιοπ στην πρώτη της προσπάθεια, το Atlantique, την ιστορία μιας ομάδας οικοδόμων στη Σενεγάλη οι οποίοι, απλήρωτοι για μήνες, αποφασίζουν να μεταναστεύσουν και ανοίγονται στο πέλαγος.

Μια ματιά στο προβληματικό γαλλικό παρόν που μάλλον παρεκκλίνει από το κυρίαρχο αφήγημα. Μια χρονιά που όλοι οι κριτικοί προεικάζουν πως θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα στις Κάννες, μια ‘σύγκρουση’ Δαβίδ και Γολιάθ με νικητή μόνο το σινεμά.

 

Απόψεις