Ο δρόμος του κεραυνού – Thunder road
Διάρκεια: 92’
Σκηνοθεσία: Τζιμ Γκάμινκγς
Πρωταγωνιστούν: Τζιμ Γκάμινγκς Κένταν Φαρ, Νίκαν Ρόμπινσον.
Σενάριο επίσης Τζιμ Γκάμινκς. Και παραγωγή και μοντάζ. Μια ταινία one man show, με εξαιρετικά χαμηλό προϋπολογισμό μόλις 250.000 δολαρίων, που τα έβγαλε το πρώτο σαββατοκύριακο της προβολής της στις αίθουσες στις Η.Π.Α. καθώς έγινε εν μία νυκτί μεγάλη επιτυχία.
Ποιοι ήταν οι λόγοι αυτής της επιτυχίας; Οπωσδήποτε ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος, πρωταγωνιστής, παραγωγός και μοντέρ Τζιμ Γκάμινγκς. Η ερμηνεία του θυμίζει πολύ κωμικούς του 50 και του 60. Βγάζει πράγματι γέλιο. Τις πιο πολλές φορές αβίαστα. Το στυλ, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της παραγωγής: η πεμπτουσία του αμερικάνικου ανεξάρτητου κινηματογράφου, μια ταινία φτιαγμένη με μεράκι από τον εμπνευστή της, με άγνωστους συμπρωταγωνιστές.
Κάπου εδώ σώνονται τα προτερήματα. Γιατί εκτός από ταλέντο, όρεξη και κέφι, μια ταινία χρειάζεται και άλλα πράγματα.
Όπως για παράδειγμα ένα καλό σενάριο. Ο Γκάμινγκς είχε γυρίσει την αρχική σκηνή, η οποία και συνέβαλε στην επιτυχία της, σε μικρούς μήκους: ένας προβληματικός αστυνόμος, συντετριμμένος από το θάνατο της μητέρας του, εκφωνεί τον επικήδειο λόγο και καταλήγει να χορεύει ροκ εν ρολ δίπλα στο φέρετρο, προς φρίκη όλων και ιδιαίτερα της μικρής του κόρης. Αυτό το πρωτότυπο σκετς ο Γκάμινγκς σκέφτηκε πως θα μπορούσε να το κάνει μεγάλου μήκους ταινία. Προσπάθησε να αποδώσει τον πολυσύνθετο χαρακτήρα του ήρωα του – νευρωσικός, επιθετικός, στοργικός, υπερβολικός, υπερευαίσθητος, ευσυγκίνητος, βίαιος – μένοντας περισσότερο στην κωμική του πλευρά. Και μάλλον εκεί έπρεπε να μείνει. Το να κάνει κάποιος μια καλή κωμωδία δεν είναι εύκολο πράγμα και ο Γκάμινγκς φαίνεται πως έχει τα φόντα για κάτι τέτοιο.
Απ’τη στιγμή όμως που άρχισε να βάζει στο σενάριο στοιχεία συγκρότησης χαρακτήρα και σχέσεων τα θαλάσσωσε. Με αποτέλεσμα βεβιασμένες λύσεις και ένα τέλος που δεν προκύπτει από πουθενά, παρά μόνο από την προσπάθεια του να λήξει με κάποιον τρόπο την ιστορία του.
